Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Księga Kapłańska 5 Bible Online

Księga Kapłańska 5 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Księga Kapłańska 5

¹Jeżeli ktoś zgrzeszył przez to, że usłyszał zaklęcie i był świadkiem tego, albo widział, albo dowiedział się o tym, lecz tego nie oznajmił, to bierze na siebie winę.

²Jeżeli ktoś dotknie się czegoś nieczystego, czy to padliny nieczystego dzikiego zwierzęcia, czy to padliny nieczystego domowego zwierzęcia, czy też padliny nieczystego płaza, będąc nieświadomym tego, staje się nieczystym i winnym.

³Jeżeli ktoś dotknie się nieczystości człowieka, jakakolwiek byłaby jego nieczystość, przez którą można stać się nieczystym, nie wiedząc o tym, to gdy się o tym dowie, staje się winnym.

⁴Jeżeli ktoś nierozważnie wypowiada przysięgę ze złym lub dobrym zamiarem, jak to się zdarza człowiekowi nierozważnie przysięgającemu, to, gdy sprawa zostanie mu przedstawiona, a on ją sobie uświadomi, staje się winnym każdej z tych rzeczy.

⁵Zatem jeżeli ktoś zawinił w jednej z tych rzeczy, to niech wyzna, że przez to zgrzeszył.

⁶Potem niech przyprowadzi za swoje przewinienie dla Pana, za grzech, który popełnił, samicę z trzody, owcę lub kozę na ofiarę przebłagalną za grzech, a kapłan dokona przebłagania za jego grzech.

⁷Jeżeli jednak nie stać go na owcę, to niech przyniesie Panu na ofiarę za popełniony grzech dwie synogarlice albo dwa młode gołębie. Jednego ptaka na ofiarę przebłagalną za grzech, a drugiego na ofiarę całopalną.

⁸Przyniesie je do kapłana, który najpierw złoży to, co przeznaczone na ofiarę przebłagalną za grzech. Naderwie mu głowę przy szyi, lecz jej nie oddzieli.

⁹Krwią ofiary przebłagalnej za grzech pokropi ścianę ołtarza, a resztę krwi wyciśnie u podstawy ołtarza. Jest to ofiara przebłagalna za grzech.

¹⁰Drugiego zaś ptaka złoży jako ofiarę całopalną według przepisów. I w ten sposób dokona kapłan przebłagania za jego grzech, który popełnił, i zostanie mu odpuszczony.

¹¹A jeżeli nie stać go nawet na dwie synogarlice ani na dwa młode gołębie, to niech przyniesie jako swoją ofiarę, za to, że zgrzeszył, dziesiątą część efy najczystszej mąki na ofiarę przebłagalną za grzech. Niech nie dolewa jednak do mąki oliwy ani nie dodaje do niej kadzidła, bo to jest ofiara przebłagalna za grzech.

¹²Mąkę przyniesie do kapłana, a kapłan weźmie z niej pełną garść na pamiątkę i spali na ołtarzu, na ofiarach w ogniu spalanych dla PANA. Jest to ofiara przebłagalna za grzech.

¹³W ten sposób kapłan dokona przebłagania za jego grzech, który popełnił w jednej z tych rzeczy, i zostanie mu odpuszczony. To, co pozostanie, przypada kapłanowi, podobnie jak przy ofierze pokarmowej.

¹⁴Potem PAN powiedział do Mojżesza:

¹⁵Jeżeli ktoś dopuści się niewierności i przez nieuwagę uchybi rzeczy poświęconej PANU, to jako zadośćuczynienie przyprowadzi PANU ze swej trzody baranka bez skazy, według ustalonej przez ciebie wartości dwóch sykli srebra, w syklach świątynnych, na ofiarę zadośćuczynienia.

¹⁶Następnie zapłaci za grzech wobec rzeczy świętej, dodając jeszcze jedną piątą wartości i da to kapłanowi. Kapłan zaś dokona nad nim przebłagania, ofiarując baranka zadośćuczynienia. I będzie mu odpuszczone.

¹⁷Jeżeli ktoś zgrzeszy, czyniąc coś przez nieuwagę przeciwko jednemu z przykazań PANA, uczyni coś, czego nie wolno czynić, to jest winny i ponosi odpowiedzialność za swój grzech.

¹⁸Wówczas przyprowadzi do kapłana ze swej trzody barana bez skazy na ofiarę zadośćuczynienia według ustalonej przez ciebie wartości. Kapłan zaś dokona przebłagania za jego wykroczenie, które nieświadomie popełnił, i będzie mu odpuszczone.

¹⁹Jest to ofiara zadośćuczynienia, gdyż bardzo zawinił wobec Pana.

²⁰Następnie PAN powiedział do Mojżesza:

²¹Jeżeli ktoś zgrzeszył i sprzeniewierzył się przed PANEM przez to, że wyparł się przed swoim bliźnim rzeczy powierzonej albo danej w zastaw, albo zrabowanej, albo też oszukał swego bliźniego,

²²albo znalazł rzecz zgubioną i zaparł się tego, złożył fałszywą przysięgę – w którejkolwiek z tych spraw, przez które człowiek grzeszy, gdy je popełnia –

²³to zgrzeszył i stał się winnym. Niechaj zwróci rzecz, którą zrabował albo wymusił, albo wziął na przechowanie, albo zagubioną, którą znalazł,

²⁴albo jakąkolwiek rzecz, co do której fałszywie przysięgał. Zwróci pełną jej wartość i doda do tego jeszcze piątą część. W dniu swojej ofiary zadośćuczynienia odda to temu, do kogo to należy.

²⁵A na zadośćuczynienie PANU przyprowadzi do kapłana ze swojej trzody barana bez skazy, według ustalonej przez ciebie wartości jako ofiarę zadośćuczynienia.

²⁶Kapłan zaś dokona za niego przebłagania przed PANEM i zostanie mu odpuszczony każdy uczynek, który popełnił i przez który stał się winny.