Read Biblia Ekumeniczna, 2018 List do Hebrajczyków 11 Bible Online

List do Hebrajczyków 11 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

List do Hebrajczyków 11

¹Wiara jest gwarancją tego, czego się spodziewamy, dowodem istnienia rzeczy, których nie widzimy.

²Przez nią zostało dane świadectwo przodkom.

³Dzięki wierze rozumiemy, że wszechświat został stworzony Słowem Boga, bo nie z tego, co widzialne, powstało to, co widzimy.

⁴Dzięki wierze Abel złożył Bogu ofiarę lepszą niż Kain. Przez nią otrzymał świadectwo, że jest sprawiedliwy, bo Bóg zaświadczył o tym nad jego darami. Przez nią też, chociaż umarł, nadal mówi.

⁵Dzięki wierze Henoch został zabrany, aby nie oglądał śmierci, i nie odnaleziono go, bo zabrał go Bóg. Już bowiem przed zabraniem otrzymał świadectwo, że spodobał się Bogu.

⁶Bez wiary zaś nie można podobać się Bogu, bo trzeba, aby ten, kto zbliża się do Boga uwierzył, że On jest i że nagradza tych, którzy Go szukają.

⁷Dzięki wierze Noe otrzymał wyrocznię o tym, czego jeszcze nie można było zobaczyć. Przyjął ją z bojaźnią i zbudował arkę, aby ocalić swoją rodzinę. Przez wiarę potępił świat i stał się dziedzicem sprawiedliwości, którą otrzymuje się przez wiarę.

⁸Dzięki wierze Abraham okazał posłuszeństwo wezwaniu, aby wyruszyć na miejsce, które miał wziąć w dziedzictwo. Wyruszył, nie wiedząc, dokąd zmierza.

⁹Dzięki wierze przebywał w Ziemi Obiecanej jako obcej, mieszkając pod namiotami z Izaakiem i Jakubem, współdziedzicami tej samej obietnicy.

¹⁰Oczekiwał bowiem miasta zbudowanego na trwałych fundamentach, którego budowniczym i twórcą jest Bóg.

¹¹Dzięki wierze też bezpłodna Sara, choć była w podeszłym wieku, otrzymała moc wydania potomstwa, gdyż za godnego wiary uznała Tego, który złożył obietnicę.

¹²Dlatego z jednego człowieka, i to prawie obumarłego, zrodziło się potomstwo tak liczne, jak gwiazdy na niebie i jak piasek na brzegu morza, którego nie można zliczyć.

¹³W wierze umarli oni wszyscy. Nie doczekali się spełnienia obietnic, ale z daleka je ujrzeli, powitali i przyznali, że na ziemi są obcymi i pielgrzymami.

¹⁴Ci bowiem, którzy tak mówią, okazują, że poszukują ojczyzny.

¹⁵Gdyby bowiem myśleli o tej, z której wyszli, to mieliby czas zawrócić.

¹⁶Teraz jednak dążą do lepszej, to jest do niebiańskiej. Dlatego Bóg nie wstydzi się, że jest nazywany przez nich ich Bogiem, bo przygotował im miasto.

¹⁷Dzięki wierze Abraham, wystawiony na próbę, ofiarował Izaaka. Jedynego syna składał w ofierze, on, który otrzymał obietnice.

¹⁸Zostało mu bowiem powiedziane: Z Izaaka będziesz miał powołane potomstwo.

¹⁹Uważał jednak, że Bóg jest zdolny nawet wskrzesić z martwych, dlatego otrzymał go z powrotem jako symbol.

²⁰Dzięki wierze w to, co ma nastąpić, Izaak pobłogosławił Jakuba i Ezawa.

²¹Dzięki wierze Jakub umierając pobłogosławił każdego z synów Józefa, a sam pokłonił się przed wierzchołkiem jego laski.

²²Dzięki wierze Józef, zanim umarł, wspomniał o wyjściu synów Izraela i wydał polecenie co do swoich kości.

²³Dzięki wierze Mojżesz po urodzeniu był przez trzy miesiące ukrywany przez swoich rodziców, gdyż widzieli, że to dziecko jest piękne, i nie ulękli się dekretu króla.

²⁴Dzięki wierze Mojżesz, gdy stał się dorosły, nie chciał uchodzić za syna córki faraona.

²⁵Wolał raczej cierpieć krzywdy razem z ludem Bożym, niż korzystać z chwilowej rozkoszy grzechu.

²⁶Uważał zniewagi znoszone dla Chrystusa za bogactwo większe od skarbów Egiptu, ponieważ liczył na zapłatę.

²⁷Dzięki wierze opuścił Egipt nie lękając się gniewu króla, bo jakby widząc to, co niewidzialne, stał się wytrwały.

²⁸Dzięki wierze przygotował Paschę i dokonał skropienia krwią, aby nie dotknął ich ten, który niszczy to, co pierworodne.

²⁹Dzięki wierze przeszli przez Morze Czerwone jak przez suchą ziemię, gdy zaś Egipcjanie próbowali to uczynić, potonęli.

³⁰Dzięki wierze runęły mury Jerycha, gdy obchodzili je wokoło przez siedem dni.

³¹Dzięki wierze nierządnica Rachab nie zginęła razem z niewierzącymi, gdyż gościnnie przyjęła zwiadowców.

³²I co jeszcze mam powiedzieć? Zabrakłoby mi czasu, gdybym chciał opowiadać o Gedeonie, Baraku, Samsonie, Jeftem, Dawidzie, Samuelu i o prorokach.

³³Przez wiarę pokonali oni królestwa, dokonali dzieł sprawiedliwych, doczekali spełnienia obietnic, zamknęli paszcze lwom,

³⁴stłumili żar ognia, uniknęli ostrza miecza, zostali podźwignięci z niemocy, stali się waleczni na wojnie, odparli cudzoziemskie wojska.

³⁵Kobiety odzyskały swoich zmarłych przez zmartwychwstanie. Inni zaś byli torturowani, gdyż nie przyjęli uwolnienia, aby otrzymać lepsze zmartwychwstanie.

³⁶Jeszcze inni doświadczyli szyderstw i biczowania, ponadto kajdan i więzienia.

³⁷Byli kamienowani, przerzynani piłą, ścinani mieczem, tułali się w skórach owczych i kozich, cierpieli niedostatek, ucisk i poniewierkę –

³⁸świat nie był ich godny. Błądzili po pustyniach, po górach, jaskiniach i rozpadlinach ziemi.

³⁹Ci wszyscy jednak, choć wykazali się wiarą, nie doczekali się spełnienia obietnicy.

⁴⁰Bóg bowiem ze względu na nas przewidział coś lepszego, żeby bez nas nie osiągnęli doskonałości.