Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Pierwsza Księga Samuela 22 Bible Online

Pierwsza Księga Samuela 22 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Pierwsza Księga Samuela 22

¹Dawid odszedł więc stamtąd i schronił się w jaskini Adullam. Gdy usłyszeli to jego bracia i cała rodzina jego ojca, przyszli tam do niego.

²Zgromadzili się też przy nim wszyscy ludzie uciśnieni i wszyscy, którzy mieli długi, a także wszyscy rozgoryczeni, a on został ich przywódcą. Zebrało się przy nim około czterystu ludzi.

³Dawid wyruszył stamtąd do Mispy w Moabie i poprosił króla Moabu: Pozwól, proszę, by mój ojciec i matka zostali z wami, dopóki się nie dowiem, co uczyni ze mną Bóg.

⁴I zaprowadził ich do króla Moabu, oni zaś pozostali przy nim przez wszystkie dni pobytu Dawida w niedostępnym miejscu.

⁵Prorok Gad poradził jednak Dawidowi: Nie pozostawaj w niedostępnym miejscu! Idź i udaj się do ziemi judzkiej! Dawid więc wyruszył i przybył do lasu Cheret.

⁶Gdy Saul siedział z włócznią w ręku w Gibei, na wzniesieniu pod tamaryszkiem, a wszyscy jego słudzy stali wokół niego, dowiedział się, że rozpoznano Dawida i jego ludzi.

⁷Saul oświadczył zatem swoim sługom, którzy przy nim stali: Słuchajcie, Beniaminici. Czy syn Jessego da wam wszystkim pola i winnice? Czy ustanowi was wszystkich tysiącznikami i setnikami,

⁸że wy wszyscy sprzysięgliście się przeciwko mnie? Nikt mnie nie poinformował, że mój syn zawarł przymierze z synem Jessego. Nikt wśród was nie troszczył się o mnie ani nie poinformował mnie, gdy mój syn nastawił do mnie wrogo mojego sługę, by czyhał na mnie, jak to jest dzisiaj?

⁹Wówczas Doeg, Edomita, który stał w gronie sług Saula, odpowiedział: Widziałem syna Jessego, jak przybył do Nob, do Achimeleka, syna Achituba.

¹⁰Ten zaś radził się PANA w jego sprawie i dał mu żywność. Potem dał mu także miecz Goliata Filistyna.

¹¹Król kazał więc wezwać kapłana Achimeleka, syna Achituba, i cały ród jego ojca, czyli kapłanów, którzy byli w Nob. Gdy ci wszyscy przybyli do króla,

¹²Saul powiedział: Słuchaj, synu Achituba! Ten zaś odpowiedział: Oto jestem, mój panie!

¹³Wtedy Saul go zapytał: Dlaczego zawiązaliście spisek przeciwko mnie, ty i syn Jessego? Dałeś mu przecież chleb i miecz i radziłeś się Boga w jego sprawie, aby mógł powstać przeciwko mnie i czyhać na mnie, jak to jest dzisiaj.

¹⁴Achimelek zaś odpowiedział królowi: Który ze wszystkich twoich sług jest tak wierny jak Dawid? Jest on przecież zięciem króla i dowódcą twojej straży przybocznej. Jest także szanowany w twoim domu.

¹⁵Czy dzisiaj zacząłem radzić się Boga w jego sprawie? Przenigdy! Niech król nie obciąża tą sprawą swojego sługi ani nikogo z rodu mojego ojca, ponieważ twój sługa nic nie wiedział o całej tej sprawie.

¹⁶Król jednak zawyrokował: Umrzesz, Achimeleku! Umrzesz ty i cały ród twojego ojca!

¹⁷Następnie rozkazał stojącym przy nim strażnikom: Otoczcie kapłanów PANA i pozabijajcie ich, ponieważ pomagali Dawidowi. Wiedzieli, że był zbiegiem, a nie poinformowali mnie! Słudzy króla nie chcieli jednak podnieść ręki na kapłanów PANA.

¹⁸Wtedy król rozkazał Doegowi: Podejdź ty i zabij kapłanów! Podszedł więc Doeg Edomita, i sam zabił kapłanów. Tego dnia zadał śmierć osiemdziesięciu pięciu ludziom, którzy nosili lniany efod.

¹⁹Zniszczył także miasto kapłańskie, Nob, i pozabijał ostrzem miecza mężczyzn i kobiety, dzieci i niemowlęta, a także woły, osły i owce.

²⁰Uratował się tylko jeden syn Achimeleka, syna Achituba, imieniem Abiatar, który uciekł w ślad za Dawidem.

²¹Gdy Abiatar powiadomił Dawida, że Saul wymordował kapłanów PANA,

²²Dawid powiedział do Abiatara: Wiedziałem tamtego dnia, że Doeg Edomita, który tam był, z pewnością doniesie Saulowi. Jestem odpowiedzialny za śmierć całego rodu twojego ojca.

²³Zostań przy mnie! Nie bój się! Ten, kto nastaje na moje życie, nastaje również na twoje życie. Jesteś więc pod moją opieką.