Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Księga Rut 2 Bible Online

Księga Rut 2 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Księga Rut 2

¹Noemi miała powinowatego ze strony męża, człowieka wpływowego i bogatego z rodu Elimeleka, który nazywał się Booz.

²Rut Moabitka zwróciła się do Noemi: Pozwól mi iść na pole zbierać kłosy za tym, kto okaże mi życzliwość. Odpowiedziała jej: Idź, moja córko!

³Poszła więc, a gdy przyszła na pole, zbierała za żniwiarzami. Tak się zdarzyło, że była to właśnie część pola należąca do Booza, który pochodził z rodu Elimeleka.

⁴Wtedy przybył z Betlejem sam Booz i pozdrowił żniwiarzy: Niech PAN będzie z wami! Oni zaś mu odpowiedzieli: Niech ci PAN błogosławi!

⁵Następnie Booz zapytał swego sługę nadzorującego żniwiarzy: Czyja to dziewczyna?

⁶A sługa nadzorujący żniwiarzy odpowiedział: To jest młoda Moabitka, która przyszła z Noemi z ziem Moabu.

⁷Powiedziała: Pozwólcie, proszę, bym mogła podnosić i zbierać kłosy za żniwiarzami. Przyszła i trwa tak od rana aż do tej pory, a w domu odpoczywała tylko przez krótki czas.

⁸Wtedy Booz powiedział do Rut: Słuchaj uważnie, moja córko! Nie chodź zbierać na innym polu i nie odchodź stąd, lecz przyłącz się do moich dziewczyn.

⁹Patrz na pole, na którym pracują żniwiarze, i idź za nimi. Nakażę chłopcom, aby ci nie dokuczali. Kiedy zaś będziesz odczuwała pragnienie, podejdziesz do naczyń i napijesz się z tego, co naczerpią chłopcy.

¹⁰Wówczas upadła na twarz, oddając mu pokłon aż do ziemi, i zawołała: Dlaczego znalazłam łaskę w twoich oczach, że zostałam zauważona, chociaż jestem cudzoziemką?

¹¹Booz jej odpowiedział: Opowiedziano mi dokładnie o wszystkim, jak postąpiłaś ze swoją teściową po śmierci swego męża, że opuściłaś swego ojca i matkę i swą rodzinną ziemię, i przyszłaś do ludu, którego wcześniej nie znałaś.

¹²Niech PAN wynagrodzi cię za to, co uczyniłaś, i niech hojnie cię wynagrodzi PAN, Bóg Izraela, do którego przyszłaś, aby się schronić pod Jego skrzydłami.

¹³Wtedy powiedziała: Obym znalazła łaskę w twoich oczach, mój panie. Pocieszyłeś mnie i z serdecznością przemówiłeś do swej służebnicy, chociaż nie jestem jedną z twoich służących.

¹⁴A podczas posiłku, powiedział do niej Booz: Podejdź bliżej i zjedz chleba, maczając swój kawałek w winnym occie. Usiadła więc koło żniwiarzy, Booz podawał jej prażone ziarno, ona jadła i nasyciła się, a resztę sobie zostawiła.

¹⁵Gdy wstała, by zbierać kłosy, Booz przykazał swoim chłopcom: Niech zbiera także między snopami i jej nie poniżajcie.

¹⁶Wyciągajcie nawet kłosy ze snopków i zostawiajcie, aby je sobie zbierała. I nie wypominajcie jej tego.

¹⁷Zbierała więc kłosy aż do wieczora. Gdy wymłóciła to, co zebrała – było tego około efy jęczmienia.

¹⁸Wzięła to i udała się do miasta, a jej teściowa zobaczyła, co ona zebrała. Wtedy Rut wyjęła i dała jej to, co zachowała z posiłku.

¹⁹Teściowa zapytała ją: Gdzieś zbierała dzisiaj kłosy i gdzieś pracowała? Niech będzie błogosławiony ten, który zwrócił na ciebie uwagę! Wyjawiła więc teściowej imię tego, u którego pracowała: Człowiek, u którego dzisiaj pracowałam, nazywa się Booz.

²⁰Wówczas Noemi powiedziała do synowej: Niech będzie błogosławiony przez PANA, który nie zaniechał swej łaski wobec żywych i umarłych. I powiedziała jej jeszcze Noemi: Człowiek ten jest naszym powinowatym, jednym z mających względem nas prawo wykupu.

²¹A Rut Moabitka dodała: Powiedział mi: Dołącz do moich sług i pozostań, dopóki nie zakończą moich żniw.

²²Wówczas Noemi odezwała się do Rut, swojej synowej: Lepiej, moja córko, że będziesz chodzić z jego służącymi, niż mieliby ci dokuczać na innym polu.

²³Dołączyła więc do służących Booza, aby zbierać kłosy, aż do zakończenia żniw jęczmienia i żniw pszenicy. I mieszkała ze swoją teściową.