Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Ewangelia wg św. Łukasza 11 Bible Online

Ewangelia wg św. Łukasza 11 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Ewangelia wg św. Łukasza 11

¹A gdy Jezus przebywał w jakimś miejscu na modlitwie i ją ukończył, któryś z uczniów powiedział: Panie, naucz nas modlić się tak, jak i Jan nauczył swoich uczniów.

²Odpowiedział im: Gdy się modlicie, mówcie: Ojcze, niech się święci Twoje imię, niech przyjdzie Twoje Królestwo.

³Dawaj nam codziennie nasz chleb powszedni.

⁴Przebacz nam nasze grzechy, bo i my przebaczamy każdemu, kto wobec nas zawinił i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie.

⁵Powiedział też do nich: Kto z was, mając przyjaciela, pójdzie do niego o północy i powie mu: Przyjacielu, pożycz mi trzy chleby,

⁶bo mój przyjaciel wrócił z podróży i nie mam go czym nakarmić.

⁷A on z wewnątrz odpowie: Nie przeszkadzaj mi. Drzwi są już zamknięte i leżę z dziećmi w łóżku. Nie mogę wstać i teraz ci podać.

⁸Mówię wam: Jeśli nawet nie wstanie i nie da mu dlatego, że jest jego przyjacielem, to z powodu jego nalegania wstanie i da mu, ile potrzebuje.

⁹I Ja wam mówię: Proście a otrzymacie, szukajcie a znajdziecie, pukajcie a otworzą wam.

¹⁰Każdy bowiem, kto prosi otrzymuje, kto szuka znajduje, a kto puka, temu otworzą.

¹¹Czy jest wśród was taki ojciec, który, gdy syn poprosi go o rybę, poda mu węża

¹²albo skorpiona, gdy ten prosi o jajko?

¹³Jeśli więc wy, choć jesteście źli, potraficie dawać dobre dary swoim dzieciom, to tym bardziej Ojciec z nieba udzieli Ducha Świętego tym, którzy Go proszą.

¹⁴Następnie wypędzał demona, który był niemy. Gdy demon już wyszedł, niemy człowiek odzyskał mowę, a ludzi ogarnął podziw.

¹⁵Niektórzy z nich mówili: Wypędza demony mocą Beelzebula, władcy demonów.

¹⁶A inni wystawiali Go na próbę i żądali znaku z nieba.

¹⁷Jezus poznał ich zamysły i powiedział: Każde królestwo rozdarte niezgodą ulega spustoszeniu i dom na dom się wali.

¹⁸Jeśli więc i szatan jest rozdarty niezgodą, to jak przetrwa jego królestwo? Wy przecież mówicie, że Ja mocą Beelzebula wypędzam demony.

¹⁹Jeśli Ja mocą Beelzebula wypędzam demony, to czyją mocą wypędzają je wasi synowie? Dlatego oni będą waszymi sędziami.

²⁰Jeżeli natomiast Ja palcem Boga wypędzam demony, to rzeczywiście nadeszło już do was Królestwo Boga.

²¹Gdy dobrze uzbrojony siłacz pilnuje swego zamku, wtedy jego mienie jest bezpieczne.

²²Lecz gdy silniejszy napadnie na niego i zwycięży, to zabiera całe jego uzbrojenie, na którym polegał i rozdaje jego łupy.

²³Kto nie jest ze Mną, jest przeciwko Mnie, a kto nie zbiera ze Mną, ten rozprasza.

²⁴Kiedy duch nieczysty wyjdzie z człowieka, błąka się po pustyni i szuka spoczynku, a gdy go nie znajduje, mówi: Wrócę do mojego domu, z którego wyszedłem.

²⁵Przychodzi i zastaje go wysprzątanym i przystrojonym.

²⁶Wtedy wyrusza i sprowadza siedem innych duchów, gorszych niż on sam. Wchodzą i tam mieszkają. I późniejszy stan tego człowieka jest gorszy od poprzedniego.

²⁷Gdy On to jeszcze mówił, pewna kobieta spośród zgromadzonych zawołała donośnym głosem do Niego: Błogosławiona matka, która Cię urodziła i wykarmiła.

²⁸On zaś odpowiedział: O ileż bardziej błogosławieni są ci, którzy słuchają Słowa Boga i strzegą go.

