Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Księga Ozeasza 2 Bible Online

Księga Ozeasza 2 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Księga Ozeasza 2

¹Liczba synów Izraela będzie jak piasek morski, którego nie można zmierzyć ani zliczyć. Zamiast mówić do nich: Wy jesteście Nie-Mój-Lud, będzie się mówić: Synowie-Boga-Żyjącego.

²Wtedy zgromadzą się synowie Judy i synowie Izraela razem, ustanowią sobie jednego przywódcę i wyruszą z kraju, bo wielki będzie dzień Jizreela.

³Mówcie do swoich braci: Mój-Lud a do sióstr: Umiłowana!

⁴Oskarżajcie swoją matkę, oskarżajcie ją, bo nie jest już Moją żoną, a Ja nie jestem jej mężem. Niech usunie znaki nierządu ze swej twarzy, a spomiędzy swoich piersi ozdoby cudzołożnicy.

⁵W przeciwnym razie rozbiorę ją do naga i postawię taką, jak w dniu narodzenia. Uczynię ją podobną do pustyni i sprawię, że będzie jak wyschnięta ziemia, i umrze z pragnienia.

⁶Nie zmiłuję się nad jej synami, gdyż są synami nierządu.

⁷Ich matka przecież uprawiała nierząd, ich rodzicielka okryła się hańbą. Bo mówiła: Pójdę za moimi kochankami, którzy dają mi chleb i wodę, wełnę i len, oliwę i napój.

⁸Dlatego zagrodzę jej drogę cierniem, odgrodzę ją murem i swoich ścieżek nie znajdzie.

⁹Gdy podąży za swoimi kochankami, nie dogoni ich, a gdy będzie ich szukać, nie znajdzie. Wtedy powie: Wyruszę, by wrócić do mojego pierwszego męża, bo lepiej mi było wtedy niż teraz.

¹⁰A nie wiedziała, że to Ja dawałem jej zboże, moszcz i oliwę, pomnażałem jej srebro i złoto, które przeznaczyli dla Baala.

¹¹Dlatego wrócę i zabiorę swoje zboże we właściwym czasie i moszcz o odpowiedniej porze, odbiorę Moją wełnę i len, którymi okrywała swoją nagość.

¹²Teraz obnażę ją na oczach jej kochanków i nikt nie wyrwie jej z Mojej ręki.

¹³Położę kres wszystkiemu, co sprawia jej radość: świętom, dniom nowiu, szabatom i wszelkim uroczystościom.

¹⁴Spustoszę jej winnice i sady figowe, o których mówiła: To jest zapłata, którą dali mi kochankowie. Ja zaś zamienię je w leśną gęstwinę i będą tam żerowały dzikie zwierzęta.

¹⁵Ukarzę ją za świętowanie dni baalów, dla których paliła kadzidła i, strojąc się w kolczyki i klejnoty, biegała za swoimi kochankami, a o Mnie zapomniała – wyrocznia PANA.

¹⁶Dlatego oto Ja zwabię ją, zaprowadzę na pustynię i przemówię jej do serca.

¹⁷Dam jej winnice od tego miejsca, a dolinę Akor uczynię bramą nadziei. Będzie Mnie tam słuchać, jak za dni swojej młodości i jak w dniu wyjścia z ziemi egipskiej.

¹⁸W tym dniu – wyrocznia PANA – powiesz do Mnie: Mój Mężu. Już nie powiesz do Mnie: Mój Baalu.

¹⁹Potem usunę z jej ust imiona baalów i nie będzie już wspominać ich imion.

²⁰W tym dniu zawrę przymierze z nimi i ze zwierzętami polnymi, z ptactwem podniebnym i z płazami, a łuk, miecz i wojnę usunę z tego kraju i sprawię, że będą mieszkać bezpiecznie.

²¹Poślubię cię na wieki, poślubię w sprawiedliwości i prawie, w łasce i miłosierdziu.

²²Poślubię cię w wierności i poznasz PANA.

²³W tym dniu odpowiem – wyrocznia PANA – odpowiem niebu, a ono wysłucha ziemi.

²⁴Ziemia odpowie zbożu, moszczowi i oliwie, a one odpowiedzą Jizreelowi.

²⁵Zasieję w kraju zboże i zmiłuję się nad Lo-Ruchamą, a do Lo-Ammiego powiem: Ty jesteś Moim ludem, on zaś odpowie: Mój Bóg!