Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Ewangelia wg św. Jana 6 Bible Online

Ewangelia wg św. Jana 6 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Ewangelia wg św. Jana 6

¹Potem Jezus poszedł na drugą stronę Jeziora Galilejskiego, czyli Tyberiadzkiego.

²Szło za Nim mnóstwo ludzi, bo widzieli znaki, jakich dokonywał, uzdrawiając chorych.

³Jezus zaś wszedł na górę i usiadł tam ze swoimi uczniami.

⁴A zbliżała się Pascha, święto żydowskie.

⁵Gdy Jezus podniósł oczy i zobaczył, że liczny tłum przyszedł do Niego, powiedział do Filipa: Gdzie kupimy chleba, aby dać im jeść?

⁶Zapytał tak, aby wystawić go na próbę, sam bowiem wiedział, co miał czynić.

⁷Odpowiedział Mu Filip: Za dwieście denarów nie wystarczy chleba, aby każdy mógł otrzymać choć trochę.

⁸Jeden z uczniów, Andrzej, brat Szymona, powiedział do Jezusa:

⁹Jest tu chłopiec, który ma pięć chlebów jęczmiennych i dwie ryby. Ale cóż to jest dla tak wielu?

¹⁰Jezus polecił: Każcie ludziom usiąść! Było zaś tam dużo trawy. Usiedli więc mężczyźni, a było ich około pięciu tysięcy.

¹¹Jezus wziął chleby, odmówił modlitwę dziękczynną i rozdał siedzącym. Podobnie uczynił z rybami i rozdał, ile kto chciał.

¹²Gdy się nasycili, powiedział do uczniów: Pozbierajcie pozostałe okruchy, aby nic się nie zmarnowało.

¹³Zebrali więc i napełnili dwanaście koszy okruchami, jakie pozostały po spożyciu pięciu chlebów jęczmiennych.

¹⁴Kiedy ludzie zobaczyli, jakiego znaku dokonał, mówili: Ten jest prawdziwym prorokiem, który miał przyjść na świat.

¹⁵Gdy jednak Jezus poznał, że zamierzają przyjść i porwać Go, aby obwołać królem, znowu udał się samotnie na górę.

¹⁶Wieczorem Jego uczniowie zeszli nad jezioro,

¹⁷weszli do łodzi i płynęli na drugi brzeg, do Kafarnaum. Nastała już ciemność, a Jezus jeszcze nie przybył do nich.

¹⁸Jezioro zaś było wzburzone od silnie wiejącego wiatru.

¹⁹Kiedy przepłynęli około dwudziestu pięciu lub trzydziestu stadiów, zobaczyli Jezusa, idącego po jeziorze, blisko łodzi. I przestraszyli się.

²⁰On jednak powiedział do nich: Ja jestem, nie bójcie się.

²¹Chcieli więc wziąć Go do łodzi, ale łódź zaraz znalazła się przy brzegu, do którego zmierzali.

²²Nazajutrz tłum, który pozostał po drugiej stronie jeziora, stwierdził, że była tam tylko jedna łódź i że Jezus nie wszedł razem ze swoimi uczniami do łodzi, ale że Jego uczniowie odpłynęli sami.

²³Z Tyberiady jednak przypłynęły łodzie w pobliże miejsca, gdzie zjedli chleb, po tym jak Pan odmówił modlitwę dziękczynną.

²⁴Gdy więc ludzie zobaczyli, że nie ma tam Jezusa ani Jego uczniów, wsiedli do łodzi i przybyli do Kafarnaum, szukając Jezusa.

²⁵A gdy Go znaleźli po drugiej stronie jeziora, zapytali: Rabbi, kiedy tu przybyłeś?

²⁶Jezus im oznajmił: Zapewniam, zapewniam was, szukacie Mnie nie dlatego, że zobaczyliście znaki, ale dlatego, że jedliście chleb i się nasyciliście.

²⁷Starajcie się nie o pokarm, który ginie, lecz o pokarm, który trwa na wieki, a który da wam Syn Człowieczy. Jego bowiem Ojciec, Bóg, naznaczył swoją pieczęcią.

²⁸Zapytali Go więc: Co mamy czynić, abyśmy wykonywali dzieła Boga?

²⁹Jezus im oznajmił: To jest dzieło Boga: abyście wierzyli w Tego, którego On posłał.

³⁰Wtedy powiedzieli: Jaki znak uczynisz, abyśmy zobaczyli i uwierzyli Tobie? Czego dokonasz?

³¹Nasi ojcowie zjedli mannę na pustyni, jak jest napisane: Dał im do zjedzenia chleb z nieba.

³²Wówczas Jezus im oznajmił: Zapewniam, zapewniam was, nie Mojżesz dał wam chleb z nieba, ale Mój Ojciec daje wam prawdziwy chleb z nieba.

³³Chlebem Boga bowiem jest Ten, który zstąpił z nieba i daje życie światu.

