Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Pierwsza Księga Samuela 2 Bible Online

Pierwsza Księga Samuela 2 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Pierwsza Księga Samuela 2

¹Anna zaś tak się modliła: Raduje się moje serce w PANU, moja moc dzięki PANU wzrasta. Szeroko są otwarte me usta przeciw moim wrogom, raduję się bowiem z Twego wybawienia.

²Nikt nie jest tak święty jak PAN, gdyż nie ma nikogo poza Tobą i nie ma takiej skały jak nasz Bóg.

³Przestańcie mnożyć słowa wyniosłe. Niech nie wychodzi z waszych ust wyniosła mowa, gdyż PAN jest Bogiem wszechwiedzącym, i to On waży uczynki.

⁴Łuki mocarzy się łamią, a słabi przepasują się mocą.

⁵Syci za chleb się wynajmują, a głodni odpoczywają. Niepłodna rodzi siedmioro, a wielodzietna staje się bezpłodna.

⁶PAN uśmierca i ożywia, sprowadza do Szeolu i wyprowadza.

⁷PAN czyni biednym i bogatym, poniża i wywyższa.

⁸Biednego dźwiga z prochu, z gnoju podnosi ubogiego, by go posadzić wśród dostojników. I da im w dziedzictwo tron chwały. Do PANA bowiem należą filary ziemi, On na nich świat osadził.

⁹Stopy pobożnych będzie ochraniał, bezbożni zaś zginą w ciemności, bo nie dzięki sile człowiek staje się mocny.

¹⁰PAN zdruzgoce swoich przeciwników, On zagrzmi przeciw nim w niebiosach. PAN osądzi krańce ziemi. On da siłę swojemu królowi, pomnoży moc swego pomazańca.

¹¹Potem Elkana wrócił do Ramy, do swego domu, chłopiec zaś służył PANU pod opieką kapłana Helego.

¹²Synowie Helego byli synami Beliala i nie znali PANA

¹³ani prawa kapłańskiego wobec ludu. Ilekroć jakiś człowiek składał ofiarę i gdy mięso się gotowało, przychodził sługa kapłana z trójzębnym widelcem w ręku

¹⁴i wkładał go do kotła, garnka, rondla albo misy. Kapłan zabierał dla siebie wszystko, co wydobyto widelcem. Podobnie postępowali ze wszystkimi Izraelitami, którzy przychodzili do Szilo.

¹⁵Nawet jeszcze przed spaleniem tłuszczu przychodził sługa kapłana i mówił do człowieka składającego ofiarę: Daj mięso na pieczeń dla kapłana, bo on nie przyjmie od ciebie mięsa gotowanego, tylko surowe.

¹⁶A jeśli ten człowiek mówił mu: Najpierw niech spalą tłuszcz, a potem bierz, co dusza zapragnie; on mu odpowiadał: Nie! Daj natychmiast! A jeżeli nie dasz, to wezmę siłą.

¹⁷Grzech tych młodzieńców był wobec PANA bardzo wielki, ponieważ ci ludzie lekceważyli ofiary składane PANU.

¹⁸Tymczasem Samuel jako chłopiec służył przed PANEM ubrany w lniany efod.

¹⁹Jego matka szyła mu mały płaszcz i przynosiła za każdym razem, gdy przychodziła ze swoim mężem, aby złożyć doroczną ofiarę.

²⁰Heli zaś błogosławił Elkanie i jego żonie: Niech PAN obdarzy cię potomstwem z tą kobietą, w zamian za uproszonego, którego oddała PANU. Potem wracali do swojej miejscowości.

²¹I PAN wejrzał na Annę, która poczęła i urodziła trzech synów oraz dwie córki. Młody Samuel zaś wzrastał przy PANU.

²²Heli był już bardzo stary, gdy dowiedział się o wszystkim, co czynili jego synowie wobec całego Izraela, a także o tym, że obcowali z kobietami, które służyły u wejścia do Namiotu Spotkania.

²³Wówczas powiedział do nich: Dlaczego dopuszczacie się takich rzeczy? Słyszę o waszych złych czynach od całego ludu.

²⁴Nie, moi synowie. Niedobre wieści słyszę, które rozchodzą się wśród ludu PANA.

²⁵Jeżeli człowiek zgrzeszy przeciwko człowiekowi, Bóg będzie jego rozjemcą, ale jeżeli człowiek zgrzeszy przeciwko PANU, to kto się za nim wstawi? Oni jednak nie posłuchali głosu swojego ojca, gdyż PAN postanowił ich uśmiercić.

²⁶Młody Samuel zaś dorastał coraz bardziej i podobał się zarówno PANU, jak i ludziom.

²⁷Pewnego razu przyszedł mąż Boży do Helego i powiedział: Tak mówi PAN: Czy nie objawiłem się członkom domu twojego ojca, gdy byli jeszcze w Egipcie i służyli domowi faraona?

²⁸Wybrałem go sobie ze wszystkich plemion Izraela na kapłana, aby składał ofiary na Moim ołtarzu, palił kadzidła i nosił efod przed Moim obliczem. Dałem również domowi twojego ojca wszystkie ofiary spalane Izraelitów.

²⁹Dlaczego więc podeptaliście Moje ofiary krwawe i pokarmowe, które nakazałem składać w miejscu Mego przebywania? Czy swoich synów masz w większym poważaniu niż Mnie, skoro tuczycie się każdą najwyborniejszą ofiarą pokarmową Mojego ludu, Izraela?

³⁰Dlatego taka jest wyrocznia PANA, Boga Izraela: Chociaż jest prawdą, że mówiłem: Twój dom i dom twojego ojca będzie służył przed Moim obliczem na zawsze, ale teraz – wyrocznia PANA – dalekie to jest ode Mnie! Moich czcicieli bowiem spotyka cześć z Mojej strony, a gardzących Mną – lekceważenie.

³¹Oto nadchodzą dni, gdy odetnę twoje ramię i ramię domu twojego ojca, tak że nie będzie starca w twoim domu.

³²Zobaczysz ucisk w miejscu przebywania, podczas gdy Izraelowi będzie się we wszystkim powodziło. W twoim domu zaś nie będzie starca przez wszystkie dni.

³³Nie odetnę jednak wszystkich od Mojego ołtarza. I stanie się to utrapieniem twoich oczu i przyczyną smutku twojej duszy. Większość członków twego rodu zginie.

³⁴Znakiem dla ciebie będzie to, co przydarzy się twoim dwóm synom, Chofniemu i Pinchasowi: obaj umrą jednego dnia.

³⁵Wtedy ustanowię sobie wiernego kapłana, który będzie postępował według Mojej woli i Mojego zamysłu. Zbuduję mu trwały dom. On będzie służył Mojemu pomazańcowi przez wszystkie dni.

³⁶Każdy natomiast, kto pozostanie z twojego rodu, przyjdzie i odda mu pokłon, prosząc o srebrną monetę lub bochenek chleba. Powie: Wyznacz mi, proszę, jakąś kapłańską posługę, bym mógł się pożywić kawałkiem chleba.