Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Księga Jeremiasza 51 Bible Online

Księga Jeremiasza 51 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Księga Jeremiasza 51

¹Tak mówi PAN: Oto ja wzbudzę przeciwko Babilonowi i mieszkańcom Leb Kamaj niszczący wiatr.

²Wtedy wyślę przeciwko Babilonowi obcych. Przesieją go i spustoszą jego ziemię, gdyż będą przeciwko niemu z każdej strony w dniu nieszczęścia.

³Przeciwko temu, który napina swój łuk, przeciwko temu, który chlubi się swym pancerzem: Nie oszczędzajcie jego młodzieńców, zniszczcie doszczętnie wszystkie jego oddziały!

⁴I polegną zabici w kraju Chaldejczyków, a ranni na jego ulicach.

⁵Ani Izrael, ani Juda nie są opuszczeni jak wdowa przez swego Boga, PANA Zastępów, gdyż ich kraj jest pełen winy wobec Świętego Izraela.

⁶Uciekajcie z Babilonu! Niech każdy ratuje swoje życie! Nie gińcie z powodu jego winy, ponieważ jest to czas zemsty dla Pana, który odpłaca mu tym, na co zasłużył.

⁷Babilon był złotym kielichem w ręku PANA upijającym całą ziemię. Jego wino piły narody, dlatego narody postępują jak szalone.

⁸Babilon upadł nagle i został rozbity. Podnieście lament nad nim, weźcie balsam na jego ból, może da się go uleczyć!

⁹Leczyliśmy Babilon, jednak nie dało się go uleczyć! Opuśćcie go i niech każdy idzie do swojego kraju! Sąd nad nim bowiem sięga do niebios, i wznosi się aż do obłoków.

¹⁰PAN ujawnił naszą sprawiedliwość. Chodźmy! Opowiemy na Syjonie o dziełach PANA, naszego Boga!

¹¹Ostrzcie strzały, przygotujcie tarcze! PAN wzbudził ducha królów Medów, gdyż Jego zamiary są przeciwko Babilonowi, by go spustoszyć. Jest to zemsta PANA, zemsta za Jego świątynię.

¹²Podnieście znak przeciwko murom Babilonu, wzmocnijcie straże, postawcie strażników, przygotujcie zasadzki! Jak bowiem PAN zamierzył, tak też uczynił – to, co powiedział przeciwko mieszkańcom Babilonu.

¹³Ty, który osiadłeś nad wielkimi wodami, i masz wielkie skarby, nadszedł twój koniec, nić twojego życia jest odcięta!

¹⁴PAN Zastępów przysiągł na swoje życie: Nawet gdybyś był zapełniony ludźmi jak szarańczą, to podniosą przeciwko tobie wrzawę wojenną.

¹⁵On uczynił ziemię swoją mocą i utwierdził świat swoją mądrością, a swoim rozumem rozpostarł niebiosa.

¹⁶Gdy On wydaje głos, szumią wody na niebiosach, sprawia, że kłębią się chmury z krańca ziemi, wywołuje błyskawice na deszcz, powoduje, że z Jego skarbców wychodzi wiatr.

¹⁷Głupi jest każdy człowiek i bez wiedzy, złotnik okryje się wstydem z powodu posągu. Fałszem jest bowiem to, co odlewa – nie ma w nich ducha.

¹⁸Są one nicością, przedmiotem drwiny. W czasie ich karania – zginą.

¹⁹Nie takim jak dział Jakuba, bo On jest tym, który wszystko ukształtował, Izrael natomiast jest plemieniem Jego dziedzictwa. PAN Zastępów brzmi Jego imię.

²⁰Ty byłeś dla Mnie młotem, narzędziem walki. Tobą zmiażdżyłem narody, tobą spustoszyłem królestwa,

²¹tobą zmiażdżyłem konia i jego jeźdźca, tobą zmiażdżyłem rydwan i jego woźnicę,

²²tobą zmiażdżyłem mężczyznę i kobietę, tobą zmiażdżyłem starca i dziecko, tobą zmiażdżyłem młodzieńca i dziewczynę,

²³tobą zmiażdżyłem pasterza i jego trzodę, tobą zmiażdżyłem rolnika i jego zaprzęg, tobą zmiażdżyłem namiestników i gubernatorów.

