Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Księga Ezechiela 21 Bible Online

Księga Ezechiela 21 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Księga Ezechiela 21

¹Doszło do mnie słowo PANA:

²Synu człowieczy, zwróć swoją twarz w stronę południa. Przepowiadaj południowi. Prorokuj przeciw lasowi krainy południa.

³Powiedz lasowi południa: Słuchaj słowa PANA, tak mówi Pan BÓG: Oto Ja rozpalę u ciebie ogień i strawi w tobie wszelkie drzewo zielone i wszelkie drzewo uschłe. Palący płomień nie zgaśnie. Spłoną w nim wszystkie osoby, od południa aż po północ.

⁴Każdy człowiek zobaczy, że Ja, PAN, go podpaliłem. Nie zgaśnie.

⁵I powiedziałem: Ach, Panie Boże! Oni mówią o mnie: Czyż on nie mówi przez przypowieści?

⁶Doszło do mnie słowo PANA:

⁷Synu człowieczy, zwróć swoją twarz ku Jerozolimie. Przepowiadaj przeciw jej przybytkom, prorokuj przeciw ziemi Izraela.

⁸Powiedz ziemi Izraela: Tak mówi PAN: Oto Ja jestem przeciw tobie. Wyciągnę Mój miecz z jego pochwy. Zgładzę u ciebie sprawiedliwego i bezbożnego.

⁹Ponieważ zgładzę u ciebie sprawiedliwego i bezbożnego, więc Mój miecz wyjdzie ze swej pochwy przeciw wszelkiemu ciału, od południa aż po północ.

¹⁰Każdy człowiek pozna, że Ja, PAN, wyciągnąłem swój miecz z jego pochwy. Nie wróci do niej już więcej.

¹¹A ty, synu człowieczy, stękaj. Jak przy złamaniu bioder, w bólu będziesz stękał na ich oczach.

¹²I stanie się, że przemówią do ciebie: Dlaczego ty stękasz? Więc powiesz: Na wieść, która przyjdzie. Każde serce zwątpi, wszystkie ręce opadną, każdy duch osłabnie i wszystkie kolana staną się jak woda. Oto nadchodzi, staje się – wyrocznia Pana Boga.

¹³Doszło do mnie słowo PANA:

¹⁴Synu człowieczy, prorokuj, i powiedz: Tak mówi Pan BÓG: Miecz. Miecz wyostrzony a także wypolerowany.

¹⁵Wyostrzony, by dokonał rzezi. Wypolerowany, żeby dawał błysk. Czy będziemy się cieszyć? Berło Mojego syna gardzi każdym drzewem.

¹⁶Dał go do wypolerowania, do trzymania w dłoni. Ten miecz jest wyostrzony i wypolerowany, by dać go w rękę mordercy.

¹⁷Krzycz i zawódź, synu człowieczy, gdyż on jest przeciw Mojemu ludowi. On przeciw wszystkim książętom Izraela. Wydani pod miecz są Moim ludem, dlatego uderz w biodro.

¹⁸Nastała bowiem próba. Dlaczego nie ma się to stać, skoro berło zostało wzgardzone? – wyrocznia Pana BOGA.

¹⁹Ty zatem, synu człowieczy, prorokuj i uderz dłonią w dłoń. Miecz powtórzy trzy razy. Jest to miecz pomordowanych, miecz wielkiego mordu ich okrąża,

²⁰aby serce stopniało, pomnożyli się ci, którzy padli. We wszystkich ich bramach postawiłem morderczy miecz. Ach! Zrobiony po to, by błyszczeć, wyostrzony na rzeź.

²¹Bądź ostry po prawej, zwróć się ku lewej, gdzie twoje ostrze jest skierowane.

²²Ja również uderzę Mą dłonią w dłoń i uśmierzę Moje oburzenie. Ja, PAN, powiedziałem.

²³Doszło do mnie słowo PANA:

²⁴Ty, synu człowieczy, wyznacz sobie dwie drogi na przejście miecza króla Babilonu. Obydwie wyjdą z jednego kraju. Postaw znak, postaw na początku drogi prowadzącej ku miastu.

²⁵Wyznacz drogę na przyjście miecza do Rabat Ammonitów i do Judy, do ufortyfikowanej Jerozolimy.

²⁶Król Babilonu bowiem stanął na rozstaju dróg, na początku dwóch dróg, żeby dokonać wróżby. Potrząsnął strzałami, zapytał terafim, spojrzał na wątrobę.

²⁷W jego prawicy jest wróżba: Jerozolima, żeby otworzyć usta do okrzyku, żeby podnieść wrzawę wojenną, ustawić tarany pod bramami, usypać wał, zbudować szaniec.

²⁸Dla nich, w ich oczach, próżne są wróżby. Oni mają złożoną przysięgę. On zaś pamięta winę, żeby ich pojmać.

²⁹Dlatego tak mówi Pan BÓG: Ponieważ przypomnieliście waszą winę przez ujawnienie waszych wykroczeń i w celu ukazania waszych grzechów we wszystkich waszych czynach, ponieważ się przypomnieliście, więc będziecie siłą pojmani.

³⁰A ty, bez czci, bezbożny książę Izraela, którego dzień nadszedł w czasie końca winy,

³¹tak mówi Pan BÓG: Zdejmij zawój, złóż koronę. Wszystko się zmieni. To, co niskie, będzie wysokie, a to, co wysokie, stanie się niskie.

³²Gruzy! Gruzy! Gruzy z niej uczynię. Także to się nie stanie, aż przyjdzie ten, do którego należy sąd i jemu dam.

³³Ty zaś, synu człowieczy, prorokuj i głoś: Tak mówi Pan Bóg o Ammonitach i o ich hańbie. Powiedz: Mieczu, mieczu dobyty na rzeź, wypolerowany na zagładę, żeby dawać błysk.

³⁴Gdy mają dla ciebie próżne widzenia, gdy wróżą ci kłamstwo, by cię położyć na karku nikczemnych bezbożników, których dzień nadszedł w czasie końca winy,

³⁵wróć do swej pochwy. W miejscu, gdzie zostałeś stworzony, w kraju twego pochodzenia będę cię sądził.

³⁶Wyleję na ciebie Mój gniew. Tchnę na ciebie ogniem Mojego gniewu i wydam cię w ręce nierozumnych ludzi, sprawców zniszczenia.

³⁷Będziesz wydany na pastwę ognia. Twoja krew będzie pośród kraju. Nie wspomni się ciebie, gdyż Ja, PAN, powiedziałem.