Read Biblia Ekumeniczna, 2018 List do Rzymian 9 Bible Online

List do Rzymian 9 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

List do Rzymian 9

¹Mówię prawdę w Chrystusie, nie kłamię – ponieważ równocześnie potwierdza mi w Duchu Świętym moje sumienie –

²że mam wielki smutek i nieustanny ból w swoim sercu.

³Pragnąłbym bowiem sam być przeklęty i odłączony od Chrystusa dla moich braci, krewnych według ciała,

⁴którymi są Izraelici. Do nich należą usynowienie i chwała, przymierza i nadanie Prawa, służba Boża i obietnice,

⁵ich są ojcowie i z nich jest Chrystus według ciała, Ten, który jest nad wszystkimi, Bóg błogosławiony na wieki. Amen.

⁶To jednak nie oznacza, że zawiodło Słowo Boga. Nie wszyscy bowiem, którzy pochodzą z Izraela, są Izraelem.

⁷Nie dlatego wszyscy są dziećmi, że są potomstwem Abrahama, ale: W Izaaku zostanie powołane tobie potomstwo.

⁸To zaś znaczy, że nie synowie cieleśni są dziećmi Boga, lecz za potomstwo są uznane dzieci obietnicy.

⁹Takie bowiem było słowo obietnicy: W tym samym czasie przyjdę i Sara będzie miała syna.

¹⁰Nie tylko ona, ale i Rebeka, która poczęła synów z jednego zbliżenia z mężczyzną, z Izaakiem, naszym ojcem.

¹¹Chociaż się jeszcze nie urodzili i nie dokonali niczego dobrego lub złego – aby zgodnie z wybraniem trwało postanowienie Boga,

¹²nie na podstawie uczynków, lecz dzięki Temu, który powołuje – zostało jej powiedziane: Starszy będzie służył młodszemu,

¹³jak napisano: Jakuba umiłowałem, Ezawa zaś znienawidziłem.

¹⁴Co więc powiemy? Czy Bóg jest niesprawiedliwy? To niemożliwe!

¹⁵Powiedział przecież do Mojżesza: Okażę miłosierdzie temu, komu chcę okazać, a litość temu, nad kim chcę się litować.

¹⁶Nie zależy więc to od tego, który chce, ani od tego, który zabiega, lecz od Tego, który okazuje miłosierdzie, od Boga.

¹⁷Pismo bowiem mówi do faraona: Po to cię wzbudziłem, abym mógł okazać na tobie Moją moc i aby zostało rozsławione Moje imię na całej ziemi.

¹⁸A zatem komu chce, okazuje litość, a kogo chce, czyni zatwardziałym.

¹⁹Powiesz na to: Dlaczego więc jeszcze oskarża? Kto jest w stanie sprzeciwić się Jego woli?

²⁰O, człowieku! Kim jesteś, że spierasz się z Bogiem? Czy naczynie może powiedzieć do tego, kto je uformował: Dlaczego mnie takim uczyniłeś?

²¹Czy garncarz nie ma władzy nad gliną, żeby z tej samej bryły uczynić czy to naczynie kosztowne, czy pospolite?

²²Jeśli zaś Bóg, chcąc okazać gniew i dać poznać swoją moc, zniósł z wielką cierpliwością naczynia zasługujące na gniew, przygotowane ku zagładzie,

²³to dlatego, aby dać poznać bogactwo swojej chwały na naczyniach objętych miłosierdziem, które wcześniej przygotował ku chwale,

²⁴to jest na nas, których powołał nie tylko z Żydów, ale i spośród pogan.

²⁵Jak mówi też w księdze Ozeasza: Nazwę nie Mój lud Moim ludem i nie umiłowaną – umiłowaną.

²⁶ I stanie się tak, że w miejscu, gdzie zostało im powiedziane: Jesteście nie Moim ludem, będą nazwani synami Boga żyjącego.

²⁷Izajasz zaś woła o Izraelu: Choćby synowie Izraela byli tak liczni jak piasek morski, to tylko Reszta będzie zbawiona.

²⁸Pan bowiem wypełni swoje słowo na ziemi skutecznie i szybko.

²⁹Jak to Izajasz wcześniej powiedział: Jeśli Pan Zastępów nie pozostawiłby nam potomstwa, stalibyśmy się jak Sodoma i bylibyśmy podobni do Gomory.

³⁰Co więc powiemy? Powiemy, że poganie, nie zabiegając o sprawiedliwość, osiągnęli sprawiedliwość, tę sprawiedliwość, która jest z wiary.

³¹Izrael zaś, który zabiegał o Prawo sprawiedliwości, do Prawa nie doszedł.

³²Dlaczego? Dlatego, że jego sprawiedliwość nie była z wiary, ale jakby z uczynków. Potknęli się o kamień potknięcia,

³³tak, jak napisano: Oto kładę na Syjonie kamień potknięcia i skałę zgorszenia, a kto w niego wierzy, nie będzie zawstydzony.