Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Księga Joela 2 Bible Online

Księga Joela 2 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Księga Joela 2

¹Zatrąbcie w róg na Syjonie, wołajcie głośno na Mojej świętej górze, niech zadrżą wszyscy mieszkańcy ziemi, bo nadchodzi Dzień PANA, jest już blisko!

²Dzień ciemności i mroku, dzień chmur i mgły. Jak zorza poranna nad górami, nadciąga lud liczny i potężny, który od wieków nie miał sobie równego, a po nim nie będzie aż do najdalszych pokoleń.

³Przed nim ogień, który pożera, a za nim gorejący płomień. Ziemia, która przed nim była jak ogród Eden, jest za nim jak step spustoszony. Nikt przed nim nie ujdzie.

⁴Podobni są do koni, pędzą jak rumaki,

⁵po wierzchołkach gór skaczą z łoskotem, jak rydwany bojowe, jak trzask płomienia, który pożera ściernisko, jak lud zbrojny gotowy do walki.

⁶Drżą przed nim narody, wszystkie twarze bledną.

⁷Pędzą jak bohaterowie, jak wojownicy wspinają się na mury, każdy idzie swoją drogą i nie ustępuje ze swoich ścieżek.

⁸Nie przepychają się wzajemnie, każdy idzie swoją drogą, mimo pocisków prą naprzód i nie zostaną powstrzymani.

⁹Wdzierają się do miasta, biegną po murze, wpadają do domów, przez okna wchodzą jak złodzieje.

¹⁰Przed nimi drży ziemia, trzęsą się niebiosa, słońce i księżyc okrywają się ciemnością a gwiazdy tracą swój blask.

¹¹PAN wydaje rozkaz swojemu wojsku, gdyż liczny jest Jego obóz i potężny jest ten, kto wypełni Jego słowa. Bo Dzień PANA jest wielki i straszny! Kto go przetrzyma?

¹²Teraz więc − wyrocznia PANA − powróćcie do Mnie całym sercem w poście, płaczu i żalu!

¹³Rozdzierajcie wasze serca, a nie szaty, powróćcie do PANA, waszego Boga, gdyż On jest łaskawy i miłosierny, nieskory do gniewu, pełen miłosierdzia lituje się nad niedolą.

¹⁴Kto wie, może powróci, ulituje się i pozostawi po sobie błogosławieństwo, byście mogli składać ofiarę pokarmową i płynną PANU, waszemu Bogu?

¹⁵Zatrąbcie w róg na Syjonie, ogłoście święty post, zwołajcie uroczyste zgromadzenie!

¹⁶Zgromadźcie lud, poświęćcie zgromadzenie, zbierzcie starszyznę, zgromadźcie dzieci i niemowlęta, niech wyjdzie pan młody ze swego pokoju, a panna młoda ze swojego mieszkania.

¹⁷Między przedsionkiem a ołtarzem niech płaczą kapłani, słudzy PANA, i niech wołają: Ulituj się, PANIE, nad Twoim ludem i nie wydawaj swego dziedzictwa na pohańbienie, aby panowały nad nimi narody. Czemu mają mówić wśród ludów: Gdzie jest ich Bóg?

¹⁸Wtedy PAN zapałał zazdrością o swój kraj i swój lud oszczędził.

¹⁹PAN odpowiedział swojemu ludowi: Oto Ja daję wam zboże, moszcz i oliwę, nasyćcie się nimi! Nie wydam was już więcej na pohańbienie narodom.

²⁰Oddalę od was nieprzyjaciela, który przychodzi z północy i wypędzę go do ziemi bezwodnej i pustynnej. Jego przednie hufce zwrócą się ku morzu wschodniemu, a tylne ku morzu zachodniemu. Pozostanie po nim zaduch i zgnilizna, gdyż zuchwale sobie poczynał.

²¹Nie lękaj się, ziemio, ciesz się i raduj, gdyż PAN dokona wielkich rzeczy.

²²Nie bójcie się, zwierzęta polne, bo zazielenią się pastwiska na stepie, drzewo wyda swój owoc, drzewo figowe i winorośl swój plon przyniosą.

²³Synowie Syjonu, cieszcie się i radujcie w PANU, waszym Bogu, bo obdarował was sprawiedliwie jak dawniej, deszczem jesiennym i deszczem wiosennym.

²⁴Klepiska zapełnią się zbożem, a tłocznie będą się przelewały moszczem i oliwą.

²⁵Wynagrodzę wam lata, które strawiła szarańcza arbe, jelek, chasil i gazam, Moje wielkie wojsko, które przeciwko wam wysłałem.

²⁶Wtedy będziecie jedli do syta i będziecie chwalić imię Pana, waszego Boga, który cudownie z wami postępował, i nigdy już Mój lud nie będzie pohańbiony.

²⁷Poznacie, że Ja jestem pośrodku Izraela, Ja, PAN, wasz Bóg, i nie ma innego. Mój lud już nigdy nie dozna hańby!