Read Biblia Ekumeniczna, 2018 List do Filipian 2 Bible Online

List do Filipian 2 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

List do Filipian 2

¹Jeśli więc jest jakaś zachęta w Chrystusie, jakaś pociecha miłości, jakaś wspólnota Ducha, jakieś współczucie i miłosierdzie,

²dopełnijcie mojej radości i to samo myślcie, mając tę samą miłość, zjednoczeni i jednomyślni.

³Nie kierujcie się kłótliwością i próżną chwałą, ale z pokorą jedni drugich uznawajcie za ważniejszych od siebie.

⁴Niech każdy zwraca uwagę nie tylko na swoje sprawy, lecz także na innych.

⁵Niech wasze myślenie będzie myśleniem Chrystusa Jezusa.

⁶On, będąc w postaci Bożej, nie wykorzystał swojej równości z Bogiem,

⁷ale umniejszył samego siebie, gdyż przyjął postać sługi i stał się podobny do ludzi. A w tym, co zewnętrzne, dał się poznać jako człowiek

⁸i uniżył samego siebie, gdyż był posłuszny aż do śmierci, i to do śmierci na krzyżu.

⁹Dlatego też Bóg nad wszystko Go wywyższył i obdarzył imieniem, które jest ponad wszelkie imię,

¹⁰aby na imię Jezusa zgięło się każde kolano w niebiosach, na ziemi i pod ziemią

¹¹i aby każdy język wyznał, że Jezus Chrystus jest Panem ku chwale Boga Ojca.

¹²Dlatego, moi umiłowani, tak jak zawsze byliście posłuszni – nie tylko podczas mojej obecności, ale jeszcze o wiele bardziej teraz, podczas mojej nieobecności – tak z bojaźnią i drżeniem zabiegajcie o swoje zbawienie.

¹³Bóg bowiem jest tym, który sprawia, że pragniecie i działacie według Jego upodobania.

¹⁴Wszystko czyńcie bez szemrania i powątpiewania,

¹⁵abyście się stali nienagannymi i niewinnymi, dziećmi Bożymi bez skazy pośród pokolenia wypaczonego i przewrotnego. Pośród niego starajcie się świecić jak światła na świecie,

¹⁶zachowując Słowo życia, abym mógł się chlubić w dniu Chrystusa, że nie na próżno biegłem i nie na próżno się trudziłem.

¹⁷Lecz jeśli nawet moja krew jest wylewana na ofiarę i w służbie waszej wiary, cieszę się i raduję z wami wszystkimi.

¹⁸Tak samo i wy cieszcie się i radujcie ze mną.

¹⁹Mam nadzieję w Panu Jezusie, że wkrótce poślę do was Tymoteusza, abym i ja mógł być dobrej myśli, gdy się dowiem, co się u was dzieje.

²⁰Nikogo przecież nie mam tak jak on myślącego, kto szczerze troszczyłby się o wasze sprawy.

²¹Wszyscy bowiem troszczą się o swoje, a nie o to, co Jezusa Chrystusa.

²²Znacie zaś jego charakter: jak dziecko ojcu, tak on razem ze mną służył Ewangelii.

²³Spodziewam się więc go posłać natychmiast, jak tylko zobaczę, co będzie ze mną.

²⁴Mam także nadzieję w Panu, że również sam wkrótce przybędę.

²⁵Uznałem też za konieczne posłać do was Epafrodyta, mojego brata, współpracownika i towarzysza w walce, którego wysłaliście, aby mi służył w potrzebie,

²⁶ponieważ tęsknił do was wszystkich i bardzo się smucił, gdyż usłyszeliście, że zachorował.

²⁷Zachorował bowiem tak bardzo, że był bliski śmierci. Bóg jednak zlitował się nad nim, nie tylko zaś nad nim, ale i nade mną, abym nie miał nadmiaru zmartwień.

²⁸Tym szybciej więc go posłałem, abyście na jego widok znowu się ucieszyli, a ja żebym mniej się martwił.

²⁹Przyjmijcie go w Panu z największą radością i takich ludzi jak on poważajcie,

³⁰ponieważ wykonując służbę dla Chrystusa, był bliski śmierci. Naraził bowiem swoje życie, aby wypełnić brak waszej służby względem mnie.