Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Druga Księga Machabejska 2 Bible Online

Druga Księga Machabejska 2 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Druga Księga Machabejska 2

¹W zapiskach znajduje się wzmianka o tym, że prorok Jeremiasz rozkazał, aby wygnańcy zabrali ogień, jak to zostało powiedziane,

²a także o tym, jak prorok dał wygnańcom Prawo i polecił im, aby nie zapomnieli o nakazach Pana, i by nie dali się zwieść myślom na widok otoczonych ozdobami posągów ze złota i srebra.

³Mówiąc o innych tego rodzaju sprawach, wzywał, aby nie wyrzucali Prawa ze swego serca.

⁴Było też w tym piśmie o tym, że po otrzymaniu Bożego nakazu prorok polecił, aby namiot i arka towarzyszyły mu w czasie wędrówki na górę, na którą dawniej wszedł Mojżesz i podziwiał dziedzictwo Boże.

⁵Gdy Jeremiasz tam przybył, znalazł grotę i wniósł do niej namiot, arkę i ołtarz kadzielny, a potem zabarykadował wejście.

⁶Kilku jego towarzyszy przyszło później, aby oznaczyć drogę, ale nie mogli jej znaleźć.

⁷Gdy Jeremiasz dowiedział się o tym, skarcił ich i oznajmił: Miejsce to będzie nieznane, dopóki Bóg nie zgromadzi ludu i nie okaże miłosierdzia.

⁸Wówczas Pan odsłoni wszystkie te rzeczy i objawi się chwała Pana, i obłok, tak jak ukazywała się za czasów Mojżesza oraz wtedy, kiedy Salomon żarliwie modlił się, aby miejsce zostało uroczyście poświęcone.

⁹Wspominano także o tym, jak król, posiadając mądrość, złożył ofiarę z okazji poświęcenia świątyni i jej ukończenia.

¹⁰Jak Mojżesz modlił się do Pana i zstąpił ogień z nieba, spalając ofiary; jak modlił się Salomon, a ogień zstąpił z góry i pochłonął ofiary całopalne.

¹¹Mojżesz powiedział: Ponieważ nie spożyto ofiary za grzech, została ona zniszczona.

¹²W ten sam sposób również Salomon świętował przez osiem dni.

¹³Również w dokumentach i pamiętnikach dotyczących Nehemiasza wyjaśnia się, jak tworząc bibliotekę, zebrał księgi o królach, prorokach i księgi o Dawidzie, oraz listy królów o ofiarach wotywnych składanych Bogu.

¹⁴Podobnie i Juda zgromadził nam wszystkie pisma, które zostały rozproszone w wyniku wojny. Wszystko to jest u nas.

¹⁵Jeśli więc czegoś potrzebujecie, to przyślijcie posłańców, którzy by je wam dostarczyli.

¹⁶Mając zamiar świętować Oczyszczenie, napisaliśmy do was: Dobrze uczynicie, świętując te dni.

¹⁷Bogu zaś, który ocalił cały swój lud, zwrócił wszystkim dziedzictwo i królowanie, kapłaństwo i uświęcenie,

¹⁸jak to obiecał w Prawie, temu Bogu ufamy, że wkrótce zlituje się nad nami i zbierze w miejscu świętym ze wszystkich stron pod niebem. Wyzwolił nas bowiem z wielkich nieszczęść i oczyścił to miejsce.

¹⁹Opowiadanie o Judzie Machabeuszu i jego braciach. O oczyszczeniu świątyni Najwyższego i poświęceniu ołtarza,

²⁰a także o wojnach przeciwko Antiochowi Epifanesowi i jego synowi Eupatorowi.

²¹O pochodzących z nieba objawieniach dla tych, którzy tak mężnie walczyli o judaizm, że, chociaż nieliczni, zdobyli cały kraj i przepędzili barbarzyńskie ludy,

²²odzyskali słynną na całym świecie świątynię i uwolnili miasto, a ponieważ Pan był dla nich łaskawy i łagodny, przywrócili prawa, które zamierzano znieść.

²³Opowieści, które Jazon Cyrenejczyk zawarł w pięciu księgach, postaramy się streścić w jednym dziele.

²⁴Mamy bowiem na uwadze, że ci, którzy pragną zagłębić się w przekazy historyczne, napotykają trudności z powodu ogromnej masy liczb oraz mnogości materiału.

²⁵Postanowiliśmy dać przyjemność duchową tym, którzy pragną je czytać; tym, którzy chcą zachować w pamięci – ułatwienie; a wszystkim czytającym – pożytek.

²⁶Nam zaś samym, którzy podjęliśmy się dokonania niełatwego zadania streszczenia, sprawa ta przysporzyła wiele potu i bezsenności,

²⁷podobnie jak człowiekowi przygotowującemu ucztę, który szuka sposobu zadowolenia innych. Tym niemniej chętnie podejmiemy ten trud, licząc na wdzięczność wielu.

²⁸Pozostawiając historykowi dokładne badanie szczegółów, sami przejdziemy do starannego opracowania szkicu streszczenia.

²⁹Architekt nowego domu musi troszczyć się o całą budowlę, ten natomiast, kto podejmuje się go upiększyć i ozdobić malowidłami, zabiega tylko o rzeczy potrzebne do przyozdobienia. Tak samo – jak sądzę – jest również z nami:

³⁰temu, kto jest autorem historii, wypada zgłębić i uporządkować wydarzenia oraz dokładnie zbadać wiele szczegółowych spraw,

³¹temu zaś, kto przygotowuje streszczenie, należy pozwolić na skrócenie tekstu i opuszczenie szczegółowego opisu faktów.

³²Rozpocznijmy więc opowiadanie, by niepotrzebnie dalej nie rozbudowywać tego, o czym już wcześniej powiedziano. Byłoby bowiem nierozsądne rozwodzić się nad wstępem do historii, a skracać samą historię.