Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Drugi List do Koryntian 1 Bible Online

Drugi List do Koryntian 1 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Drugi List do Koryntian 1

¹Paweł, z woli Boga apostoł Chrystusa Jezusa, i Tymoteusz, brat, do Kościoła Bożego, który jest w Koryncie, wraz ze wszystkimi świętymi, którzy są w całej Achai.

²Łaska wam i pokój od Boga, naszego Ojca, i Pana Jezusa Chrystusa.

³Błogosławiony Bóg i Ojciec naszego Pana Jezusa Chrystusa, Ojciec miłosierdzia i Bóg wszelkiego pokrzepienia,

⁴Ten, który nas pokrzepia w każdym naszym ucisku, abyśmy sami mogli pokrzepiać tych, którzy są w jakimkolwiek ucisku, pokrzepieniem, którym sami jesteśmy pokrzepiani przez Boga.

⁵Jak bowiem wzrastają w nas cierpienia Chrystusa, tak też przez Chrystusa wzrasta nasze pokrzepienie.

⁶Jeśli więc doznajemy ucisku – to dla waszego pokrzepienia i zbawienia, i jeśli otrzymujemy pokrzepienie – to dla waszego pokrzepienia, które sprawia, że znosicie z cierpliwością te same cierpienia, których i my doznajemy.

⁷A nasza nadzieja co do was jest mocna, bo wiemy, że tak jak jesteście współuczestnikami cierpień, tak i pokrzepienia.

⁸Nie chcielibyśmy bowiem, bracia, abyście nie wiedzieli o ucisku, którego doznaliśmy w Azji, że bez miary i ponad siły zostaliśmy przygnieceni, tak iż straciliśmy nawet nadzieję na uratowanie życia.

⁹Więcej, pogodziliśmy się wewnętrznie z wyrokiem śmierci, tak że przestaliśmy ufać sami sobie, a zaufaliśmy Bogu, Temu, który wskrzesza umarłych.

¹⁰On od grozy śmierci już nas wybawił i wybawi. W Nim też pokładamy nadzieję, że nadal będzie wybawiał,

¹¹przy waszym współudziale poprzez modlitwę za nas, aby łaska, którą otrzymaliśmy dzięki wielu, stała się dla wielu powodem dziękczynienia za nas.

¹²To jest bowiem naszą chlubą: świadectwo naszego sumienia, że w prostocie i szczerości Bożej, nie według cielesnej mądrości, lecz według łaski Boga, postępowaliśmy w świecie, a w szczególności względem was.

¹³Nie piszemy wam przecież niczego innego, jak tylko to, co czytacie i co rozumiecie. Mam natomiast nadzieję, że zrozumiecie wszystko,

¹⁴tak jak już nas zrozumieliście po części, że my jesteśmy waszą chlubą, tak jak i wy naszą, w dniu naszego Pana Jezusa.

¹⁵Z tym przekonaniem postanowiłem najpierw przybyć do was, abyście dostąpili powtórnej łaski,

¹⁶a od was udać się do Macedonii. I z Macedonii znowu przybyć do was, abyście mnie wyprawili do Judei.

¹⁷Czy więc planując to wszystko, postąpiłem lekkomyślnie? Albo czy to, co planowałem, planowałem według ciała tak, że w moim wypadku „tak, tak” okazuje się „nie, nie”?

¹⁸Na wierność Boga! W tym, co mówimy do was, nie ma „tak” i „nie”.

¹⁹Syn Boga, Jezus Chrystus, Ten, którego wśród was głosiliśmy – ja i Sylwan, i Tymoteusz – nie był bowiem „tak” i „nie”, lecz dokonało się w Nim „tak”.

²⁰Przecież ile tylko jest obietnic Bożych, wszystkie są w Nim „tak”. Dlatego też przez Niego wypowiadamy nasze „Amen” Bogu na chwałę.

²¹Tym zaś, który utwierdza nas wespół z wami w Chrystusie, i który nas namaścił, jest Bóg.

²²On też wycisnął na nas pieczęć i jako zadatek zostawił Ducha w naszych sercach.

²³Ja zaś wzywam Boga na świadka mojej duszy, że, aby was oszczędzić, nie przybyłem jeszcze do Koryntu.

²⁴Nie mamy władzy nad waszą wiarą, lecz jesteśmy współtwórcami waszej radości, bo trwacie w wierze.