Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Księga Jeremiasza 20 Bible Online

Księga Jeremiasza 20 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Księga Jeremiasza 20

¹Paszchur, syn Immera, kapłan, który był głównym zarządcą domu PANA, usłyszał Jeremiasza prorokującego te słowa.

²Paszchur kazał wychłostać proroka Jeremiasza i zakuć go w dyby, które były w Wyższej Bramie Beniamina, przy domu PANA.

³Nazajutrz, gdy Paszchur uwolnił Jeremiasza z dybów, ten powiedział do niego: PAN nie dał ci na imię Paszchur, lecz Magor Missabib.

⁴Tak bowiem mówi PAN: Oto Ja uczynię cię strachem dla ciebie samego i wszystkich twych przyjaciół. Padną od miecza swoich wrogów, a twoje oczy będą to widzieć. Całą też Judę wydam w rękę króla Babilonu. Uprowadzi ich do Babilonu i zgładzi ich mieczem.

⁵Wydam również całe bogactwo tego miasta, cały jego dorobek oraz wszystkie jego cenne rzeczy. Ponadto wszystkie skarbce królów Judy oddam w ręce ich wrogów. Złupią je, zabiorą i wywiozą do Babilonu.

⁶A ty, Paszchurze, i wszyscy twoi domownicy pójdziecie do niewoli. Przyjdziesz do Babilonu i tam umrzesz. Tam również zostaniesz pochowany ty i wszyscy twoi przyjaciele, którym kłamliwie prorokowałeś.

⁷Zwiodłeś mnie, PANIE, a ja pozwoliłem się zwieść, pokonałeś mnie i zwyciężyłeś. Stałem się pośmiewiskiem każdego dnia. Wszyscy drwią ze mnie.

⁸I za każdym razem, gdy mówię, muszę krzyczeć. Wołam: Przemoc i zniszczenie! Ponieważ słowo PANA stało się dla mnie zniewagą i szyderstwem każdego dnia.

⁹Powiedziałem więc: Nie wspomnę o Nim ani nie będę już mówił więcej w Jego imieniu! Wtedy to stało się w moim sercu jak ogień płonący, zamknięty w moich kościach. Starałem się przetrzymać, lecz nie mogłem!

¹⁰Gdyż słyszałem oszczerstwa wielu: Strach dookoła! Donieście! Donieśmy na niego! Nawet ci wszyscy, którzy są wobec mnie przyjaźni, wypatrują mego potknięcia: Może da się przekonać? Zdobędziemy nad nim przewagę, weźmiemy na nim odwet!

¹¹Jednak PAN jest ze mną jak groźny bohater! Dlatego moi prześladowcy potkną się – nic nie zdziałają. Będą bardzo zawstydzeni – bo im się nie uda. Wieczna zniewaga, której się nie zapomina.

¹²PANIE Zastępów, który wystawiasz na próbę sprawiedliwego, który widzisz nerki i serce, pozwól mi zobaczyć Twoją zemstę na nich, gdyż Tobie powierzyłem moją sprawę.

¹³Śpiewajcie PANU, chwalcie PANA, bo uratował życie ubogiego z rąk złoczyńców!

¹⁴Przeklęty dzień, w którym się urodziłem! Dzień, w którym urodziła mnie moja matka – niech nie będzie błogosławiony!

¹⁵Przeklęty człowiek, który powiadomił mego ojca: Urodziło ci się dziecko, syn! – czym sprawił mu wielką radość.

¹⁶Niech stanie się z tym człowiekiem tak jak z miastami, które PAN zburzył bez miłosierdzia! Niech słyszy krzyk z rana, okrzyk bojowy w południe!

¹⁷Dlaczego nie zabił mnie w łonie? Wtedy moja matka stałaby się moim grobem, a jej łono wiecznie brzemienne!

¹⁸Po co wyszedłem z łona matki: aby oglądać trud i smutek, a swoje dni kończyć we wstydzie?