Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Księga Kapłańska 7 Bible Online

Księga Kapłańska 7 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Księga Kapłańska 7

¹A oto prawo dotyczące ofiary zadośćuczynienia. Jest to rzecz najświętsza.

²Ofiarę zadośćuczynienia powinno się zabijać na tym samym miejscu co ofiarę całopalną, a jej krwią należy skropić ołtarz dokoła.

³Należy złożyć w ofierze cały jej tłuszcz, ogon, tłuszcz, który okrywa wnętrzności,

⁴obie nerki oraz tłuszcz, który jest na nich i sięga aż do lędźwi, płat tłuszczu na wątrobie – będzie oddzielony od nerek.

⁵Kapłan spali to na ołtarzu jako ofiarę spalaną w ogniu dla PANA. Jest to ofiara zadośćuczynienia.

⁶Każdy mężczyzna spośród kapłanów może ją spożywać. Będzie ją zaś spożywał na miejscu poświęconym. Jest to rzecz najświętsza.

⁷Do ofiary przebłagalnej za grzech odnosi się takie samo prawo jak do ofiary zadośćuczynienia. Będzie ona należeć do tego kapłana, który dokonuje przebłagania.

⁸Skóra ofiary, którą ktoś przyniósł do kapłana na ofiarę całopalną, będzie należeć do kapłana, który złożył ofiarę.

⁹Również każda ofiara pokarmowa, upieczona w piecu albo przyrządzona w rondlu czy na patelni, będzie należeć do kapłana, który ją złożył.

¹⁰Każda jednak ofiara pokarmowa zaprawiona oliwą albo sucha będzie należeć do wszystkich synów Aarona po równej części.

¹¹A oto prawo odnoszące się do ofiary wspólnotowej, którą składa się PANU.

¹²Jeżeli ktoś składa ją jako ofiarę dziękczynną, to wraz z ofiarą dziękczynną złoży także upieczone przaśne placki zmieszane z oliwą i upieczone przaśne podpłomyki pomazane oliwą – placki z najlepszej mąki zaczynione i zmieszane z oliwą.

¹³Oprócz placków należy jeszcze złożyć chleb upieczony na zakwasie jako dar przy ofierze dziękczynnej wspólnotowej.

¹⁴Z każdej ofiary przyniesie jedną część jako szczególny dar dla PANA. Należy się to kapłanowi, który kropi krwią ofiarę wspólnotową.

¹⁵Mięso ofiary dziękczynnej wspólnotowej należy spożyć tego samego dnia, w którym zostało ofiarowane, nie wolno z niego nic zostawić do rana.

¹⁶Jeżeli jednak jego dar jest ofiarą ślubowaną albo dobrowolną, to powinno się ją spożyć tego samego dnia. To zaś, co z niej pozostanie, można spożyć następnego dnia.

¹⁷Gdyby jednak część mięsa tej ofiary pozostała jeszcze na trzeci dzień, to należy ją spalić w ogniu.

¹⁸Jeśliby zaś ktoś spożył mięso ofiary wspólnotowej na trzeci dzień, to ta ofiara nie będzie przyjęta i nie będzie policzona temu, który ją złożył. Jest to bowiem coś odrażającego, a ten, kto ją spożyje, zaciągnie winę.

¹⁹Również mięso, które się zetknęło z czymś nieczystym, nie powinno być jedzone, lecz należy je spalić w ogniu. Każdy, kto jest czysty, może spożywać mięso.

²⁰Jeżeli jednak ktoś jest nieczysty i spożywa mięso ofiary wspólnotowej, które należy do PANA, zostanie wykluczony spośród swojego ludu.

²¹Jeżeli ktoś dotknie czegokolwiek nieczystego: jakiejś nieczystości człowieka albo nieczystego zwierzęcia, albo jakiejkolwiek nieczystej obrzydliwości i spożyje mięso ofiary wspólnotowej, która należy do PANA, zostanie wykluczony spośród swojego ludu.

²²Następnie PAN powiedział do Mojżesza:

²³Tak powiedz Izraelitom: Nie wolno wam spożywać tłuszczu z wołu, owcy i kozy.

²⁴Tłuszczu padliny lub zwierząt rozszarpanych możecie używać do różnych celów, ale nie wolno wam go spożywać.

²⁵Każdy, kto spożywa tłuszcz zwierzęcia, które składa się na ofiarę dla PANA, zostanie wykluczony spośród swojego ludu.

²⁶W żadnym miejscu gdziekolwiek mieszkacie, nie spożywajcie żadnej krwi: ani ptaków, ani bydła.

²⁷Każdy, kto będzie spożywał jakąkolwiek krew, zostanie wykluczony spośród swojego ludu.

²⁸Następnie PAN powiedział do Mojżesza:

²⁹Powiedz Izraelitom: Kto pragnie złożyć PANU ofiarę wspólnotową, niech przyniesie swój dar PANU, wzięty ze swojej ofiary wspólnotowej.

³⁰Własnoręcznie przyniesie na ofiarę spalaną dla PANA tłuszcz z mostka i mostek i wykona nim obrzęd kołysania przed PANEM.

³¹Kapłan spali tłuszcz na ołtarzu, mostek zaś będzie należał do Aarona i do jego synów.

³²Prawy udziec dacie kapłanowi jako dar z waszych ofiar wspólnotowych.

³³Prawy udziec otrzyma ten spośród synów Aarona, który składa krew i tłuszcz na ofiarę wspólnotową.

³⁴Wziąłem bowiem od Izraelitów z ich ofiar wspólnotowych mostek kołysania i udziec podnoszenia i dałem je kapłanowi Aaronowi oraz jego synom. Jest to wieczysta należność od Izraelitów.

³⁵Te części z ofiar spalanych dla PANA przez Aarona i jego synów, od dnia ich wprowadzenia do służby kapłańskiej, są dla PANA.

³⁶PAN polecił Izraelitom, aby im to przekazywali od dnia, w którym zostali namaszczeni. Jest to postanowienie wieczyste dla ich pokoleń.

³⁷Takie jest prawo dotyczące ofiary całopalnej, ofiary pokarmowej, ofiary przebłagalnej za grzech, ofiary zadośćuczynienia, ofiary wprowadzania w czynności kapłańskie i ofiary wspólnotowej.

³⁸Prawo to przekazał PAN Mojżeszowi na górze Synaj w dniu, w którym polecił Izraelitom składać ofiary dla PANA na pustyni Synaj.