Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Księga Jeremiasza 46 Bible Online

Księga Jeremiasza 46 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Księga Jeremiasza 46

¹Słowo PANA, które doszło do proroka Jeremiasza o narodach:

²O Egipcie. Przeciwko wojsku faraona Neko, króla egipskiego, znajdującemu się nad rzeką Eufrat w Karkemisz, które to pokonał Nebukadnessar, król Babilonu, w czwartym roku Jojakima, syna Jozjasza, króla Judy.

³Przygotujcie tarczę i puklerz i ruszajcie do walki!

⁴Zaprzęgajcie konie, wsiadajcie, jeźdźcy! Stańcie w szyku w hełmach, wygładźcie włócznie, załóżcie pancerze!

⁵Dlaczego widzę ich złamanych, i wycofujących się? Ich bohaterowie są pokonani, rzucają się do ucieczki, i się nie oglądają. Strach dookoła! – wyrocznia PANA.

⁶Nie ucieknie szybki, nie umknie bohater. Na północy, nad brzegiem rzeki Eufrat, potknęli się i upadli.

⁷Kim jest ten, który jak Nil się podnosi, jak strumienie burzą się jego wody?

⁸Egipt podnosi się jak Nil i jak strumienie burzą się wody. Mówi: Podniosę się, pokryję ziemię, zniszczę miasto wraz z jego mieszkańcami.

⁹Nacierajcie, konie, pędźcie, rydwany! I niech wyruszą, bohaterowie, Kuszyci i Putyci trzymający tarczę, Ludyci trzymający i naciągający łuk.

¹⁰Jednak ten dzień należy do Pana, BOGA Zastępów, dzień zemsty, by zemścić się nad swoimi wrogami. Miecz będzie pożerał i się nasyci, ich krwią ugasi pragnienie. Bo Pan, BÓG Zastępów, ma krwawą ofiarę, w ziemi północnej, nad rzeką Eufrat.

¹¹Wejdź do Gileadu i weź balsam, dziewicza córko Egiptu! Na próżno mnożysz lekarstwa, dla ciebie nie ma uleczenia!

¹²Narody usłyszały o twojej hańbie, a ziemia napełniła się twoim krzykiem, gdyż bohater potknął się o bohatera, obydwaj razem upadli.

¹³Słowo, które wypowiedział PAN do proroka Jeremiasza, gdy miał przybyć Nebukadnessar, król Babilonu, by podbić ziemię egipską:

¹⁴Oznajmijcie w Egipcie i ogłoście w Migdolu, ogłoście w Nof i w Tachpanches, mówcie: Stawaj i szykuj się, gdyż miecz pożera dookoła ciebie!

¹⁵Dlaczego został powalony twój byk? – Nie mógł stać, gdyż PAN go popchnął.

¹⁶Coraz bardziej się chwieje, aż wreszcie upada. Mówili jeden do drugiego: Wstań! Wracajmy do naszego ludu i do naszego rodzinnego kraju, przed mieczem gnębiciela.

¹⁷Zawołają tam: Faraon, król Egiptu, to wrzawa, która przekroczyła swój ustalony czas.

¹⁸Na Moje życie – wyrocznia Króla – PAN Zastępów brzmi Jego imię: Jak bowiem Tabor pośród gór, i jak Karmel nad morzem – tak przybędzie!

¹⁹Przygotuj sobie torby na wygnanie, mieszkanko, córo Egiptu! Nof bowiem stanie się przedmiotem zgrozy, będzie spustoszone, bez mieszkańca.

²⁰Bardzo piękną jałówką jest Egipt, lecz bąk z północy przybywa, przybywa!

²¹Także jego najemnicy są wśród niej niczym tuczne byki, lecz także oni się odwrócą, uciekną razem, nie wytrzymają, ponieważ przyjdzie na nich dzień klęski, czas ich karania.

²²Jej głos pełza jak wąż, ponieważ idą z wojskiem i przybywają do niej z siekierami jak wycinający drzewa.

²³Zrobią wycinkę jej lasu – wyrocznia PANA – gdyż jest nie do przebycia. Jest ich bowiem więcej niż szarańczy – nie można ich policzyć.

²⁴Będzie zawstydzona córa Egiptu, wydana w ręce ludu północy.

²⁵Mówi PAN Zastępów, Bóg Izraela: Oto Ja ukarzę Amona z No, faraona, Egipt i jego bogów oraz jego królów, faraona i tych, którzy na nim polegają.

²⁶Wydam ich w ręce tych, którzy czyhają na ich życie, w ręce Nebukadnessara, króla Babilonu oraz w ręce jego sług. Potem znów będzie zamieszkany jak za dawnych dni – wyrocznia PANA.

²⁷Ty zaś, Mój sługo, Jakubie, nie lękaj się ani się nie trwóż, Izraelu! Bo oto wybawię cię z daleka, a twoje potomstwo z ziemi niewoli. Jakub powróci i będzie żył w spokoju i bez zmartwień – nikt go nie przestraszy.

²⁸Ty, Mój sługo, Jakubie, nie lękaj się – wyrocznia PANA – gdyż Ja jestem z tobą! Położę bowiem kres tym wszystkim narodom, wśród których cię rozproszyłem. Jednak tobie nie położę kresu. Będę cię karać według prawa i nie pozostawię cię całkowicie bez kary.