³⁴Powiedzieli więc do Niego: Panie, dawaj nam zawsze tego chleba!

³⁵Jezus im odpowiedział: Ja jestem chlebem życia. Kto przychodzi do Mnie, nie będzie głodny, a kto wierzy we Mnie, nigdy nie będzie odczuwał pragnienia.

³⁶Ale wam powiedziałem: Chociaż zobaczyliście Mnie, jednak nie wierzycie.

³⁷Wszystko, co daje Mi Ojciec, przyjdzie do Mnie, a tego, który do Mnie przychodzi, nie odrzucę.

³⁸Zstąpiłem bowiem z nieba nie po to, abym czynił Moją wolę, ale wolę Tego, który Mnie posłał.

³⁹Wolą zaś Tego, który Mnie posłał, jest to, abym nie utracił nikogo z tych, których Mi dał, lecz wskrzesił ich w dniu ostatecznym.

⁴⁰Wolą bowiem Mojego Ojca jest to, aby każdy, kto widzi Syna i wierzy w Niego, miał życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.

⁴¹Żydzi więc szemrali przeciwko Niemu, bo powiedział: Ja jestem chlebem, który zstąpił z nieba.

⁴²Mówili: Czy nie jest On Jezusem, synem Józefa? Czy nie znamy jego ojca i matki? Jak teraz może mówić: Z nieba zstąpiłem?

⁴³Jezus im oznajmił: Nie szemrajcie między sobą.

⁴⁴Nikt nie może przyjść do Mnie, jeśli nie przyciągnie go Ojciec, który Mnie posłał. A Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.

⁴⁵Jest napisane u Proroków: I będą wszyscy pouczeni przez Boga. Każdy, kto usłyszał od Ojca i zrozumiał, przychodzi do Mnie.

⁴⁶Nie oznacza to, że ktoś widział Ojca. Ojca widział tylko Ten, który jest od Boga.

⁴⁷Zapewniam, zapewniam was: Kto wierzy, ma życie wieczne.

⁴⁸Ja jestem chlebem życia.

⁴⁹Wasi ojcowie jedli mannę na pustyni i poumierali.

⁵⁰To jest chleb, który zstępuje z nieba, aby ten, kto z niego spożyje, nie umarł.

⁵¹Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli kto spożyje z tego chleba, żyć będzie na wieki. Chlebem zaś, który Ja dam, jest Moje ciało za życie świata.

⁵²Spierali się więc z sobą Żydzi: Jak może On dać nam swoje ciało do zjedzenia?

⁵³Oznajmił im Jezus: Zapewniam, zapewniam was, jeśli nie będziecie jedli ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Jego krwi, nie będziecie mieli w sobie życia.

⁵⁴Kto spożywa Moje ciało i pije Moją krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.

⁵⁵Moje ciało bowiem jest prawdziwym pokarmem, a Moja krew jest prawdziwym napojem.

⁵⁶Kto spożywa Moje ciało i pije Moją krew, pozostaje we Mnie, a Ja w nim.

⁵⁷Tak jak żyjący Ojciec posłał Mnie, tak i Ja żyję przez Ojca, i ten, kto Mnie spożywa, będzie żyć przeze Mnie.

⁵⁸To jest chleb, który zstąpił z nieba – nie jak ten, który zjedli ojcowie i poumierali. Kto spożywa ten chleb, będzie żyć na wieki.

⁵⁹To powiedział, gdy nauczał w synagodze w Kafarnaum.

⁶⁰Wielu Jego uczniów, którzy usłyszeli te słowa, powiedziało: Twarda jest ta mowa. Kto może jej słuchać?

⁶¹Jezus świadomy tego, że Jego uczniowie szemrają, powiedział: To was gorszy?

⁶²A jeśli ujrzycie Syna Człowieczego, wstępującego tam, gdzie był wcześniej?

⁶³Duch jest tym, który ożywia, ciało nic nie pomaga. Słowa, które wam powiedziałem, są duchem i życiem.

⁶⁴Ale są wśród was tacy, którzy nie wierzą. Jezus bowiem wiedział od początku, kto nie wierzy i kto Go wyda.

⁶⁵I mówił: Dlatego powiedziałem wam, że nikt nie może przyjść do Mnie, jeśli nie jest mu to dane od Ojca.

⁶⁶Odtąd wielu Jego uczniów odeszło i już z Nim nie chodziło.

⁶⁷Powiedział więc Jezus do Dwunastu: Czy i wy chcecie odejść?

⁶⁸Odpowiedział Mu Szymon Piotr: Panie, do kogo pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego.

⁶⁹My uwierzyliśmy i poznaliśmy, że Ty jesteś Święty Boga.

⁷⁰Jezus im odpowiedział: Czy nie Ja was, dwunastu, wybrałem? Jeden z was jest jednak diabłem.

⁷¹Mówił zaś o Judaszu, synu Szymona Iskarioty. Ten bowiem, jeden z Dwunastu, miał Go wydać.