Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Księga Jeremiasza 49 Bible Online

Księga Jeremiasza 49 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Księga Jeremiasza 49

¹O Ammonitach. Tak mówi PAN: Czy Izrael nie ma już synów? Czy nie ma dziedzica? Dlaczego Milkom przejął dziedzictwo Gada, a jego lud zamieszkał w jego miastach?

²Dlatego oto nadchodzą dni – wyrocznia PANA – gdy sprawię, że Rabba Ammonitów usłyszy wrzawę wojenną i stanie się stosem śmieci, a jego córki będą spalone ogniem. Wtedy Izrael weźmie w posiadanie jego posiadłości – mówi PAN.

³Podnieś lament Cheszbonie, gdyż Aj jest spustoszone, krzyczcie córki Rabby, opaszcie się worem, płaczcie! Biegajcie tam i z powrotem między murami, gdyż Milkom pójdzie na wygnanie, jego kapłani razem z książętami.

⁴Dlaczego chwalisz się dolinami – a twoja dolina jest urodzajna – córo odstępcza? Ta, która polega na swoich bogactwach, mówi: Kto nadciągnie przeciwko mnie?

⁵Oto Ja ześlę na ciebie przerażenie – wyrocznia Pana, BOGA Zastępów – ze wszystkich stron. I zostanie wygnany każdy przed siebie, a nie będzie nikogo, kto by zebrał uciekinierów.

⁶Potem jednak odmienię los Ammonitów – wyrocznia Pana.

⁷O Edomie. Tak mówi PAN Zastępów: Czy nie ma już mądrości w Temanie? Czy przepadła rada wśród roztropnych? Czy ich mądrość zanikła?

⁸Uciekajcie! Wycofajcie się! Schowajcie się głęboko, mieszkańcy Dedanu! Sprowadzam bowiem klęskę na Ezawa, czas jego kary.

⁹Jeśli zbieracze winogron przyjdą do ciebie, to czy nie pozostawią resztki, a jeśli złodzieje nocą – to czy nie będą niszczyć do woli?

¹⁰Ja sam bowiem obnażę Ezawa, odsłonię jego sekretne miejsca, tak że nie zdoła się ukryć. Jego potomstwo będzie wytępione wraz z jego pobratymcami oraz jego sąsiadami. Już go nie będzie.

¹¹Pozostaw swe sieroty, Ja zachowam je przy życiu, A twoje wdowy niech Mi zaufają.

¹²Tak bowiem mówi PAN: Oto ci, którym nie było sądzone, by wypić z tego kielicha, muszą wypić, a ty chcesz pozostać bez kary? Nie pozostaniesz bez kary, lecz musisz wypić!

¹³Przysięgam bowiem na siebie samego – wyrocznia PANA – że Bosra stanie się przedmiotem zgrozy, pośmiewiskiem, pustkowiem i przekleństwem, a wszystkie jej miasta pozostaną ruiną na wieki.

¹⁴Wieść usłyszałem od PANA, wysłano posłańca między narody: Zgromadźcie się! Nadciągnijcie przeciwko niemu! Stańcie do walki!

¹⁵Oto bowiem uczyniłem cię małym między narodami, godnym pogardy między ludźmi.

¹⁶Zwodzi cię twoje przerażenie, zarozumiałość twojego serca, ty, który mieszkasz w wąwozach skalnych, ty, który trzymasz szczyty pagórków. Gdybyś nawet swoje gniazdo założył wysoko jak orzeł, to i stamtąd sprowadzę cię na dół – wyrocznia PANA.

¹⁷I stanie się Edom zgrozą; każdy, kto będzie przez niego przechodził, przerazi się i zagwiżdże nad wszystkimi jego klęskami.

¹⁸Jak podczas zagłady Sodomy i Gomory oraz ich sąsiadów – wyrocznia PANA – nikt tam nie zamieszka ani nie będzie przebywać w nim żaden człowiek.

