Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Pierwsza Księga Samuela 18 Bible Online

Pierwsza Księga Samuela 18 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Pierwsza Księga Samuela 18

¹Gdy Dawid kończył rozmawiać z Saulem, dusza Jonatana przylgnęła do duszy Dawida i pokochał go Jonatan jak samego siebie.

²Tego samego dnia Saul wziął go ze sobą i nie pozwolił mu wrócić do domu ojca.

³Jonatan zaś zawarł z Dawidem przymierze, ponieważ pokochał go jak siebie samego.

⁴Jonatan zdjął płaszcz, który miał na sobie, i dał go Dawidowi, dał też swoją szatę, a nawet swój miecz, łuk i pas.

⁵Ilekroć Dawid wyruszał tam, gdzie go Saul wysyłał, odnosił sukces, tak że Saul ustanowił go wodzem wojowników. Cały lud uznał to za słuszne, podobnie jak słudzy Saula.

⁶Podczas powrotu wojsk, gdy Dawid wracał po pokonaniu Filistyna, kobiety ze wszystkich miast Izraela wychodziły naprzeciw króla Saula ze śpiewem i tańcami, z bębenkami i cymbałami, wśród radosnych okrzyków.

⁷Kobiety grały i tak śpiewały: Saul pobił tysiące, a Dawid dziesiątki tysięcy.

⁸Wówczas Saul bardzo się rozgniewał i nie spodobały mu się te słowa: Dawidowi przypisały dziesiątki tysięcy, a mnie tylko tysiące. Brakuje mu jeszcze tylko królestwa!

⁹Od tego czasu Saul podejrzliwie przyglądał się Dawidowi.

¹⁰Następnego dnia zły duch od Boga opanował Saula, tak że wpadł on w szał we własnym domu. Dawid, jak co dzień grał, Saul zaś trzymał w ręku włócznię.

¹¹Saul rzucił włócznią, myśląc: Przybiję Dawida do ściany. Ale Dawid dwukrotnie uskoczył przed jego ciosem.

¹²Saul więc zaczął się bać Dawida, gdyż PAN był z nim, a od Saula odstąpił.

¹³Saul odsunął go zatem od siebie i ustanowił go tysiącznikiem. Dawid wyruszał na wojenne wyprawy i powracał na czele ludu.

¹⁴Powodziło mu się we wszystkim, czego się podjął, bo PAN był z nim.

¹⁵Saul widział, że Dawidowi dobrze się wiedzie, więc się go bał.

¹⁶Wszyscy zaś Izraelici i Judejczycy kochali Dawida, ponieważ to on wyruszał i powracał na ich czele.

¹⁷Później Saul powiedział do Dawida: Oto moja najstarsza córka Merab. Dam ci ją za żonę, bądź tylko dla mnie dzielnym wojownikiem i prowadź wojny PANA. Saul bowiem pomyślał sobie: Nie podniosę na niego ręki, lecz może dosięgnie go ręka Filistynów.

¹⁸Dawid zaś odpowiedział Saulowi: A kim ja jestem? Kim są krewni z rodu mojego ojca w Izraelu, że miałbym zostać zięciem królewskim?

¹⁹Gdy jednak nadszedł czas wydania córki Saula, Merab, za Dawida, oddano ją za żonę Adrielowi z Mecholi.

²⁰Dawida natomiast pokochała inna córka Saula, Mikal. Gdy przekazano tę wiadomość Saulowi, on uznał ją za korzystną.

²¹Pomyślał sobie: Oddam mu ją, a ona stanie się dla niego pułapką i ręka Filistynów go dosięgnie. Powiedział więc do Dawida: Dzisiaj możesz zostać moim zięciem dzięki mojej drugiej córce.

²²Swoim sługom zaś rozkazał: Porozmawiajcie z Dawidem potajemnie. Powiedzcie: Król jest ci przychylny, a wszyscy jego słudzy cię kochają. Zostań zatem zięciem króla.

²³Słudzy Saula szepnęli więc o tym Dawidowi, lecz Dawid odpowiedział: Czy według was łatwo jest zostać zięciem króla? Jestem przecież człowiekiem biednym i bez znaczenia.

²⁴Wtedy słudzy donieśli Saulowi: Takie słowa mówił Dawid.

²⁵Na to Saul polecił: Powiedzcie Dawidowi, że król nie pragnie żadnej ślubnej zapłaty, poza stoma napletkami Filistynów, by mógł się zemścić na swoich wrogach. Saul liczył bowiem, że Dawid wpadnie w ręce Filistynów.

²⁶Jego słudzy przekazali Dawidowi te słowa, a Dawidowi spodobała się możliwość zostania królewskim zięciem. Nim upłynął wyznaczony termin,

²⁷Dawid wyruszył wraz ze swoimi ludźmi i zabił dwustu Filistynów. Potem przyniósł ich napletki i odliczone złożył przed królem, aby zostać jego zięciem. Saul dał mu więc za żonę swoją córkę, Mikal.

²⁸Wtedy Saul zrozumiał, że PAN był z Dawidem, a Mikal, córka Saula, go kocha.

²⁹Saul natomiast coraz bardziej obawiał się Dawida i stał się jego wrogiem na zawsze.

³⁰Za każdym razem, gdy książęta filistyńscy wyruszali, Dawidowi powodziło się w walce z nimi bardziej niż komukolwiek spośród sług Saula, dlatego jego imię stawało się coraz sławniejsze.