²⁴Odpłacę Babilonowi i wszystkim mieszkańcom Chaldei, za całe ich zło, którego się dopuścili na Syjonie na waszych oczach – wyrocznia PANA.

²⁵Oto Ja jestem przeciwko tobie, Góro Zniszczenia – wyrocznia PANA – która niszczysz całą ziemię. Moją rękę wyciągnę przeciwko tobie i zrzucę ciebie ze skał, i zamienię cię w spaloną górę.

²⁶I nie wezmą z ciebie kamienia węgielnego ani kamienia na fundamenty, gdyż staniesz się rumowiskiem na wieki – wyrocznia PANA.

²⁷Wznieście znaki w kraju, zadmijcie w róg wśród narodów, wyznaczcie przeciwko niemu narody, zwołajcie przeciwko niemu królestwa: Ararat, Minni i Aszkenaz! Ustanówcie przeciwko niemu urzędnika wojskowego! Sprowadźcie rumaki niczym groźną szarańczę!

²⁸Wyznaczcie przeciwko niemu narody, królów Medii, jej namiestników i jej wszystkich gubernatorów oraz wszystkie kraje objęte jej panowaniem.

²⁹Trzęsie się ziemia i drży, gdyż wypełniły się przeciwko Babilonowi zamiary PANA, by zamienić kraj Babilonu w pustkowie pozbawione mieszkańca.

³⁰Bohaterowie Babilonu przestali walczyć, zamieszkali w twierdzach. Wyczerpała się ich siła, stali się jak kobiety. Podpalono jego siedziby, skruszono jego rygle.

³¹Goniec wybiega na spotkanie gońca, a herold na spotkanie herolda, aby zawiadomić króla Babilonu, że jego miasto zostało zdobyte ze wszystkich stron,

³²że przejścia są zajęte, umocnienia spalone ogniem, a wojownicy – przerażeni.

³³Tak bowiem mówi PAN Zastępów, Bóg Izraela: Córa Babilonu jest jak klepisko w czasie, gdy się je depcze. Jeszcze mała chwila, a nadejdzie na nią czas żniwa.

³⁴Pożarł mnie i zniszczył Nebukadnessar, król Babilonu, odstawił mnie jak puste naczynie, pochłonął mnie jak smok, by napełnić swój brzuch tym, co dawało mi rozkosz, wypędził mnie.

³⁵Przemoc nade mną i nad moim ciałem niech spadnie na Babilon – mówi mieszkanka Syjonu, a moja krew na mieszkańców Chaldei – mówi Jerozolima.

³⁶Dlatego tak mówi PAN: Oto Ja będę bronił twej sprawy i dokonam zemsty za ciebie. Wysuszę jego morze i sprawię, że wyschną jego źródła.

³⁷I stanie się Babilon rumowiskiem, siedliskiem szakali, przedmiotem zgrozy i szyderstwem, pozbawionym mieszkańca.

³⁸Razem będą ryczeć jak lwy, pomrukiwać jak młode lwy.

³⁹Gdy się rozgrzeją, przygotuję im ucztę i upoję ich tak, żeby radośnie świętowali, zasnęli snem wiecznym i się nie obudzili – wyrocznia PANA.

⁴⁰Sprawię, że pójdą na rzeź jak baranki, jak barany wraz z kozłami.

⁴¹O, jakże został zdobyty Szeszak i wzięta chwała całej ziemi! O, jakże się stał Babilon pustkowiem wśród narodów!

⁴²Morze wystąpiło przeciwko Babilonowi. Został przykryty mnóstwem fal.

⁴³Jego miasta stały się pustkowiem, wyschłą ziemią i stepem, ziemią, w której nikt nie zamieszka ani nie będzie przez nią przechodzić żaden człowiek.

⁴⁴Ukarzę Bela w Babilonie. Wydobędę z jego paszczy to, co pochłonął, już więcej nie będą napływać do niego narody. Upadnie również mur Babilonu.

