Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Księga Jeremiasza 22 Bible Online

Księga Jeremiasza 22 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Księga Jeremiasza 22

¹Tak mówi PAN: Zejdź do domu króla Judy, aby tam wypowiedzieć to słowo.

²Powiesz: Słuchaj słowa PANA, królu Judy, który zasiadasz na tronie Dawida, ty i twoi słudzy oraz twój lud wchodzący w te bramy:

³Tak mówi PAN: Wypełniajcie prawo i sprawiedliwość, uwalniajcie uciśnionego z ręki ciemięzcy, nie wyrządzajcie krzywdy przybyszowi, sierocie ani wdowie, nie stosujcie przemocy ani krwi niewinnej nie przelewajcie na tym miejscu!

⁴Jeśli bowiem naprawdę wykonacie to polecenie, to bramy tego domu będą przekraczać królowie zasiadający na tronie Dawida, jadący na rydwanie lub konno, on, jego słudzy oraz jego lud.

⁵Jeśli jednak nie usłuchacie tych słów, to przysięgam na siebie samego – wyrocznia Pana – że ten dom stanie się ruiną.

⁶Tak bowiem mówi PAN przeciwko domowi króla Judy: Jesteś dla Mnie Gileadem, szczytem Libanu. Jednak uczynię cię pustynią, miastami niezamieszkanymi.

⁷Wyznaczę niszczycieli przeciwko tobie, każdego ze swoim sprzętem. Zetną twoje najlepsze cedry i wrzucą do ognia.

⁸A gdy liczne narody będą przechodzić obok tego miasta, będą mówić jeden do drugiego: Za co PAN tak uczynił temu wielkiemu miastu?

⁹Wtedy odpowiedzą: Ponieważ opuścili przymierze PANA, swego Boga, kłaniali się innym bogom i im służyli.

¹⁰Nie płaczcie nad zmarłym i nie użalajcie się nad nim! Płaczcie raczej nad tym, który odchodzi, bo już nie powróci i nie zobaczy swej rodzinnej ziemi!

¹¹Tak bowiem mówi PAN do Szalluma, syna Jozjasza, króla Judy – panującego po Jozjaszu, swym ojcu – który odszedł z tego miejsca i tam już nie wróci:

¹²Oto w miejscu, do którego go uprowadzono, tam umrze, a tej ziemi już nie zobaczy.

¹³Biada temu, kto buduje swój dom, lecz nie na sprawiedliwości, swoje górne komnaty – lecz nie na prawie! Swemu bliźniemu każe pracować za darmo, nie dając mu żadnego wynagrodzenia.

¹⁴Mówi: Wybuduję sobie obszerny dom i przestronne górne komnaty. Wykuwa okna, wykłada drewnem cedrowym i maluje na czerwono.

¹⁵Czy jesteś królem przez to, że z zapałem używasz drewna cedrowego? Czy twój ojciec nie jadł i nie pił? Jednak stosował prawo i sprawiedliwość! Wówczas dobrze mu się działo.

¹⁶Bronił sprawy ubogiego i biednego i wówczas było dobrze. Czy nie na tym to polega poznanie Mnie? – wyrocznia PANA.

¹⁷Jednak twoje oczy i serce są żądne własnego zysku, przelewania krwi niewinnej, ciemiężenia i zdzierstwa.

¹⁸Dlatego tak mówi Pan do Jojakima, syna Jozjasza, króla Judy: Nie będą go opłakiwać: Biada, mój bracie! Biada, siostro! Nie będą go opłakiwać: Biada, panie! Biada, jego majestatowi!

¹⁹Będzie miał pogrzeb jak osioł, wywloką go i wyrzucą poza mury Jerozolimy.

²⁰Wejdź na Liban i krzycz! A na Baszanie wołaj! Krzycz też z Abarim, gdyż zostali zniszczeni wszyscy twoi kochankowie!

²¹Mówiłem do ciebie w czasie twojej pomyślności. Odpowiedziałaś jednak: Nie będę słuchać! Takie było twoje postępowanie od twojej młodości, aby nie słuchać Mojego głosu.

²²Wiatr rozrzuci wszystkich twoich pasterzy, twoi kochankowie pójdą do niewoli. Wtedy będziesz zawstydzona i poniżona z powodu całego twego zła.

²³Ty, która mieszkasz na Libanie, która masz gniazdo na cedrach! O, jak będziesz jęczeć, gdy przyjdzie na ciebie ból i lęk jak na rodzącą?

²⁴Na Moje życie – wyrocznia PANA – nawet jeśli Koniasz, syn Jojakima, króla Judy, byłby pierścieniem na Mojej prawej ręce, to i stamtąd bym cię zerwał.

²⁵Wydam cię w ręce tych, którzy czyhają na twoje życie, w ręce tych, którzy cię przerażają, w ręce Nebukadnessara, króla Babilonu, i w ręce Chaldejczyków.

²⁶Ciebie i twoją matkę, która cię urodziła, rzucę na obcą ziemię, w której się nie urodziliście, i tam umrzecie.

²⁷Jednak do ziemi, do której tęsknią ich dusze, by tam powrócić, nie powrócą.

²⁸Czy ten człowiek, Koniasz, jest naczyniem zasługującym na pogardę, rozbitym na kawałki, czy naczyniem, którego nikt nie pragnie? Dlaczego ciśnięto nim i jego potomstwem, wyrzucono do ziemi, której nie znają?

²⁹Ziemio! Ziemio! Ziemio! Słuchaj słowa PANA!

³⁰Tak mówi PAN: Zapiszcie tego człowieka jako bezdzietnego, jako człowieka, któremu już się nie powiedzie za jego dni, gdyż nikomu z jego potomstwa nie uda się zasiąść na tronie Dawida ani panować już więcej w Judzie.