Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Dzieje Apostolskie 14 Bible Online

Dzieje Apostolskie 14 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Dzieje Apostolskie 14

¹W Ikonium również weszli do synagogi żydowskiej i przemówili, wskutek czego uwierzyła wielka liczba Żydów i pogan.

²Ale Żydzi, którzy nie uwierzyli, podburzyli pogan i usposobili wrogo do braci.

³Pozostali tam jednak przez dłuższy czas i nauczali odważnie, gdyż Pan potwierdzał Słowo swojej łaski znakami i cudami, których dokonywał przez ich ręce.

⁴Podzielili się więc mieszkańcy miasta. Jedni byli z Żydami, inni z apostołami.

⁵Kiedy jednak poganie i Żydzi wraz ze swoimi przełożonymi postanowili ich znieważyć i ukamienować,

⁶wtedy, gdy dowiedzieli się o tym, uciekli do miast Likaonii, do Listry i Derbe oraz w ich okolice.

⁷Tam też głosili Dobrą Nowinę.

⁸W Listrze mieszkał pewien człowiek o bezwładnych nogach, chromy od urodzenia, który nigdy nie chodził.

⁹Słuchał on przemawiającego Pawła, który spojrzał na niego uważnie i gdy zobaczył, że ma wiarę potrzebną do uzdrowienia,

¹⁰zawołał głośno: Stań prosto na nogach! A on poderwał się i chodził.

¹¹Kiedy tłumy zobaczyły, co Paweł uczynił, zaczęły wołać po likaońsku: Bogowie przybrali postać ludzi i zstąpili do nas!

¹²Barnabę nazywali Zeusem, a Pawła Hermesem, ponieważ głównie on przemawiał.

¹³A kapłan Zeusa, który miał świątynię przed miastem, przywiódł przed bramę woły i przyniósł wieńce, i chciał razem z tłumem złożyć ofiarę.

¹⁴Gdy to usłyszeli apostołowie Barnaba i Paweł, rozdarli swoje szaty i rzucili się w tłum, krzycząc:

¹⁵Ludzie, dlaczego to czynicie! My także jesteśmy ludźmi, podobnie jak wy. Głosimy wam Dobrą Nowinę, abyście od tych marności odwrócili się do Boga żywego, który stworzył niebo i ziemię, i morze, i wszystko, co w nich się znajduje.

¹⁶Pozwolił On w dawnych czasach, żeby każdy naród chodził własnymi drogami.

¹⁷Nie przestawał jednak dawać o sobie świadectwa, czyniąc dobrze. Zsyłał wam deszcz z nieba i urodzajne lata, karmił was i napełniał radością wasze serca.

¹⁸Tymi słowami z trudem powstrzymali tłumy od złożenia im ofiary.

¹⁹Tymczasem nadeszli Żydzi z Antiochii i z Ikonium. Podburzyli tłum, ukamienowali Pawła i wywlekli go za miasto, sądząc, że nie żyje.

²⁰Kiedy go jednak otoczyli uczniowie, podniósł się i wrócił do miasta. Natomiast następnego dnia razem z Barnabą udał się do Derbe.

²¹W tym mieście głosili Dobrą Nowinę i pozyskali wielu uczniów. Następnie wrócili do Listry, do Ikonium i do Antiochii.

²²Umacniali dusze uczniów, zachęcali do wytrwania w wierze, bo przez wiele ucisków trzeba nam wejść do Królestwa Boga.

²³Kiedy w każdym Kościele wśród modlitw i postów, przez włożenie rąk ustanowili im starszych, polecili ich Panu, w którego uwierzyli.

²⁴Potem przeszli przez Pizydię i przybyli do Pamfilii.

²⁵Gdy opowiedzieli Słowo w Perge, zeszli do Attalii.

²⁶Stamtąd odpłynęli do Antiochii, gdzie za łaską Boga zostali wyznaczeni do dzieła, które wykonali.

²⁷Kiedy przybyli i zebrali Kościół, opowiedzieli, jak wiele Bóg przez nich uczynił i jak otworzył poganom podwoje wiary.

²⁸I dłuższy czas pozostali z uczniami.