⁴⁵Wyjdź spośród niego, Mój ludu! Niech każdy ratuje własne życie przed płonącym gniewem PANA!

⁴⁶Niech nie będą bojaźliwe wasze serca ani nie lękajcie się wieści słyszanej w kraju, gdy w jednym roku przychodzi jedna wieść, a w drugim – druga. W kraju będzie przemoc i władca wystąpi przeciwko władcy.

⁴⁷Dlatego oto nadchodzą dni, gdy ukarzę posągi Babilonu. Cała jego ziemia okryje się wstydem, a wszyscy jego zabici będą leżeć pośród niego.

⁴⁸Z powodu Babilonu będą się cieszyć niebiosa i ziemia, i wszystko, co jest na nich, gdyż z północy nadciągają przeciwko niemu niszczyciele – wyrocznia Pana.

⁴⁹O, polegli Izraela! Także Babilon musi upaść, jak za Babilon padli polegli na całej ziemi.

⁵⁰O, ocaleni od miecza, uciekajcie, nie zatrzymujcie się! Pamiętajcie o PANU, gdy jesteście daleko, a Jerozolima niech wstępuje do waszego serca!

⁵¹Okryliśmy się wstydem, ponieważ usłyszeliśmy zniewagę. Nasze twarze są okryte hańbą, gdyż obcy weszli do najświętszych miejsc domu PANA.

⁵²Dlatego oto nadchodzą dni – wyrocznia PANA – że ukarzę jego posągi, a w całym jego kraju będą wzdychać przebici.

⁵³Choćby Babilon wstąpił na niebiosa, choćby uczynił niedostępną, wysoko położoną swoją moc, to ode Mnie przybędą do niego niszczyciele – wyrocznia PANA.

⁵⁴Odgłos krzyku z Babilonu! Wielka klęska z kraju Chaldejczyków,

⁵⁵ponieważ PAN pustoszy Babilon i usuwa z niego wielki gwar. Burzą się ich fale jak wielkie wody, rozlega się ryk ich głosu.

⁵⁶Niszczyciel bowiem przybywa przeciwko niemu do Babilonu. Jego wojownicy zostaną pojmani, ich łuki będą połamane, gdyż PAN jest Bogiem odpłaty, na pewno odpłaci.

⁵⁷Upiję jego książąt i jego mędrców, jego namiestników i jego gubernatorów oraz jego bohaterów. Zasną snem wiecznym i się nie obudzą – wyrocznia Króla. Jego imię brzmi PAN Zastępów.

⁵⁸Tak mówi PAN Zastępów: Szerokie mury Babilonu będą całkowicie zburzone, jego wysokie bramy będą spalone ogniem. Narody się trudzą na próżno, a ludy męczą się dla ognia.

⁵⁹Słowo, które polecił prorok Jeremiasz Serajaszowi, synowi Neriasza, synowi Machsejasza, gdy ten poszedł z Sedecjaszem, królem Judy, do Babilonu w czwartym roku jego panowania. Serajasz zaś był głównym kwatermistrzem.

⁶⁰Jeremiasz spisał do jednej księgi wszystkie nieszczęścia, które miały przyjść na Babilon, wszystkie te słowa napisane przeciwko Babilonowi.

⁶¹Jeremiasz powiedział do Serajasza: Gdy przybędziesz do Babilonu, to zadbaj o to, by odczytać wszystkie te słowa.

⁶²Wtedy powiesz: PANIE, Ty powiedziałeś o tym miejscu, że je zniszczysz i nie będzie mieszkańca, od człowieka aż do zwierzęcia, gdyż stanie się wiecznym rumowiskiem.

⁶³A gdy skończysz czytać tę księgę, to przywiążesz do niej kamień i wrzucisz ją do Eufratu.

⁶⁴I powiesz: Tak utonie Babilon i nigdy się nie podniesie z powodu nieszczęścia, jakie Ja na niego sprowadzę. A męczą się… – dotąd są słowa Jeremiasza.