Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Ewangelia wg św. Marka 10 Bible Online

Ewangelia wg św. Marka 10 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Ewangelia wg św. Marka 10

¹Odszedł stamtąd i przybył na pogranicze Judei po drugiej stronie Jordanu. A tłumy znowu przyszły do Niego i nauczał je, jak miał w zwyczaju.

²Podeszli też do Niego faryzeusze i chcąc wystawić Go na próbę, pytali: Czy wolno mężowi rozwieść się z żoną?

³On zaś zapytał ich: Co wam przykazał Mojżesz?

⁴Odpowiedzieli: Mojżesz pozwolił napisać list rozwodowy i się rozwieść.

⁵Wówczas Jezus powiedział: Z powodu zatwardziałości waszych serc napisał wam takie przykazanie.

⁶Od początku jednak stworzenia Bóg uczynił ich jako mężczyznę i kobietę.

⁷Dlatego mężczyzna opuści swojego ojca i matkę i połączy się ze swoją żoną,

⁸i będą oboje jednym ciałem. Tak więc już nie są dwoje, lecz stanowią jedno.

⁹Co zatem Bóg złączył, człowiek niech nie rozłącza.

¹⁰W domu uczniowie ponownie pytali Go o to.

¹¹Wtedy powiedział im: Kto oddaliłby swoją żonę i poślubił inną, cudzołoży wobec niej.

¹²I jeśli ona odejdzie od swojego męża i poślubi innego, cudzołoży.

¹³I przynosili do Niego dzieci, aby ich dotknął, lecz uczniowie surowo im zabraniali.

¹⁴Gdy Jezus to zobaczył, oburzył się i powiedział do nich: Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie zabraniajcie im, bo do takich jak one należy Królestwo Boga.

¹⁵Zapewniam was: Kto nie przyjmie Królestwa Boga jak dziecko, nie wejdzie do niego.

¹⁶I objął je, i błogosławił, kładąc na nie ręce.

¹⁷Gdy wybierał się w drogę, podbiegł ktoś do Niego, upadł na kolana i pytał: Nauczycielu dobry, co mam czynić, aby otrzymać życie wieczne?

¹⁸Jezus mu odpowiedział: Dlaczego nazywasz Mnie dobrym? Nikt nie jest dobry, tylko sam Bóg.

¹⁹Znasz przykazania: Nie zabijaj, nie cudzołóż, nie kradnij, nie dawaj fałszywego świadectwa, nie oszukuj, czcij swego ojca i matkę.

²⁰On zaś powiedział: Nauczycielu, tego wszystkiego przestrzegałem od swojej młodości.

²¹Wtedy Jezus popatrzył na niego, umiłował go i powiedział: Jednego ci brakuje. Idź, sprzedaj wszystko, co masz, i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź i chodź za Mną.

²²Lecz on na te słowa sposępniał i odszedł przygnębiony, miał bowiem liczne posiadłości.

²³Wtedy Jezus rozejrzał się dookoła i powiedział swoim uczniom: Jak trudno jest bogatym wejść do Królestwa Boga.

²⁴Uczniowie zdumieli się Jego słowami, lecz Jezus znowu powiedział do nich: Dzieci, jak trudno jest wejść do Królestwa Boga.

²⁵Łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne, niż bogatemu wejść do Królestwa Boga.

²⁶A oni tym bardziej się dziwili i mówili między sobą: Kto więc może być zbawiony?

²⁷Wówczas Jezus spojrzał na nich i powiedział: U ludzi to niemożliwe, ale nie u Boga, u Boga bowiem wszystko jest możliwe.

²⁸Wtedy Piotr odezwał się do Niego: Oto my zostawiliśmy wszystko i poszliśmy za Tobą.

²⁹Jezus odpowiedział: Zapewniam was, kto ze względu na Mnie i na Ewangelię opuścił dom, braci, siostry, matkę, ojca, dzieci lub pola,

³⁰otrzyma już teraz, w tym czasie, stokrotnie więcej domów, braci, sióstr, ojców, matek, dzieci i pól, wśród prześladowań, a w przyszłości życie wieczne.

³¹Wtedy wielu pierwszych będzie ostatnimi, a ostatnich pierwszymi.

³²Byli w drodze, wchodzili do Jerozolimy, a Jezus szedł przed nimi. Ci zaś, którzy szli za Nim, dziwili się i lęk ich ogarniał. Wtedy ponownie wziął z sobą Dwunastu i zaczął im mówić o tym, co miało Go spotkać:

³³Oto wchodzimy do Jerozolimy, gdzie Syn Człowieczy zostanie wydany arcykapłanom i nauczycielom Prawa i skazany na śmierć. Oni wydadzą Go poganom

³⁴I będą szydzić z Niego, oplują Go, ubiczują i zabiją, lecz On po trzech dniach powstanie z martwych.

³⁵Wtedy podeszli do Niego Jakub i Jan, synowie Zebedeusza, i powiedzieli: Nauczycielu, chcemy, żebyś zrobił dla nas to, o co Cię poprosimy.

³⁶On zaś zapytał: Co chcecie, abym dla was zrobił?

³⁷Oni odpowiedzieli: Spraw, abyśmy zasiedli w Twojej chwale, jeden po prawej, a drugi po lewej stronie.

³⁸Jezus im powiedział: Nie wiecie, o co prosicie. Czy możecie wypić kielich, który Ja piję, albo przyjąć chrzest, którym Ja jestem chrzczony?

³⁹Odpowiedzieli Mu: Możemy! Wówczas Jezus oznajmił im: Kielich, który Ja piję, będziecie pić i chrzest, którym Ja jestem chrzczony, przyjmiecie.

⁴⁰Nie do Mnie jednak należy rozdzielanie miejsc po Mojej prawej lub lewej stronie, lecz otrzymają je ci, dla których zostały przygotowane.

⁴¹Gdy dziesięciu to usłyszało, zaczęli się oburzać na Jakuba i Jana.

⁴²Wtedy Jezus przywołał ich do siebie i powiedział: Wiecie, że ci, którzy uchodzą za władców narodów, panują nad nimi, a przywódcy dają im odczuć swoją władzę.

⁴³Nie tak będzie wśród was, lecz kto chciałby stać się między wami wielki, będzie waszym sługą,

⁴⁴a kto chciałby być między wami pierwszy, będzie niewolnikiem wszystkich.

⁴⁵Syn Człowieczy bowiem nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć i oddać swoje życie jako okup za wielu.

⁴⁶I przyszli do Jerycha. Kiedy razem z uczniami i liczną grupą ludzi wychodził z Jerycha, przy drodze siedział niewidomy żebrak, syn Tymeusza, Bartymeusz.

⁴⁷Gdy usłyszał, że to jest Jezus z Nazaretu, zaczął krzyczeć: Synu Dawida, Jezusie, zlituj się nade mną!

⁴⁸Wielu nakazywało mu, żeby zamilkł. On jednak tym głośniej krzyczał: Synu Dawida, zlituj się nade mną!

⁴⁹Wtedy Jezus przystanął i polecił: Zawołajcie go! I zawołali niewidomego, i powiedzieli do niego: Zaufaj, wstań, woła cię!

⁵⁰On zaś zrzucił swój płaszcz, zerwał się i przyszedł do Jezusa.

⁵¹A Jezus zapytał go: Co chcesz, abym zrobił dla ciebie? Niewidomy zaś odpowiedział: Rabbuni, żebym widział!

⁵²Wówczas Jezus powiedział do niego: Idź! Twoja wiara cię ocaliła. Natychmiast też odzyskał wzrok i poszedł za Nim drogą.