Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Księga Liczb 16 Bible Online

Księga Liczb 16 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Księga Liczb 16

¹Korach, syn Jishara, syna Kehata, syna Lewiego, oraz Datan i Abiram, synowie Eliaba, i On, syn Peleta, syna Rubena,

²powstali przeciw Mojżeszowi, a wraz z nimi dwustu pięćdziesięciu ludzi spośród Izraelitów, przywódców społeczności, członków rady, ludzi powszechnie szanowanych.

³Zgromadzili się przeciw Mojżeszowi i Aaronowi i powiedzieli do nich: Dosyć tego! Bowiem cała społeczność, oni wszyscy, są święci, a PAN jest pośród nich. Dlaczego zatem wynosicie się nad zgromadzenie PANA?

⁴Gdy to usłyszał Mojżesz, upadł na twarz.

⁵Następnie powiedział do Koracha i wszystkich jego stronników: Rano da PAN poznać, kto do Niego należy, kto jest święty i może zbliżyć się do Niego. Temu, kogo sam wybrał, pozwoli zbliżyć się do siebie.

⁶Tak postąpicie: Korach i wszyscy jego stronnicy niech wezmą kadzielnice.

⁷Jutro, niech włożą do nich ogień, a na niego niech nasypią kadzidło przed PANEM. Kogo PAN wybierze, okaże się świętym. Dosyć tego, synowie Lewiego!

⁸Następnie Mojżesz powiedział do Koracha: Słuchajcie, synowie Lewiego:

⁹Czy mało wam, że Bóg Izraela oddzielił was od społeczności Izraela, abyście się mogli zbliżać do Niego i pełnić służbę w Przybytku PANA, abyście mogli stać przed społecznością i jej usługiwać?

¹⁰Pozwolił tobie i wszystkim twoim braciom, potomkom Lewiego, zbliżać się do siebie, a wy domagacie się jeszcze kapłaństwa?

¹¹To dlatego zebraliście się przeciw PANU, ty i wszyscy twoi stronnicy? A Aaron, kim on jest, że szemracie przeciw niemu?

¹²Następnie Mojżesz rozkazał, aby wezwano Datana i Abirama, synów Eliaba, ale oni odpowiedzieli: Nie przyjdziemy!

¹³Nie dość, że wyprowadziłeś nas z ziemi mlekiem i miodem płynącej, by nas wygubić na pustyni, to jeszcze chciałbyś nami rządzić?

¹⁴Z pewnością nie do ziemi mlekiem i miodem płynącej nas wprowadziłeś ani nie dałeś nam jako dziedzictwa pól i winnic. A może zamierzasz tym ludziom wyłupić oczy? Nie przyjdziemy!

¹⁵Mojżesz rozgniewał się bardzo i powiedział do PANA: Nie zważaj na ich ofiary! Nikomu z nich nie wziąłem nawet osła ani nikogo z nich nie skrzywdziłem.

¹⁶Potem Mojżesz powiedział do Koracha: Jutro masz się stawić razem ze wszystkimi swoimi stronnikami przed PANEM. Będzie także Aaron.

¹⁷Każdy niech weźmie swoją kadzielnicę i nasypie do niej kadzidła, a potem niech przyniesie swą kadzielnicę przed PANA – w sumie dwieście pięćdziesiąt kadzielnic. Także ty i Aaron przynieście swoje kadzielnice.

¹⁸Każdy wziął więc swoją kadzielnicę, włożył do niej ogień i nasypał kadzidła. Następnie wraz z Mojżeszem i Aaronem stanęli przy wejściu do Namiotu Spotkania.

¹⁹Korach zgromadził również przeciw nim całą społeczność przy wejściu do Namiotu Spotkania. Wtedy ukazała się całej społeczności chwała PANA.

²⁰A PAN przemówił do Mojżesza i Aarona:

²¹Odłączcie się od tej społeczności, a w jednej chwili ich wytracę.

²²Lecz oni padli na twarz i błagali: O Boże, Boże duchów wszelkiego ciała! Czy możesz gniewać się na całą społeczność, gdy tylko jeden zgrzeszył?

²³Wtedy PAN powiedział do Mojżesza:

²⁴Powiedz społeczności: Opuśćcie teren, gdzie mieszkają Korach, Datan i Abiram!

²⁵Mojżesz podniósł się i poszedł do Datana i Abirama, a za nim poszli także starsi Izraela.

²⁶Wówczas powiedział do społeczności: Oddalcie się, proszę, od namiotów tych niegodziwych ludzi! Nie dotykajcie niczego, co do nich należy, byście nie zginęli z powodu wszystkich ich grzechów!

²⁷Opuścili więc teren, gdzie mieszkali Korach, Datan i Abiram, natomiast Datan i Abiram wyszli i stanęli przed wejściem do swoich namiotów razem z żonami oraz z synami i małymi dziećmi.

²⁸A Mojżesz powiedział: Po tym poznacie, że PAN mnie posłał, bym wykonał te wszystkie czynności, i że nie były one dziełem mojego serca:

²⁹jeśli oni umrą tak, jak umiera każdy człowiek, i jeśli spotka ich los podobny do wszystkich innych ludzi, to znaczy, że PAN mnie nie posłał.

³⁰A gdy PAN dokona czegoś niezwykłego, gdy ziemia się rozstąpi i pochłonie ich razem ze wszystkim, co do nich należy, tak że żywcem zstąpią do Szeolu, wówczas poznacie, że ludzie ci wzgardzili PANEM.

³¹Gdy tylko skończył mówić wszystkie te słowa, ziemia rozstąpiła się pod nimi.

³²Ziemia się rozstąpiła i pochłonęła ich razem z ich rodzinami, a także wszystkich ludzi Koracha wraz z całym majątkiem.

³³Oni sami ze wszystkim, co do nich należało zstąpili żywcem do Szeolu, a ziemia zamknęła się nad nimi. W ten sposób wyginęli spośród zgromadzenia.

³⁴Wszyscy Izraelici, którzy stali wokół nich, uciekli na ich krzyk, mówiąc: Oby i nas ziemia nie pochłonęła!

³⁵A ogień wyszedł od PANA i strawił dwustu pięćdziesięciu ludzi, którzy składali ofiarę z kadzidła.