Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Dzieje Apostolskie 28 Bible Online

Dzieje Apostolskie 28 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Dzieje Apostolskie 28

¹Po ocaleniu dowiedzieliśmy się, że wyspa nazywa się Melita.

²Tubylcy okazywali nam niespotykaną życzliwość. Rozpalili ognisko i zgromadzili nas wszystkich przy nim, bo zaczął padać deszcz i zrobiło się zimno.

³Kiedy Paweł uzbierał naręcze chrustu i wrzucił do ognia, żmija wypełzła na skutek gorąca i uczepiła się jego ręki.

⁴Gdy tubylcy zobaczyli gada wiszącego u jego ręki, mówili jeden do drugiego: Na pewno człowiek ten jest mordercą, bo choć wyszedł cało z morza, bogini zemsty nie pozwala mu żyć.

⁵On jednak strząsnął gada w ogień i nic nie ucierpiał.

⁶Tymczasem oni spodziewali się, że opuchnie albo nagle padnie martwy. Lecz gdy długo czekali i widzieli, że nie stało mu się nic złego, zmienili zdanie i mówili, że jest bogiem.

⁷W pobliżu tego miejsca znajdowały się posiadłości naczelnika wyspy o imieniu Publiusz, który nas przyjął i przez trzy dni gościł po przyjacielsku.

⁸Ojciec Publiusza leżał właśnie chory, miał gorączkę i biegunkę. Paweł poszedł do niego, pomodlił się, położył na nim ręce i go uzdrowił.

⁹Po tym wydarzeniu przychodzili również inni chorzy z wyspy i byli uzdrawiani.

¹⁰Oni to okazali nam wielki szacunek, a gdy mieliśmy odpłynąć, przynieśli wszystko, co było nam potrzebne.

¹¹Po trzech miesiącach odpłynęliśmy na statku aleksandryjskim z godłem Dioskurów, który przezimował na wyspie.

¹²Przybyliśmy do Syrakuz i pozostaliśmy tam trzy dni.

¹³Stamtąd, płynąc wzdłuż wybrzeża, przybyliśmy do Regium. A gdy po upływie jednego dnia powiał wiatr południowy, następnego dnia przybyliśmy do Puteoli.

¹⁴Tam spotkaliśmy braci i zostaliśmy przez nich zaproszeni, aby pozostać u nich siedem dni. Tak przybyliśmy do Rzymu.

¹⁵Tamtejsi bracia, gdy dowiedzieli się o nas, wyszli nam naprzeciw aż do Forum Appiusza i Trzech Gospód. Kiedy Paweł ujrzał ich, podziękował Bogu i nabrał otuchy.

¹⁶Gdy weszliśmy do Rzymu, pozwolono Pawłowi mieszkać prywatnie razem z żołnierzem, który go pilnował.

¹⁷Po trzech dniach poprosił on do siebie najznakomitszych Żydów. A kiedy się zeszli, mówił do nich: Nie uczyniłem, bracia, nic przeciwko narodowi lub zwyczajom ojczystym, a jednak wydano mnie z Jerozolimy jako więźnia w ręce Rzymian.

¹⁸Oni po rozpatrzeniu mojej sprawy chcieli mnie wypuścić, ponieważ nie było żadnego powodu, by wydać na mnie wyrok śmierci.

¹⁹Gdy jednak Żydzi sprzeciwiali się temu, musiałem odwołać się do cesarza, nie mając oczywiście zamiaru oskarżać w czymkolwiek mojego narodu.

²⁰Dlatego też zaprosiłem was, aby się z wami zobaczyć i porozmawiać, bo przecież dla nadziei Izraela dźwigam te kajdany.

²¹Wtedy oni odpowiedzieli: Nie otrzymaliśmy z Judei ani listów, ani też nie przybył nikt z braci, który by o tobie coś złego doniósł lub powiedział.

²²Pragniemy jednak usłyszeć od ciebie, co myślisz. Wiadomo nam bowiem o tej sekcie, że wszędzie spotyka się ze sprzeciwem.

²³Wyznaczyli mu dzień i w większej liczbie przyszli do niego w gościnę, a on wykładał im od rana aż do wieczora. Przytaczał im świadectwa o Królestwie Boga. Przekonywał ich też o Jezusie na podstawie Prawa Mojżesza i Proroków.

²⁴Jedni dali się przekonać jego słowom, inni natomiast nie wierzyli.

²⁵Poróżnieni między sobą zabierali się do odejścia. Wtedy Paweł oznajmił im jedną rzecz: Trafnie Duch Święty powiedział przez proroka Izajasza do waszych ojców:

²⁶Pójdź do tego ludu i powiedz: Będziecie słuchać, a nie zrozumiecie, będziecie patrzeć, a nie zobaczycie.

²⁷Otępiało bowiem serce tego ludu, ich uszu dotknęła głuchota, zamknęli swe oczy, żeby nie zobaczyli oczami i nie usłyszeli uszami, żeby nie zrozumieli sercem i nie nawrócili się, żebym ich nie uleczył.

²⁸Wiedzcie więc, że to zbawienie Boże zostało posłane do pogan, a oni będą słuchać.

²⁹iedy to powiedział, Żydzi wyszli od niego, spierając się zawzięcie z sobą.

³⁰Przez całe dwa lata pozostał w wynajętym przez siebie mieszkaniu i przyjmował wszystkich, którzy do niego przychodzili.

³¹Głosił Królestwo Boga i nauczał o Panu Jezusie Chrystusie zupełnie jawnie, bez przeszkód.