Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Księga Jozuego 14 Bible Online

Księga Jozuego 14 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Księga Jozuego 14

¹A to otrzymali Izraelici w ziemi kananejskiej jako dziedzictwo, które oddali im w posiadanie kapłan Eleazar i Jozue, syn Nuna, oraz naczelnicy plemion izraelskich.

²Zgodnie z nakazem PANA udzielonym Mojżeszowi rozdzielili je losem między dziewięć i pół plemienia.

³Mojżesz dał już bowiem dziedzictwo dwom i pół plemienia z tamtej strony Jordanu, ale lewitom nie przydzielił dziedzictwa wśród nich.

⁴Potomkowie Józefa stanowili dwa plemiona: Manassesa i Efraima. Lewitom zaś nie przydzielił ziemi z wyjątkiem miast, w których mieli zamieszkać, wraz z należącymi do nich pastwiskami dla ich bydła i innych zwierząt.

⁵Izraelici podzielili więc tę ziemię i uczynili tak, jak nakazał PAN Mojżeszowi.

⁶Następnie potomkowie Judy przystąpili do Jozuego w Gilgal i wtedy Kaleb, syn Jefunnego, Kenizzyta, oświadczył mu: Ty wiesz, co powiedział PAN do Mojżesza, męża Bożego, w mojej i twojej sprawie w Kadesz-Barnea.

⁷Miałem czterdzieści lat, gdy Mojżesz, sługa PANA, posłał mnie z Kadesz-Barnea w celu zdobycia informacji o tej ziemi i przyniosłem mu wiadomości zgodnie z moim przekonaniem.

⁸Moi bracia, którzy wyprawili się ze mną, sprawili, że struchlało serce ludu, ale ja trwałem wiernie przy PANU, moim Bogu.

⁹Tego dnia Mojżesz złożył taką przysięgę: Ziemia, po której stąpała twoja noga, będzie należała do ciebie i twoich synów jako dziedzictwo na wieki, ponieważ trwałeś wiernie przy PANU, moim Bogu.

¹⁰Tak oto PAN zgodnie ze swoją obietnicą zachował mnie przy życiu. Czterdzieści pięć lat upłynęło od czasu, gdy PAN wypowiedział te słowa do Mojżesza, kiedy Izrael wędrował po pustyni. Dzisiaj mam już osiemdziesiąt pięć lat,

¹¹ale nadal jestem silny jak w dniu, kiedy posłał mnie Mojżesz. Dziś mam tę samą siłę, co i dawniej, aby do walki wyruszyć i wrócić.

¹²Daj mi więc ten górzysty teren, o którym mówił wtedy PAN. Słyszałeś sam tego dnia, że żyją tam Anakici, a miasta są wielkie i warowne. Jeśli PAN będzie ze mną, to wytępię ich zgodnie z zapowiedzią PANA.

¹³Jozue pobłogosławił Kaleba, syna Jefunnego, i dał mu Hebron jako dziedzictwo.

¹⁴Dlatego Hebron należy do Kaleba, syna Jefunnego, Kenizzyty, aż do dnia dzisiejszego, ponieważ trwał wiernie przy PANU, Bogu Izraela.

¹⁵Pierwotna nazwa Hebronu brzmiała Kiriat-Arba, gdyż Arba był największym pośród Anakitów. A ziemia ta odpoczęła od wojny.