Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Księga Sędziów 16 Bible Online

Księga Sędziów 16 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Księga Sędziów 16

¹Pewnego razu Samson udał się do Gazy, zobaczył tam pewną nierządnicę i poszedł do niej.

²Doniesiono o tym mieszkańcom Gazy: Przyszedł tu Samson! Okrążyli go i czatowali na niego przez całą noc w bramie miasta. Czekali cicho przez całą noc, mówiąc: Zabijemy go o świcie.

³Samson zaś spał do północy. O północy wstał, chwycił skrzydła bramy miejskiej z dwiema futrynami, wyrwał je z ryglem, włożył na ramiona i wniósł je na szczyt góry, która znajdowała się naprzeciw Hebronu.

⁴Potem zakochał się w pewnej kobiecie z doliny Sorek, a miała ona na imię Dalila.

⁵Wtedy przyszli do niej książęta filistyńscy i powiedzieli: Uwiedź go i dowiedz się, w czym tkwi jego wielka moc, jak moglibyśmy go pokonać i związać, aby go poskromić. Każdy z nas da ci za to po tysiąc sto sztuk srebra.

⁶Dalila zapytała więc Samsona: Powiedz mi, proszę, w czym tkwi twoja wielka siła? Jak można cię związać, żeby cię pokonać?

⁷A Samson jej odpowiedział: Jeżeli zwiążą mnie siedmioma nowymi sznurami, które jeszcze nie wyschły, wtedy osłabnę i będę jak każdy człowiek.

⁸Książęta filistyńscy przynieśli jej siedem nowych sznurów, które jeszcze nie wyschły, i nimi go skrępowała.

⁹Urządzili więc na niego zasadzkę w jej pokoju, a ona zawołała do niego: Samsonie! Filistyni nad tobą! Wtedy on porozrywał sznury, jak zrywa się zgrzebną nić nadpaloną przez ogień. Nie poznano więc źródła jego mocy.

¹⁰Wówczas Dalila powiedziała do Samsona: Oto zadrwiłeś sobie ze mnie i okłamałeś mnie! Powiedz mi teraz, proszę, jak można cię związać?

¹¹Odpowiedział jej: Jeśliby mnie mocno związano nowymi powrozami, które nie były używane do pracy, wtedy osłabnę i będę jak każdy człowiek.

¹²Wzięła więc Dalila nowe sznury i związała go nimi, a potem zawołała: Samsonie! Filistyni nad tobą! Oni zaś zaczaili się na niego w pokoju. On jednak rozerwał je na swoich ramionach, jak nici.

¹³Powiedziała więc Dalila do Samsona: Dotąd drwiłeś ze mnie i okłamywałeś. Powiedz mi wreszcie, jak można cię związać? Odpowiedział jej: Jeżeli spleciesz siedem kosmyków z mojej głowy z osnową przędzy i przybijesz palikiem do ściany, wtedy osłabnę i będę jak każdy człowiek.

¹⁴Uśpiła go więc i splotła siedem kosmyków z jego głowy z osnową przędzy, przybiła je palikiem i zawołała: Samsonie! Filistyni nad tobą! Obudził się, wyrwał palik i osnowę przędzy.

¹⁵Powiedziała więc do niego: Jak możesz mówić, kocham cię, skoro twoje serce nie jest ze mną? Trzy razy oszukałeś mnie i nie powiedziałeś, w czym tkwi twoja wielka siła.

¹⁶I tak go naciskała swoimi słowami każdego dnia i nalegała na niego, że był bliski śmierci.

¹⁷Wówczas otworzył przed nią całe swoje serce i powiedział: Brzytwa nie dotknęła mojej głowy, ponieważ od urodzenia jestem Bożym nazirejczykiem. Jeśli zostanę ogolony, opuści mnie moja siła, osłabnę i będę jak każdy człowiek.

¹⁸Dalila zrozumiała, że otworzył przed nią całe swoje serce. Posłała więc i wezwała książąt filistyńskich: Przyjdźcie jeszcze raz, ponieważ otworzył przede mną całe swoje serce. Przyszli więc do niej książęta filistyńscy i przynieśli srebro.

¹⁹Wtedy uśpiła go na swych kolanach i zawołała mężczyznę, a następnie ścięła siedem kosmyków z jego głowy. Wtedy zaczęła nim poniewierać i moc go opuściła.

²⁰Potem Dalila zawołała: Samsonie! Filistyni nad tobą! Obudził się i pomyślał: Wyjdę z tego jak poprzednio i się uratuję. Nie wiedział jednak, że PAN odstąpił od niego.

²¹Filistyni więc ujęli go, wykłuli mu oczy i sprowadzili do Gazy. Przykuto go dwoma łańcuchami z brązu i mełł ziarno w więzieniu.

²²Tymczasem włosy na jego głowie, niegdyś zgolone, zaczęły odrastać.

²³Książęta filistyńscy zgromadzili się, aby złożyć wielką ofiarę swojemu bogu Dagonowi i się radować. Mówili bowiem: Nasz bóg wydał w nasze ręce Samsona, naszego wroga.

²⁴Widział to lud i sławił swojego boga tymi słowami: Nasz bóg wydał w nasze ręce naszego wroga, który niszczył naszą ziemię i wielu spośród nas zabił.

²⁵Kiedy już rozweseliło się ich serce, powiedzieli: Zawołajcie Samsona, niech nas zabawia. Przyprowadzono więc Samsona z więzienia, a on ich zabawiał. Gdy postawiono go między kolumnami,

²⁶Samson powiedział do chłopca, który trzymał go za rękę: Pozwól mi dotknąć kolumn, na których wspiera się dom i oprzeć się o nie.

²⁷A ten dom był pełen mężczyzn i kobiet. Byli tam również wszyscy książęta filistyńscy. Na dachu znajdowało się około trzech tysięcy mężczyzn i kobiet, którzy przyglądali się Samsonowi, który ich zabawiał.

²⁸Wtedy Samson zawołał do PANA: Panie mój, Boże! Wspomnij na mnie, proszę, i dodaj mi, proszę, sił jeszcze ten raz, Boże, bo za dwoje moich oczu chcę dokonać tej jednej pomsty na Filistynach!

²⁹Potem Samson objął dwie środkowe kolumny, na których opierał się dom, i wsparł się o nie. Prawą ręką o jedną, a lewą o drugą.

³⁰Potem Samson zawołał: Niech zginę razem z Filistynami! I pchnął z całej siły a dom runął na książąt i na cały lud, który tam był. A tych, których razem z sobą uśmiercił, było więcej niż tych, których pozabijał za swego życia.

³¹Potem przybyli jego bracia i cały dom jego ojca i go zabrali. Wrócili i pogrzebali go między Sorea i Esztaol w grobie Manoacha, jego ojca. A Samson sprawował sądy nad Izraelem przez dwadzieścia lat.