²⁹Gdy gromadziło się coraz więcej ludzi, zaczął mówić: To pokolenie jest przewrotne. Żąda znaku, ale innego nie otrzyma oprócz znaku Jonasza.

³⁰Jak bowiem Jonasz był znakiem dla mieszkańców Niniwy, tak Syn Człowieczy będzie dla tego pokolenia.

³¹Królowa z Południa powstanie na sądzie razem z ludźmi tego pokolenia i potępi ich, bo przybyła z krańców ziemi, by słuchać mądrości Salomona, a tu jest ktoś większy niż Salomon.

³²Mieszkańcy Niniwy powstaną na sądzie razem z tym pokoleniem i potępią je, bo oni opamiętali się pod wpływem nauczania Jonasza, a tu jest ktoś większy niż Jonasz.

³³Nikt nie zapala lampy, by postawić ją w ukryciu albo pod korcem, lecz umieszcza ją na świeczniku, aby ci, którzy wchodzą, widzieli światło.

³⁴Lampą ciała jest oko. Gdy twoje oko jest zdrowe, całe twoje ciało jest pełne światłości, lecz jeśli jest chore, twoje ciało nadal pozostanie w ciemności.

³⁵Strzeż się więc, żeby światłość, która jest w tobie, nie stała się ciemnością.

³⁶Jeśli zatem całe twoje ciało jest w światłości i nie ma w sobie nic z ciemności, pozostanie całe w światłości, jak gdyby lampa oświecała cię swoją jasnością.

³⁷Gdy to powiedział, pewien faryzeusz zaprosił Go do siebie na posiłek. Wszedł więc i zajął miejsce przy stole.

³⁸A faryzeusz patrzył i dziwił się, że nie dokonał obmycia przed jedzeniem.

³⁹Wtedy Pan powiedział do niego: Właśnie wy, faryzeusze, oczyszczacie to, co jest na zewnątrz kubka i misy, ale wewnątrz jesteście pełni chciwości i nieprawości.

⁴⁰O, nierozumni! Czy Ten, który uczynił to, co na zewnątrz, nie uczynił i tego, co wewnątrz?

⁴¹Oddajcie raczej to, co jest wewnątrz na jałmużnę, a wszystko stanie się dla was czyste.

⁴²Lecz biada wam, faryzeuszom, bo dajecie dziesięcinę z mięty, ruty i wszelkiej jarzyny, a pomijacie sąd i miłość Boga. Tego zaś należało przestrzegać i tamtego nie pomijać.

⁴³Biada wam, faryzeuszom, bo lubicie pierwsze miejsca w synagogach i pozdrowienia na rynkach.

⁴⁴Biada wam, bo jesteście jak niewidoczne groby, po których ludzie chodzą i o tym nie wiedzą.

⁴⁵Wtedy odezwał się jeden ze znawców Prawa i powiedział do Niego: Nauczycielu, mówiąc takie rzeczy i nas znieważasz.

⁴⁶On zaś odpowiedział: Biada i wam, znawcom Prawa, nakładacie bowiem na ludzi ciężary nie do uniesienia, a sami nawet jednym palcem ich nie dotykacie!

⁴⁷Biada wam, bo budujecie grobowce prorokom, podczas gdy wasi ojcowie ich pozabijali.

⁴⁸W ten sposób potwierdzacie czyny waszych ojców. Oni ich zabili, a wy budujecie im grobowce.

⁴⁹Dlatego też mądrość Boga powiedziała: Poślę do nich proroków i apostołów, niektórych z nich zabiją i będą prześladować,

⁵⁰aby od tego pokolenia została zażądana krew wszystkich proroków, przelana od założenia świata,

⁵¹od krwi Abla aż do krwi Zachariasza, zgładzonego między ołtarzem a przybytkiem. Zapewniam was: Od tego pokolenia zażądają rozliczenia.

⁵²Biada wam, znawcom Prawa, bo zabraliście klucz poznania. Sami nie weszliście i powstrzymaliście tych, którzy wchodzą.

⁵³Gdy stamtąd odchodził, faryzeusze i nauczyciele Prawa oburzeni napierali na Niego i wypytywali Go o różne rzeczy.

⁵⁴Czyhali, aby przyłapać Go na jakimś słowie.