Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Ewangelia wg św. Jana 12 Bible Online

Ewangelia wg św. Jana 12 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Ewangelia wg św. Jana 12

¹Sześć dni przed Paschą Jezus przyszedł do Betanii, gdzie mieszkał Łazarz, którego wskrzesił z martwych.

²Przygotowali Mu tam wieczerzę. Marta usługiwała, Łazarz zaś był jednym z tych, którzy zajmowali z Nim miejsce przy stole.

³Maria natomiast wzięła funt prawdziwego olejku nardowego, bardzo drogiego, namaściła stopy Jezusa i wytarła je swoimi włosami. A dom napełnił się wonią olejku.

⁴Wówczas Judasz Iskariota, jeden z Jego uczniów, ten, który miał Go wydać, powiedział:

⁵Dlaczego nie sprzedano tego olejku za trzysta denarów i nie rozdano ich ubogim?

⁶Powiedział zaś to nie dlatego, że troszczył się o ubogich, ale dlatego, że był złodziejem i mając sakiewkę, wykradał z niej to, co składano.

⁷Jezus jednak odpowiedział: Zostaw ją, gdyż zachowała to na dzień Mojego pogrzebu.

⁸Ubodzy bowiem zawsze są wśród was, Mnie zaś nie zawsze mieć będziecie.

⁹Wielki tłum Żydów dowiedział się, że tam jest, i przyszli nie tylko z powodu Jezusa, ale i po to, aby zobaczyć Łazarza, którego wskrzesił z martwych.

¹⁰Arcykapłani więc postanowili zabić również Łazarza,

¹¹gdyż z jego powodu wielu odeszło od Żydów i uwierzyło w Jezusa.

¹²Nazajutrz wielki tłum przybył na święto. Gdy usłyszeli, że Jezus zbliża się do Jerozolimy,

¹³wzięli liście palmowe, wyszli Mu naprzeciw i wołali: Hosanna! Błogosławiony, który przychodzi w imię Pana, Król Izraela!

¹⁴A Jezus znalazł osiołka i wsiadł na niego, zgodnie z tym, co jest napisane:

¹⁵Nie bój się, córko Syjonu: Oto twój Król przychodzi, siedząc na źrebięciu oślicy.

¹⁶Początkowo Jego uczniowie nie zrozumieli tego, ale gdy Jezus został uwielbiony, przypomnieli sobie, że to było o Nim napisane i że uczynili to dla Niego.

¹⁷Dawał więc świadectwo tłum, który był z Nim, gdy Łazarza wywołał z grobowca i wskrzesił go z martwych.

¹⁸Dlatego też tłum wyszedł Mu na spotkanie, bo usłyszeli, że On uczynił ten znak.

¹⁹Wtedy faryzeusze mówili między sobą: Zobaczcie, nie zdołacie nic uczynić! Oto świat poszedł za Nim.

²⁰Wśród tych, którzy przybyli na święto, aby oddać pokłon Bogu, byli też pewni Grecy.

²¹Podeszli oni do Filipa z Betsaidy Galilejskiej i prosili: Panie, chcemy zobaczyć Jezusa.

²²Filip poszedł i powiedział Andrzejowi. Wówczas Andrzej z Filipem poszli i powiedzieli Jezusowi.

²³Jezus zaś oznajmił im: Nadeszła godzina, aby został uwielbiony Syn Człowieczy.

²⁴Zapewniam, zapewniam was: Jeśli ziarno pszenicy, które wpadło w ziemię, nie obumrze, samo jedynie pozostaje. Jeśli zaś obumrze, przynosi obfity owoc.

²⁵Kto miłuje swoje życie, utraci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne.

²⁶Jeśli ktoś chciałby Mi służyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i Mój sługa. Jeśli ktoś będzie Mi służył, uszanuje go Ojciec.

²⁷Teraz Moja dusza się zatrwożyła. I co mam powiedzieć? Ojcze, wybaw Mnie od tej godziny? Przecież przyszedłem dla tej godziny.

²⁸Ojcze, uwielbij swoje Imię! Wtedy rozległ się głos z nieba: I uwielbiłem, i znów uwielbię.

²⁹Stojący zaś tłum, gdy to usłyszał, mówił: Zagrzmiało. Inni mówili: Anioł do Niego przemówił.

³⁰Jezus natomiast oznajmił: Ten głos rozległ się nie ze względu na Mnie, ale ze względu na was.

³¹Teraz odbywa się sąd nad tym światem, teraz władca tego świata będzie wyrzucony na zewnątrz.

³²A Ja, gdy zostanę wywyższony nad ziemię, pociągnę wszystkich do siebie.

³³To zaś powiedział, dając poznać, jaką śmiercią miał umrzeć.

³⁴Tłum jednak Mu odpowiedział: Dowiedzieliśmy się z Prawa, że Mesjasz ma trwać na wieki. Jak więc możesz mówić, że Syn Człowieczy ma zostać wywyższony? Kim jest Syn Człowieczy?

³⁵Wtedy Jezus im powiedział: Jeszcze przez krótki czas jest pośród was światłość. Chodźcie, dopóki macie światłość, aby was ciemność nie ogarnęła. Kto bowiem chodzi w ciemności, nie wie, dokąd idzie.

³⁶Dopóki macie światłość, wierzcie w światłość, abyście się stali synami światłości. <h>Niewiara Żydów</h> Gdy Jezus to powiedział, odszedł i ukrył się przed nimi.

³⁷A chociaż uczynił tak wiele znaków wobec nich, nie uwierzyli w Niego,

³⁸aby się spełniło słowo, wypowiedziane przez proroka Izajasza: Panie, kto uwierzył w nasze zwiastowanie? I komu potęga Pana została objawiona?

³⁹Dlatego nie mogli uwierzyć, ponieważ znowu Izajasz powiedział:

⁴⁰Oślepił ich oczy i znieczulił ich serce, aby oczami nie zobaczyli i sercem nie zrozumieli, i się nie nawrócili; żebym ich nie uleczył.

⁴¹To powiedział Izajasz, bo ujrzał Jego chwałę i mówił o Nim.

⁴²Wielu jednak przywódców uwierzyło w Niego, ale z obawy przed faryzeuszami nie ujawniali się, aby nie wykluczono ich z synagogi.

⁴³Bardziej bowiem umiłowali ludzką chwałę niż chwałę Boga.

⁴⁴Jezus zaś zawołał: Kto we Mnie wierzy, nie wierzy we Mnie, ale w Tego, który Mnie posłał.

⁴⁵I kto Mnie widzi, widzi Tego, który Mnie posłał.

⁴⁶Ja, światłość, przyszedłem na świat, aby każdy, kto we Mnie wierzy, nie pozostał w ciemności.

⁴⁷Jeśli ktoś wysłucha Moich słów, lecz ich nie będzie przestrzegał, Ja go nie będę sądził. Nie przyszedłem bowiem po to, aby świat sądzić, lecz aby świat zbawić.

⁴⁸Kto Mnie odrzuca i nie przyjmuje Moich słów, ten ma swego sędziego: Słowo, które głosiłem, ono będzie go sądzić w dniu ostatecznym.

⁴⁹Nie mówiłem bowiem sam od siebie, ale Ten, który Mnie posłał, Ojciec, On Mi polecił, co mam mówić i głosić.

⁵⁰A wiem, że Jego przykazanie jest życiem wiecznym. Co więc Ja mówię, mówię tak, jak Mi powiedział Ojciec.