Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Księga Jeremiasza 15 Bible Online

Księga Jeremiasza 15 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Księga Jeremiasza 15

¹PAN powiedział do mnie: Jeśliby stanęli przede Mną Mojżesz i Samuel, to nie zwróciłbym się do tego ludu. Wypędź ich sprzed Mojego oblicza! Niech odejdą!

²A gdy powiedzą do ciebie: Dokąd mamy pójść? Wtedy odpowiesz im: Tak mówi PAN: Kto na śmierć – na śmierć, kto pod miecz – pod miecz, kto na głód – na głód, kto do niewoli – do niewoli.

³I ukarzę ich czterema rodzajami nieszczęść – wyrocznia PANA – mieczem do zabijania, psami do rozszarpywania, ptactwem podniebnym i zwierzęciem lądowym do pożerania i niszczenia.

⁴I uczynię ich postrachem dla wszystkich królestw ziemi z powodu Manassesa, syna Ezechiasza, króla Judy, za to, co uczynił w Jerozolimie.

⁵Kto bowiem ulituje się nad tobą, Jerozolimo, i kto będzie ci współczuł? Kto zawróci, by zapytać o twoją pomyślność?

⁶Ty Mnie porzuciłaś – wyrocznia PANA. Odwróciłaś się i odeszłaś. Wyciągnąłem więc rękę przeciwko tobie i zniszczyłem cię. Jestem wyczerpany pobłażaniem.

⁷Przewiałem ich widłami w bramach kraju, pozbawiłem potomstwa, zniszczyłem Mój lud, lecz oni nie odwrócili się od swoich dróg.

⁸Wzrosła Mi liczba jego wdów bardziej niż piasku morskiego. Sprowadziłem przeciwko nim – na matki, na młodzieńców – niszczyciela w samo południe. Sprawiłem, że nagle spadły na nich przerażenie i trwoga.

⁹Słabnie rodzicielka siedmiorga, jej życie ustaje, jej słońce zaszło jeszcze za dnia; okryła się hańbą i zawstydziła. Ich Resztę wydam pod miecz, gdy pojawią się ich wrogowie – wyrocznia PANA.

¹⁰Biada mi, moja matko, że mnie urodziłaś, człowieka sporu i człowieka niezgody dla całego kraju. Nie pożyczałem i nie udzielano mi pożyczki, a jednak wszyscy mi złorzeczą!

¹¹Powiedział PAN: Naprawdę umocnię cię dla twojego dobra. Naprawdę doprowadzę do tego, że wróg będzie prosił cię o wstawiennictwo w czasie nieszczęścia, w czasie udręki.

¹²Czy żelazo może roztrzaskać żelazo z północy lub spiż?

¹³Twoje bogactwo i twe skarbce wydam jako łup za bezcen, za wszystkie twoje grzechy we wszystkich twoich granicach.

¹⁴Sprawię, że twoi wrogowie zaprowadzą cię do ziemi, której nie znasz. Gdyż rozbłysnął ogień Mojego gniewu – przeciwko wam się rozpali.

¹⁵Ty wiesz, Panie, pamiętaj o mnie i zatroszcz się, odpłać za mnie moim prześladowcom! Z powodu swojej cierpliwości – nie zabieraj mnie! Wiedz, że to dla Ciebie znoszę zniewagi!

¹⁶Gdy pojawiały się Twoje słowa – pochłaniałem je. Twoje słowa były mi rozkoszą i radością mojego serca, bo Twoje imię zostało wezwane nade mną, PANIE, Boże Zastępów.

¹⁷Nie siadałem w kręgu żartujących, aby się bawić. Pod Twoją ręką siadałem samotny, gdyż napełniłeś mnie oburzeniem.

¹⁸Dlaczego mój ból trwa bez końca, a moja rana jest nieuleczalna – nie daje się uzdrowić? Naprawdę stałeś się dla mnie niczym zwodniczy strumień, jak wody niepewne.

¹⁹Dlatego tak mówi PAN: Jeśli powrócisz i Ja pozwolę wrócić tobie, abyś mógł stanąć przed Moim obliczem. Jeśli zaś dasz z siebie to, co szlachetne, a nie to, co bezużyteczne, to będziesz jakby Moimi ustami. Oni zwrócą się do ciebie, ty zaś się do nich nie zwrócisz.

²⁰I uczynię cię dla tego ludu murem ze spiżu, niedostępnym. Będą walczyć przeciw tobie, lecz cię nie pokonają, gdyż Ja jestem z tobą, aby cię ocalić i aby cię ratować – wyrocznia PANA.

²¹Wyrwę cię z ręki złych, wyzwolę cię z dłoni ludzi okrutnych.