Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Księga Ezechiela 26 Bible Online

Księga Ezechiela 26 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Księga Ezechiela 26

¹W jedenastym roku, pierwszego dnia miesiąca, doszło do mnie słowo PANA:

²Synu człowieczy, ponieważ Tyr powiedział przeciw Jerozolimie: Ha! Rozbita jest brama narodów. Do mnie powróci. Stanę się pełny – ona spustoszona.

³Dlatego tak mówi Pan BÓG: Oto Ja jestem przeciw tobie, Tyrze. Sprawię, że wystąpią przeciw tobie liczne narody, jak morze spiętrza swoje fale.

⁴Zburzą mury Tyru, rozwalą jego wieże. Wymiotę z niego jego proch i obrócę go w nagą skałę.

⁵Stanie się pośród morza miejscem rozciągania sieci, bo Ja powiedziałem – wyrocznia Pana BOGA. Stanie się łupem narodów.

⁶Jego córki, które są na lądzie, zostaną zabite mieczem. I poznają, że Ja jestem Panem.

⁷Tak bowiem mówi Pan BÓG: Oto Ja sprowadzę z północy na Tyr Nebukadnessara, króla Babilonu, króla królów, z końmi, z rydwanami, z konnicą. Zgromadzenie i liczny lud.

⁸Twoje córki na lądzie zabije mieczem. Zbuduje przeciw tobie szaniec, usypie przeciw tobie wał i podniesie przeciw tobie tarczę.

⁹Swe uderzenie taranem skieruje na twoje mury. Twoje wieże zburzy swymi toporami.

¹⁰Z powodu mnóstwa swych koni okryje cię pyłem. Od huku jeźdźców, wozów i rydwanów zatrzęsą się twoje mury. Wedrze się w twoje bramy jak wdziera się do zdobytego miasta.

¹¹Kopytami swych koni stratuje wszystkie twe ulice. Twój lud wymorduje mieczem, a twoje potężne stele powali na ziemię.

¹²Złupią twoje bogactwo, zrabują twoje towary, zburzą twoje mury, rozwalą twoje kosztowne domy, a twoje kamienie, twoje drewno i twoje gruzy wrzucą do morza.

¹³Sprawię, że ustanie echo twoich pieśni i nie usłyszy się więcej dźwięku twoich cytr.

¹⁴Uczynię cię nagą skałą. Staniesz się miejscem rozciągania sieci. Nie zostaniesz już więcej odbudowane, gdyż Ja, PAN, powiedziałem – wyrocznia Pana BOGA.

¹⁵Tak mówi Pan BÓG Tyrowi: Czy nie zadrżą wyspy na odgłos twojego upadku, przy jęku przebitych, podczas zabijania mordowanych pośród ciebie?

¹⁶Wszyscy książęta mórz zejdą ze swych tronów, odłożą swe płaszcze, zdejmą barwne szaty, ubiorą się w strach, usiądą na ziemi, będą wciąż drżeć i przerażą się z twego powodu.

¹⁷Podniosą lament nad tobą i będą ci mówić: Jakżeś upadło, zasiedlone przez ludzi morza, miasto wychwalane, któreś było mocne na morzu. Ono samo i jego mieszkańcy, którzy budzili grozę u wszystkich, którzy je zamieszkali.

¹⁸Teraz, w dniu twego upadku, drżą wybrzeża. Przerażone są wyspy, które są na morzu, z powodu twojego odejścia.

¹⁹Tak bowiem mówi Pan BÓG: Gdy uczynię z ciebie miasto spustoszone, jak miasta, które są niezamieszkałe, gdy sprawię, że wzniesie się nad tobą głębina i przykryją cię liczne wody,

²⁰wtedy strącę cię do tych, którzy zeszli do dołu, do ludu wieczności, i sprawię, że zamieszkasz w krainie podziemia, jak w odwiecznych ruinach tych, którzy zeszli do dołu, żebyś nie było już zamieszkane; i udzielę chwały w krainie żyjących.

²¹Uczynię cię postrachem i cię nie będzie. Będą cię szukać, lecz już nigdy cię nie znajdą – wyrocznia Pana BOGA.