Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Księga Izajasza 37 Bible Online

Księga Izajasza 37 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Księga Izajasza 37

¹Gdy król Ezechiasz tego wysłuchał, rozdarł szaty, nałożył wór i wszedł do domu PANA.

²Posłał zarządcę pałacu Eliakima, pisarza Szebnę i starszych kapłanów, ubranych w wory, do proroka Izajasza, syna Amosa,

³by powiedzieli mu: Tak mówi Ezechiasz: Ten dzień jest dniem utrapienia, kary i hańby, bo dzieci dojrzały do swoich narodzin, a nie ma siły, aby je urodzić.

⁴Może Pan, twój Bóg, zechce usłyszeć słowa rab-szaka, którego wysłał jego pan, król asyryjski, aby ubliżał Bogu żywemu, i ukarze za słowa, które usłyszał Pan, twój Bóg. Wznieś więc modlitwę za tę resztę, która jeszcze pozostaje.

⁵Słudzy króla Ezechiasza przyszli więc do Izajasza.

⁶Izajasz zaś powiedział im: Tak oznajmijcie swojemu panu: Tak mówi PAN: Nie bój się słów, które usłyszałeś, a którymi znieważali Mnie słudzy króla Asyrii.

⁷Oto Ja ześlę na niego takiego ducha, że gdy usłyszy pewną wiadomość, wróci do swojego kraju, a Ja sprawię, że padnie od miecza na swej ziemi.

⁸Gdy rab-szak powrócił, odnalazł króla Asyrii walczącego przeciw Libnie. Dowiedział się bowiem, że wyruszył on już z Lakisz.

⁹Kiedy zaś król otrzymał wiadomość o Tirhace, królu Kusz: Tirhaka wyrusza, aby walczyć z tobą, wówczas wysłał posłów do Ezechiasza, polecając im:

¹⁰Tak powiedzcie Ezechiaszowi, królowi Judy: Niech twój Bóg, w którym pokładasz nadzieję, nie zwodzi cię mową, że Jerozolima nie będzie wydana w ręce króla Asyrii.

¹¹Słyszałeś przecież, co uczynili królowie asyryjscy wszystkim krajom, skazując je na zniszczenie, a ty miałbyś ocaleć?

¹²Czy bogowie narodów, które zniszczyli moi przodkowie, uratowali mieszkańców Gozan, Charan i Resef oraz Edanitów, którzy byli w Telassar?

¹³Gdzie jest król Chamatu, król Arpadu, król miasta Sefarwaim, Heny i Iwwy?

¹⁴Gdy Ezechiasz wziął pismo z rąk posłów i je odczytał, udał się do domu Pana i rozwinął je przed PANEM.

¹⁵Ezechiasz modlił się do PANA słowami:

¹⁶Panie Zastępów, Boże Izraela, który zasiadasz na cherubach, Ty jesteś Bogiem, jedynie Ty, dla wszystkich królestw ziemi. Ty uczyniłeś niebo i ziemię.

¹⁷PANIE, nadstaw ucha i wysłuchaj mnie. PANIE, otwórz oczy i zobacz. Wysłuchaj wszystkich słów Sennacheryba, które przysłał, aby znieważać Boga żywego.

¹⁸To prawda, PANIE, że królowie Asyrii wyniszczyli wszystkie narody i ich kraje.

¹⁹Powrzucali ich bogów w ogień, bo nie byli bogami. Zniszczyli ich, gdyż byli dziełem ludzkich rąk z drewna i kamienia.

²⁰Teraz więc, PANIE, nasz Boże, wybaw nas z jego ręki, aby wszystkie królestwa ziemi poznały, że Ty, o PANIE, jedynie Ty, jesteś Bogiem!

²¹Wtedy Izajasz, syn Amosa, posłał do Ezechiasza wiadomość: Tak mówi PAN, Bóg Izraela, do którego się modliłeś w sprawie Sennacheryba, króla Asyrii.

²²Takie jest słowo, które PAN wypowiedział o nim: Gardzi tobą, szydzi z ciebie dziewica, Córa Syjonu, kpi z ciebie Córa Jerozolimska.

²³Komu ubliżałeś i komu bluźniłeś? Przeciw komu podniosłeś głos i uniosłeś w górę oczy? Przeciw Świętemu Izraela!

²⁴Przez swoje sługi urągałeś Panu. Mówiłeś: Z mnóstwem moich rydwanów dotarłem na najwyższe góry, na szczyty Libanu. Wyciąłem jego wyniosłe cedry, wspaniałe cyprysy. Wszedłem do jego najdalszych zakątków, w jego leśną gęstwinę.

²⁵Kopałem studnie i piłem wodę. Moimi stopami wysuszyłem wszystkie kanały Egiptu.

²⁶Czy nie słyszałeś, że od dawna to przygotowywałem? Od zamierzchłych dni to obmyślałem, a teraz przeprowadziłem. Tak się stało, aby obrócić doszczętnie w ruiny warowne miasta.

²⁷Ich mieszkańcy byli bezsilni, przerażeni i zawstydzeni. Stali się jak polne ziele i młode rośliny, wysuszone jak trawa na dachach i na polu zanim urośnie.

²⁸Wiem, kiedy wstajesz i kiedy udajesz się na spoczynek, kiedy wychodzisz i kiedy powracasz, i kiedy unosisz się na Mnie gniewem.

²⁹Ponieważ złościsz się na Mnie i twoja zuchwałość dosięgła Moich uszu, więc założę Moje kółko w twoje nozdrza i Moje wędzidło w twoje wargi, i sprawię, że powrócisz drogą, którą przyszedłeś.

³⁰A to będzie dla ciebie znakiem: W tym roku będziecie spożywać to, co wyrośnie z ziarna pozostałego po żniwach, w przyszłym roku to, co dziko wyrośnie, a w trzecim roku będziecie siać i zbierać, zakładać winnice i jeść ich owoce!

³¹Reszta, która ocalała z domu Judy, ponownie zapuści w głąb korzenie i w górze przyniesie owoce.

³²Z Jerozolimy bowiem wyjdzie Reszta, grupa ocalonych z góry Syjon. Dokona tego żarliwość PANA Zastępów.

³³Dlatego tak mówi PAN o królu Asyrii: Nie wejdzie on do tego miasta, nie wypuści tam strzały! Nikt nie wyjdzie mu naprzeciw z tarczą ani nie usypie przeciw niemu wału!

³⁴Drogą, którą przybył, powróci, a do tego miasta nie wejdzie – wyrocznia PANA.

³⁵Osłonię to miasto, aby je ocalić, ze względu na Mnie i na Mojego sługę Dawida.

³⁶Potem wyruszył anioł PANA i zabił w obozie asyryjskim sto osiemdziesiąt pięć tysięcy ludzi. Mieli wstać rano, a oto wszyscy byli już martwi.

³⁷Wtedy Sennacheryb, król Asyrii, zwinął obóz, odszedł i zatrzymał się w Niniwie.

³⁸A kiedy w domu oddawał pokłon swojemu bogu Nisrokowi, jego synowie Adramelek i Sereser zabili go mieczem. Sami zaś schronili się w ziemi Ararat. Wówczas królem po nim został jego syn Asarhaddon.