Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Pierwsza Księga Machabejska 15 Bible Online

Pierwsza Księga Machabejska 15 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Pierwsza Księga Machabejska 15

¹Antioch, syn Demetriusza, wysłał z wysp morskich list do Szymona, kapłana i etnarchy Żydów, i całego narodu.

²Był on tej treści: Król Antioch Szymonowi, wielkiemu kapłanowi i etnarsze, oraz narodowi żydowskiemu, pozdrowienie!

³Ponieważ pewni niegodziwcy opanowali królestwo moich ojców, chciałbym je odzyskać i przywrócić do takiego stanu, w jakim było przedtem. Zebrałem więc mnóstwo wojska i przygotowałem okręty wojenne.

⁴Chcę bowiem wylądować w kraju, aby ukarać tych, którzy zniszczyli naszą ziemię i spustoszyli wiele miast w moim królestwie.

⁵Teraz więc potwierdzam ci wszelkie zwolnienia od podatków, które przyznali tobie poprzedni królowie, oraz od wszystkich innych opłat, z których cię zwolnili.

⁶Zezwalam ci także bić własną monetę, która będzie pieniądzem w twoim kraju.

⁷Jeruzalem zaś i świątynia niech będą wolne. Wszelka broń, którą przygotowałeś, i twierdze, które zbudowałeś i którymi władasz, niech pozostaną twoje.

⁸Wszystkie długi wobec króla oraz przyszłe należności królewskie odtąd i po wszystkie czasy są ci darowane.

⁹Skoro tylko zapanujemy nad naszym królestwem, uczcimy ciebie, twój naród i świątynię wielkimi honorami, aby wasza chwała była znana na całej ziemi.

¹⁰W sto siedemdziesiątym czwartym roku Antioch wyruszył do ziemi swoich przodków. Wszystkie wojska zebrały się przy nim, tak że tylko nieliczni ludzie pozostali przy Tryfonie.

¹¹Antioch ścigał go, a ten uciekając przybył do Dory, która znajduje się nad morzem.

¹²Wiedział bowiem, że spadły na niego nieszczęścia i że wojsko go opuściło.

¹³Wtedy Antioch rozbił obóz pod Dorą, a razem z nim sto dwadzieścia tysięcy żołnierzy oraz osiem tysięcy jeźdźców.

¹⁴Otoczył miasto, podczas gdy okręty ustawiły się od strony morza. Osaczył więc miasto od lądu i morza i nie pozwalał nikomu ani wyjść, ani wejść.

¹⁵Wówczas z Rzymu przybył Numeniusz z towarzyszami, którzy mieli listy do królów i do krajów, następującej treści:

¹⁶Lucjusz, konsul Rzymian, królowi Ptolemeuszowi, pozdrowienie!

¹⁷Nasi przyjaciele i sprzymierzeńcy, posłowie żydowscy, wysłani przez arcykapłana Szymona i lud żydowski, przybyli do nas, aby odnowić istniejącą od dawna przyjaźń i przymierze.

¹⁸Przynieśli także złotą tarczę o wadze tysiąca min.

¹⁹Spodobało się więc nam napisać do królów i do krajów, aby nie próbowali uczynić im nic złego, aby nie walczyli przeciwko nim, ich miastom i krajowi, i nie zawierali przymierza z tymi, którzy toczą z nimi wojnę.

²⁰Postanowiliśmy zatem przyjąć od nich tarczę.

²¹Jeśli zaś jacyś przestępcy uciekną z ich kraju do was, wydajcie ich arcykapłanowi Szymonowi, aby osądził ich według swego prawa.

²²To samo napisał do króla Demetriusza, Attalosa, Ariaratesa i Arsakesa

²³i do wszystkich krajów: do Sampsamy i Spartan, do Delos, Mindos, Sykionu, Karii, Samos, Pamfilii, Licji, Halikarnasu, Rodos, Faselis, Kos, Side, Arados, Gortyny, Knidos, Cypru i Cyreny.

²⁴Odpis zaś tych listów sporządzili dla arcykapłana Szymona.

²⁵Król Antioch natomiast oblegał Dorę z obydwu stron. Ciągle podprowadzał do niej oddziały, sporządzał machiny oblężnicze i tak osaczył Tryfona, że nikt nie mógł ani wyjść, ani wejść.

²⁶Szymon zaś przysłał mu do pomocy dwa tysiące doborowych żołnierzy, a także srebro, złoto i odpowiednie uzbrojenie.

²⁷On jednak nie chciał ich przyjąć, co więcej, odwołał wszystko, co mu wcześniej przyrzekł, i stał się jego wrogiem.

²⁸Posłał też do niego Atenobiusza, jednego ze swoich przyjaciół, aby podczas rozmowy z nim oświadczył: Okupujecie Joppę, Gezer i twierdzę w Jeruzalem, które są miastami mojego królestwa.

²⁹Spustoszyliście ich okolice i wyrządziliście w kraju wiele krzywd. Nadto opanowaliście wiele innych miejscowości w moim królestwie.

³⁰Teraz więc oddajcie miasta, które zabraliście, i podatki z miejsc, którymi zawładnęliście poza granicami Judei,

³¹albo dajcie za nie pięćset talentów srebra, a za zniszczenia, które spowodowaliście, i podatki za miasta, dalsze pięćset talentów. Jeśli tego nie uczynicie, to przyjdziemy i będziemy z wami walczyć.

³²Gdy Atenobiusz, przyjaciel króla, przybył do Jeruzalem, zdumiał się, widząc bogactwo Szymona – złote i srebrne naczynia i wielki przepych. Obwieścił mu jednak słowa króla.

³³Szymon zaś w odpowiedzi zwrócił się do niego: Nie przywłaszczyliśmy sobie cudzej ziemi ani nie przejęliśmy cudzej własności, a jedynie dziedzictwo naszych ojców, które w pewnym czasie zostało niesprawiedliwie zajęte przez naszych nieprzyjaciół.

³⁴My jednak, korzystając z okazji, odzyskaliśmy dziedzictwo naszych ojców.

³⁵Co do Joppy i Gezer, których się domagasz, to wyrządziły one wiele krzywd naszemu ludowi i krajowi. Damy więc za nie sto talentów.

³⁶Atenobiusz nie odpowiedział na to ani słowa i z gniewem powrócił do króla. Przekazał mu te słowa i opowiedział o bogactwie Szymona i o wszystkim, co widział. Wtedy król bardzo się rozgniewał.

³⁷Tryfon tymczasem wsiadł na okręt i uciekł do Ortozji.

³⁸Król zaś ustanowił Kendebajosa zastępcą dowódcy okręgu nadmorskiego, przekazując mu piechotę i jazdę.

³⁹Rozkazał mu rozbić obóz na granicy z Judeą i odbudować Kedron, umocnić jego bramy i walczyć z ludnością. Król natomiast ruszył w pościg za Tryfonem.

⁴⁰Wtedy Kendebajos udał się do Jamnii i zaczął nękać lud: wkraczał do Judei, brał ludzi do niewoli i zabijał.

⁴¹Po odbudowaniu Kedronu umieścił tam jeźdźców oraz pieszych, którzy zgodnie z rozkazem króla mieli urządzać wypady, przemierzając drogi Judei.