Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Księga Izajasza 41 Bible Online

Księga Izajasza 41 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Księga Izajasza 41

¹Wyspy, zachowajcie przede Mną milczenie, niech ludy odnowią swe siły! Niech podejdą i powiedzą: Przystąpmy razem do rozprawy!

²Kto wzbudził ze Wschodu tego, któremu sprawiedliwość towarzyszy na każdym kroku? Kto poddaje mu narody i upokarza przed nim królów? Jego miecz zamienia ich w proch, jego łuk roznosi ich jak plewy.

³Ściga ich, przechodzi bezpiecznie, stopami nie dotyka ścieżki.

⁴Kto to sprawił i uczynił? Ten, który od początku powołuje pokolenia. Ja, PAN, jestem pierwszy i Ja będę z ostatnimi.

⁵Mieszkańcy wysp ujrzeli i lęk ich ogarnął, drżą mieszkańcy krańców ziemi, przybliżyli się, nadchodzą.

⁶Jeden drugiemu pomaga, mówi do swego brata: Bądź dzielny!

⁷Rzemieślnik dodaje odwagi złotnikowi, ten, który wygładza młotem − kującemu na kowadle. Mówi o spojeniu: Jest dobre! i umacnia je gwoździami, aby nie puściło.

⁸Ale ty, Izraelu, Mój sługo, Jakubie, którego wybrałem, potomku Mego przyjaciela Abrahama!

⁹Ty, którego wziąłem z krańców ziemi, wezwałem z jej odległych zakątków i powiedziałem: Ty jesteś Moim sługą! Wybrałem cię, nie wzgardziłem tobą.

¹⁰Nie bój się, bo Ja jestem z tobą! Nie rozglądaj się z trwogą, bo Ja jestem twoim Bogiem! Wzmocniłem cię i pomogłem, podtrzymałem sprawiedliwą prawicę.

¹¹Oto wszyscy, którzy płoną gniewem na ciebie, będą zawstydzeni i okryci hańbą. Ludzie, którzy się z tobą spierają, zostaną unicestwieni i zginą.

¹²Tych, którzy kłócą się z tobą, będziesz szukał, ale ich nie znajdziesz. Ludzie, którzy walczą z tobą, zostaną unicestwieni i znikną.

¹³Ja bowiem, PAN, twój Bóg, trzymam mocno twoją prawicę, mówię ci: Nie bój się, Ja ci pomagam!

¹⁴Nie bój się, robaczku Jakubie, Mój robaku, Izraelu! Ja ci pomagam – wyrocznia PANA – twoim wybawcą jest Święty Izraela.

¹⁵Oto czynię z ciebie sanie do młocki, sanie nowe, o podwójnym rzędzie zębów. Będziesz młócił i miażdżył góry, pagórki zmienisz w plewy.

¹⁶Przewiejesz je, a wiatr je uniesie, gwałtowny wicher je rozproszy. Ty zaś rozradujesz się w Panu, będziesz się chlubił w Świętym Izraela.

¹⁷Ubodzy i biedni szukają wody, ale jej nie ma, ich język usycha z pragnienia. Ja, PAN, wysłucham ich, Ja, Bóg Izraela, ich nie opuszczę.

¹⁸Sprawię, że wytrysną rzeki na nagich wzgórzach i źródła pośrodku dolin. Zamienię pustynię w sadzawkę, wyschniętą ziemię w źródła wód.

¹⁹Na pustyni umieszczę cedry, akacje, mirty i drzewa oliwne. Na stepie zasadzę razem cyprysy, wiązy i bukszpany razem.

²⁰Aby widzieli i poznali, rozważyli i zrozumieli razem, że ręka PANA to uczyniła i Święty Izraela to stworzył.

²¹Przedłóżcie waszą sprawę – mówi PAN, przedstawcie wasze dowody – mówi Król Jakuba.

²²Niech się zbliżą i opowiedzą nam, to, co się zdarzy! Opowiedzcie o rzeczach przeszłych, abyśmy wzięli je do serca i poznali ich następstwa, albo ogłoście nam rzeczy przyszłe.

²³Opowiedzcie to, co nastąpi w przyszłości, abyśmy się przekonali, czy jesteście bogami. Tak, uczyńcie cokolwiek dobrego albo złego, abyśmy wspólnie spoglądali zadziwieni.

²⁴Tymczasem wy jesteście nicością, i niczym są wasze dzieła. Wstrętny jest ten, kto was wybiera.

²⁵Wzbudziłem kogoś z Północy i przyszedł, ze wschodu słońca został wezwany w Moje imię. Podeptał namiestników jak błoto, jak garncarz ugniata glinę.

²⁶Kto ogłosił to od początku, abyśmy poznali, dużo wcześniej, żebyśmy powiedzieli, że jest słuszne? Rzeczywiście, nikt nie ogłaszał, nikt nie oznajmiał, nikt nie słyszał waszej mowy.

²⁷Jako pierwszy ogłaszam te słowa Syjonowi! Oto one: Jerozolimie daję zwiastuna dobrej nowiny!

²⁸Spojrzałem, lecz nie było nikogo, nikt nie potrafił udzielić mądrej rady lub odpowiedzieć na Moje pytanie.

²⁹Oto wszyscy oni są nicością, ich dzieła są niczym, ich posągi są wiatrem i pustką.