Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Księga Jeremiasza 36 Bible Online

Księga Jeremiasza 36 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Księga Jeremiasza 36

¹W czwartym roku Jojakima, syna Jozjasza, króla Judy, doszło do Jeremiasza następujące słowo od PANA:

²Weź sobie zwój księgi i spisz na nim wszystkie słowa, które powiedziałem ci o Izraelu i o Judzie oraz o wszystkich narodach od dnia, gdy zacząłem do ciebie mówić – od dni Jozjasza aż do dnia dzisiejszego.

³Może, gdy dom Judy usłyszy o całym nieszczęściu, które Ja mam zamiar na nich sprowadzić, odwróci się każdy ze swej złej drogi, abym przebaczył im winy i grzechy.

⁴Wezwał więc Jeremiasz Barucha, syna Neriasza, a Baruch spisał pod dyktando Jeremiasza na zwoju księgi wszystkie słowa PANA, które On do niego powiedział.

⁵Następnie Jeremiasz wydał Baruchowi takie polecenie: Zostałem uwięziony, nie mogę pójść do domu PANA.

⁶Ty więc idź i czytaj ze zwoju, na którym napisałeś pod moje dyktando słowa PANA, w obecności ludu, w domu Pana, w dniu postu. Czytaj także w obecności wszystkich Judejczyków, którzy przybędą ze swoich miast.

⁷Może dotrze ich błaganie przed oblicze PANA i odwrócą się każdy ze swej złej drogi, gdyż wielki jest gniew i zapalczywość, które PAN zapowiedział temu ludowi.

⁸Baruch, syn Neriasza, postąpił zgodnie z tym wszystkim, co polecił mu prorok Jeremiasz, żeby odczytać z tej księgi słowa PANA, w domu PANA.

⁹W piątym roku Jojakima, syna Jozjasza, króla Judy, w dziewiątym miesiącu, przed obliczem PANA ogłoszono post całemu ludowi w Jerozolimie oraz całemu ludowi Judy przybywającemu z miast Judy do Jerozolimy.

¹⁰Baruch czytał z księgi słowa Jeremiasza w domu PANA, w komnacie Gemariasza, syna Szafana, kanclerza, na górnym dziedzińcu przy wejściu do Bramy Nowej domu PANA, w obecności całego ludu.

¹¹A Micheasz, syn Gemariasza, syna Szafana, usłyszał wszystkie słowa PANA z tej księgi.

¹²Zszedł do domu królewskiego, do komnaty kanclerza. A oto siedzieli tam wszyscy książęta: Eliszama, kanclerz, Delajasz, syn Szemajasza, Elnatan, syn Akbora, Gemariasz, syn Szafana, Sedecjasz, syn Chananiasza, i wszyscy pozostali książęta.

¹³Micheasz powiadomił o wszystkim, co usłyszał, gdy Baruch czytał z księgi w obecności ludu.

¹⁴Wtedy wszyscy książęta wysłali do Barucha Jehudiego, syna Netaniasza, syna Szelemiasza, syna Kusziego, aby mu powiedział: Weź do ręki zwój, z którego czytałeś w obecności ludu, i przyjdź! Baruch, syn Neriasza, wziął zwój do ręki i do nich przyszedł.

¹⁵A oni mu powiedzieli: Usiądź i czytaj w naszej obecności. Baruch więc czytał w ich obecności.

¹⁶Gdy zaś usłyszeli wszystkie te słowa, przerazili się wszyscy i powiedzieli: Koniecznie musimy zawiadomić króla o tym wszystkim.

¹⁷Zapytali Barucha: Powiedz nam, prosimy, jak zapisałeś wszystkie te słowa? Dyktował?

¹⁸Baruch zaś odpowiedział im: Osobiście dyktował mi wszystkie te słowa, a ja zapisywałem w księdze atramentem.

¹⁹Wtedy książęta powiedzieli Baruchowi: Idź i ukryj się, zarówno ty, jak i Jeremiasz! Niech nikt nie wie, gdzie jesteście!

²⁰Następnie udali się na dziedziniec do króla. Zwój oddali do przechowania w komnacie Eliszamy, kanclerza, a o tym wszystkim osobiście powiadomili króla .

²¹Król zaś wysłał Jehudiego, aby zabrał zwój. Jehudi wziął go z komnaty Eliszamy, kanclerza, a następnie czytał w obecności króla i w obecności wszystkich książąt stojących wokół króla.

²²Król przebywał w pałacu zimowym w dziewiątym miesiącu, a przed nim płonęło naczynie z rozżarzonymi węglami.

²³A gdy Jehudi odczytał trzy lub cztery kolumny, król odcinał je nożem pisarskim i wrzucał do ognia, który był w naczyniu z rozżarzonymi węglami, aż cały zwój całkowicie zniknął w ogniu, który był w naczyniu z rozżarzonymi węglami.

²⁴Ani król, ani jego słudzy, którzy słyszeli wszystkie te słowa, nie się przerazili i nie rozdarli swoich szat.

²⁵I chociaż Elnatan, Delajasz i Gemariasz nalegali na króla, by nie palił zwoju, to jednak ich nie posłuchał.

²⁶Król polecił Jerachmeelowi, synowi królewskiemu, Serajaszowi, synowi Azriela, oraz Szelemiaszowi, synowi Abdeela, schwytać Barucha, sekretarza, i proroka Jeremiasza, lecz PAN ich ukrył.

²⁷Po spaleniu przez króla zwoju ze słowami, jakie Baruch spisał pod dyktando Jeremiasza, doszło do Jeremiasza następujące słowo PANA:

²⁸Wróć! Weź sobie inny zwój i napisz na nim wszystkie poprzednie słowa, jakie były na pierwszym zwoju, który spalił Jojakim, król Judy.

²⁹O Jojakimie zaś, królu Judy, powiedz: Tak mówi PAN: Ty spaliłeś ten zwój, mówiąc: Czemu napisałeś na nim: Król Babilonu na pewno przybędzie i zniszczy tę ziemię oraz sprawi, że znikną z niej ludzie i zwierzęta.

³⁰Dlatego tak mówi PAN o Jojakimie, królu Judy: Nie będzie miał nikogo, kto by zasiadał na tronie Dawida, a jego zwłoki będą wyrzucone na skwar dnia i na chłód nocy.

³¹Ukarzę go, jego potomstwo oraz jego sługi za ich winy i sprowadzę na nich, na mieszkańców Jerozolimy oraz na każdego z Judy całe to nieszczęście, które im zapowiedziałem, lecz nie chcieli słuchać.

³²Jeremiasz więc wziął inny zwój i dał go Baruchowi, synowi Neriasza, pisarzowi, aby spisał na nim pod dyktando Jeremiasza wszystkie słowa księgi, którą spalił w ogniu Jojakim, król Judy. A jeszcze zostało dodanych do nich wiele słów podobnych do tamtych.