Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Księga Jeremiasza 9 Bible Online

Księga Jeremiasza 9 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Księga Jeremiasza 9

¹Kto mi da na pustyni schronisko dla podróżnych, abym mógł opuścić swój lud i odejść od niego? Oni wszyscy bowiem są cudzołożnikami, bandą wiarołomnych!

²Napinają swój język niczym łuk; oszustwo, a nie prawda wzmaga się w kraju. Ponieważ przechodzą od jednej niegodziwości do drugiej, Mnie zaś nie znają – wyrocznia PANA.

³Strzeżcie się swego przyjaciela i żadnemu bratu nie ufajcie, bo każdy brat oszukuje podstępnie a każdy przyjaciel chodzi i obmawia.

⁴Wyśmiewają jeden drugiego i nie mówią prawdy. Swoim językiem nauczyli się mowy kłamliwej, starają się postępować przewrotnie.

⁵Miejsce twego przebywania jest pośród oszustwa. Przez oszustwo wzbraniają się, by poznać Mnie – wyrocznia PANA.

⁶Dlatego tak mówi PAN Zastępów: Oto Ja wytopię ich i wystawię na próbę. Jak bowiem mam zachować się wobec Córy Mojego ludu?

⁷Ich język jest zabójczą strzałą; oszustwo wypowiada swoimi ustami. Rozmawia przyjaźnie ze swoim bliźnim, a w swoim wnętrzu przygotowuje mu zasadzkę.

⁸Czy za to nie mam ich karać? – wyrocznia PANA. Czy na takim narodzie, jak ten, nie mam się mścić?

⁹Na górach podniosę płacz i lament, a na pastwiskach stepowych pieśń żałobną, bo są spalone i nikt tamtędy nie przechodzi. Nie słyszy się głosu stada, zarówno ptactwo podniebne, jak i bydło uciekły, zniknęły.

¹⁰Obrócę Jerozolimę w rumowisko, siedlisko szakali, miasta Judy natomiast obrócę w pustkowie, pozbawione mieszkańca.

¹¹Kto jest tak mądry, by to zrozumieć i do kogo usta PANA przemówiły, by to ogłosić: Dlaczego ginie ten kraj, jest spalony jak pustynia, bez tego, któryby przechodził?

¹²PAN powiedział: Ponieważ porzucili Moje Prawo, które im dałem i nie słuchali Mojego głosu, nie poszli za nim,

¹³lecz poszli za zatwardziałością swego serca i za baalami, jak nauczyli ich ojcowie.

¹⁴Dlatego tak mówi PAN Zastępów, Bóg Izraela: Oto Ja dam im – temu ludowi – do jedzenia piołun i do picia zatrutą wodę.

¹⁵Rozproszę ich między narodami, których nie znali ani oni, ani ich ojcowie, i poślę za nimi miecz, aż całkowicie ich zniszczę.

¹⁶Tak mówi PAN Zastępów: Rozważcie, i wezwijcie płaczki, niech przybędą! Poślijcie po najmądrzejszych, niech przybędą!

¹⁷Niech się spieszą i niech podniosą nad nami lament, niech łzy pociekną z naszych oczu, strumienie popłyną z naszych powiek!

¹⁸Gdyż odgłos lamentu słychać z Syjonu: O, jak jesteśmy spustoszeni, bardzo okryci wstydem, bo musimy opuścić kraj, bo musimy porzucić nasze mieszkania!

¹⁹Kobiety! Słuchajcie słowa PANA i niech wasze ucho przyjmie słowo Jego ust! Nauczcie wasze córki lamentu, jedna drugą pieśni żałobnej.

²⁰Śmierć bowiem wdarła się przez nasze okna, przybyła do naszych pałaców, by zgładzić dziecko na ulicy, młodych mężczyzn na placach.

²¹Mów: Taka jest wyrocznia PANA: Padnie trup ludzki jak nawóz na powierzchni pola, jak snopy za żniwiarzem – i nikt nie zbierze.

²²Tak mówi PAN: Niech się nie chwali mądry swoją mądrością i niech się nie chwali dzielny swoją dzielnością, niech się nie chwali bogaty swoim bogactwem,

²³lecz jeśli ktoś chce się chwalić, to niech się chwali tym, że jest rozsądny i Mnie zna. Ja, PAN, czynię bowiem miłosierdzie, prawo i sprawiedliwość na ziemi, gdyż tego pragnę – wyrocznia PANA.

²⁴Oto nadchodzą dni – wyrocznia PANA – gdy ukarzę każdego obrzezanego, jakby był nieobrzezany:

²⁵Egipt i Judę, Edomitów i Ammonitów, Moab oraz wszystkich z obciętymi z boku włosami, którzy mieszkają na pustyni. Gdyż wszystkie narody są nieobrzezane i cały dom Izraela jest nieobrzezanego serca.