¹⁹Oto jak lew nadciąga z zarośli nad Jordanem do potężnej siedziby, tak w mgnieniu oka odgonię go od niego, i ustanowię nad nim wybrańca. Kto bowiem jest taki, jak Ja? Kto Mnie wezwie? I kto jest tym pasterzem, który może stanąć przede Mną?

²⁰Dlatego posłuchajcie postanowienia, jakie PAN powziął przeciwko Edomowi, oraz planów, które poczynił przeciwko mieszkańcom Temanu. Czy nie wywlecze nawet najmniejsze ze stada? Czy nie spustoszy im ich siedziby?

²¹Od odgłosu ich upadku zatrzęsie się ziemia. Krzyk! Jego głos można usłyszeć na Morzu Sitowia.

²²Oto jak orzeł wzlatuje i szybuje, rozpościera swe skrzydła nad Bosrą. Serce walecznych Edomu stanie się w tym dniu jak serce rodzącej kobiety.

²³O Damaszku. Chamat i Arpad są zawstydzone, gdyż usłyszały złą wieść. Falują jak morze niespokojne, które nie może się uciszyć.

²⁴Osłabł Damaszek, odwrócił się, by uciekać, ogarnęła go panika. Udręka i bóle owładnęły nim jak kobietę rodzącą.

²⁵O, jakże opuszczone jest miasto chwały, twierdza mojej radości!

²⁶Dlatego jego młodzieńcy polegną na jego placach, a wszyscy wojownicy zginą w tym dniu – wyrocznia PANA Zastępów.

²⁷Podłożę ogień na murach Damaszku, tak że strawi pałace Ben-Hadada.

²⁸O Kedarze i o królestwach Chasoru, które pokonał Nebukadnessar, król Babilonu. Tak mówi PAN: Wstańcie, wyruszcie przeciwko Kedarowi i zniszczcie synów Wschodu!

²⁹Zabiorą ich namioty, owce, zasłony oraz wszystkie naczynia, a ich wielbłądy wezmą ze sobą. Wtedy będą wołać nad nimi: Strach dookoła!

³⁰Uciekajcie, rozejdźcie się szybko, schowajcie się głęboko, mieszkańcy Chasoru! – wyrocznia PANA. Nebukadnessar bowiem, król Babilonu, powziął przeciwko wam postanowienie i podjął przeciwko wam plan.

³¹Wstańcie, wyruszcie przeciwko beztroskiemu narodowi, który mieszka bezpiecznie – wyrocznia PANA! Nie ma on bram ani zaworów – mieszkają samotnie.

³²Ich wielbłądy staną się łupem, a ich ogromne stada – zdobyczą. Rozproszę na wszystkie strony, tych z obciętymi z boku włosami. Ze wszystkich stron sprowadzę na nich klęskę – wyrocznia PANA.

³³Chasor stanie się siedliskiem szakali, pustkowiem na wieki. Nikt tam nie będzie mieszkać ani nie będzie przebywać w nim żaden człowiek.

³⁴Słowo PANA, które doszło do proroka Jeremiasza o Elamie na początku panowania Sedecjasza, króla Judy:

³⁵Tak mówi PAN Zastępów: Oto Ja złamię łuk Elamu, podstawę ich potęgi.

³⁶Sprowadzę na Elam cztery wiatry z czterech krańców niebios. I rozwieję ich na wszystkie te wiatry, tak że nie będzie narodu, do którego nie przybyliby rozproszeni Elamu.

³⁷Sprawię, że Elam będzie przerażony przed swoimi wrogami i przed tymi, którzy czyhają na ich życie. I sprowadzę na nich nieszczęście, żar Mojego gniewu – wyrocznia PANA. Wyślę za nimi miecz, dopóki ich nie zgładzę.

³⁸Mój tron ustawię w Elamie i wytępię tam króla i książąt – wyrocznia PANA.

³⁹Przy końcu dni odmienię los Elamu – wyrocznia Pana.