Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Księga Ezechiela 7 Bible Online

Księga Ezechiela 7 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Księga Ezechiela 7

¹Doszło do mnie słowo PANA:

²Ty zaś, synu człowieczy, głoś: Tak mówi Pan BÓG do ziemi izraelskiej: Nadszedł koniec. Koniec na cztery krańce kraju.

³Teraz koniec z tobą. Dosięgnie cię Mój gniew. Będę cię sądził według twojego postępowania i zrzucę na ciebie wszystkie twoje obrzydliwości.

⁴Moje oko nie ulituje się nad tobą i nie przebaczę, gdyż twoje postępowanie zrzucę na ciebie, a twoje obrzydliwości pozostaną pośród ciebie. I poznacie, że Ja jestem Panem.

⁵Tak mówi Pan BÓG: Jedno zło. Oto zło nadeszło.

⁶Przyszedł koniec, koniec przyszedł. Przebudził się przeciw tobie. Oto nadszedł.

⁷Przyszedł zły los na ciebie, mieszkańcu kraju. Nadszedł czas. Blisko jest dzień zamętu, a nie radosnych okrzyków na górach.

⁸Już wkrótce wyleję na ciebie Moje oburzenie i dopełnię Mój gniew na tobie. Osądzę cię według twojego postępowania i zrzucę na ciebie wszystkie twoje obrzydliwości.

⁹Moje oko nie ulituje się i nie przebaczę. Twoje bowiem postępowanie obrócę przeciw tobie, a twoje obrzydliwości pozostaną pośród ciebie. Poznacie, że Ja jestem PANEM, który karze.

¹⁰Oto dzień. Oto nadszedł. Wyszedł zły los. Zakwitła niesprawiedliwość. Wyrosła zuchwałość.

¹¹Przemoc stała się narzędziem niesprawiedliwości i nieprawości. Nic z nich nie pozostało. Nic z ich bogactwa. Nic z ich wrzawy. Nie ma w nich piękna.

¹²Przyszedł czas. Nadszedł dzień. Kupujący niech się nie cieszy. Sprzedający niech się nie smuci, gdyż gniew nastał przeciw całej jej rzeszy.

¹³Sprzedający bowiem nie wróci do rzeczy sprzedanej. Nawet gdyby jeszcze żyli wśród żyjących – gdyż widzenie przeciw całej jej rzeszy się nie odwróci – nikt w swej winie nie zachowa swojego życia.

¹⁴Zadęto w róg. Wszystko gotowe, lecz nikt nie ruszył na wojnę, gdyż Mój gniew płonie przeciw całej jej rzeszy.

¹⁵Miecz na zewnątrz, a zaraza i głód wewnątrz. Kto będzie na polu, ten polegnie od miecza, a kto w mieście, tego zniszczy głód i zaraza.

¹⁶Ocaleją uciekinierzy i będą na górach jak nizinne gołębie. Wszyscy będą wzdychać, każdy z powodu swojej winy.

¹⁷Wszystkie ręce omdleją, wszystkie kolana staną się jak woda.

¹⁸Obleką się w wory. Ogarnie ich przerażenie. Na każdej twarzy pojawi się wstyd, a na każdej ich głowie łysina.

¹⁹Swe srebro porzucą na ulicach, ich złoto stanie się odrazą. Ich srebro i złoto nie zdoła ich ocalić w dniu gniewu PANA – nie nasycą swej duszy i swych wnętrzności nie napełnią – gdyż były okazją do ich nieprawości.

²⁰Jego wspaniałą ozdobę zamienili na przedmiot pychy i obrazy swych obrzydliwości. Zrobili z niej swe ohydy, dlatego zamienię je im w nieczystość.

²¹Wydam je na grabież w ręce cudzoziemców i bezbożnym tego kraju na łup, i je zbezczeszczą.

²²Odwrócę od nich Moje oblicze. Zbezczeszczą Mój skarb. Rabusie wejdą do niego i go zbezczeszczą.

²³Do szczętu splądrują, gdyż kraj pełen jest krwawych sądów, a miasto pełne przemocy.

²⁴Sprowadzę najgorsze narody i zawładną ich domami. Sprawię, że ustanie pycha gwałtowników. Ich sanktuaria zostaną zbezczeszczone.

²⁵Nadszedł strach. Będą szukać pokoju, ale go nie będzie.

²⁶Przyjdzie nieszczęście po nieszczęściu. Będzie wieść po wieści. Będą szukać widzenia u proroka. Ustanie pouczenie kapłana i rada starszych.

²⁷Król się zasmuci, księcia ogarnie przerażenie. Drżeć będą ręce ludu ziemi. Uczynię im według ich postępowania oraz według ich sądów ich osądzę. I poznają, że Ja jestem PANEM.