Read Biblia Ekumeniczna, 2018 Pierwsza Księga Samuela 6 Bible Online

Pierwsza Księga Samuela 6 - Biblia Ekumeniczna, 2018 bible

Pierwsza Księga Samuela 6

¹Arka PANA pozostawała w kraju Filistynów siedem miesięcy.

²Filistyni wezwali kapłanów oraz wróżbitów i zapytali: Co powinniśmy zrobić z Arką PANA? Powiedzcie nam, jak mamy ją odesłać na jej miejsce?

³Wówczas tamci odpowiedzieli: Jeśli będziecie odsyłać Arkę Boga Izraela, to nie odsyłajcie jej z niczym. Koniecznie poślijcie też ofiarę zadośćuczynienia. Wówczas wyzdrowiejecie i dowiecie się, dlaczego nie przestaje was karać Jego ręka.

⁴Oni zaś zapytali: Jaką ofiarę zadośćuczynienia powinniśmy Mu złożyć? Odpowiedzieli: Odpowiednio do liczby książąt filistyńskich pięć złotych wrzodów i pięć złotych myszy, ponieważ ta sama plaga dotknęła was i waszych książąt.

⁵Wykonajcie podobizny waszych wrzodów i podobizny myszy, które niszczą ziemię, i oddajcie chwałę Bogu Izraela. Może złagodzi swój ucisk wobec was, waszych bogów i waszej ziemi.

⁶Dlaczego czynicie twardymi swoje serca, tak jak twardymi uczynili je Egipcjanie i faraon? Czy nie okazał wobec nich mocy, tak że w końcu wypuścili Izraelitów, pozwalając im odejść?

⁷Zróbcie więc teraz nowy wóz, weźcie dwie karmiące krowy, na które nie wkładano jeszcze jarzma, i zaprzęgnijcie krowy do wozu. Oddzielcie jednak od nich cielęta i odeślijcie do domu.

⁸Potem weźcie Arkę PANA i połóżcie ją na wozie. Przedmioty ze złota, które Mu sporządziliście jako ofiarę zadośćuczynienia, włóżcie do skrzynki obok niej. Odeślijcie ją, niech odjedzie.

⁹Wtedy zobaczycie: Jeżeli pojedzie drogą ku swemu terytorium do Bet-Szemesz, to znaczy, że On sprowadził na nas to wielkie nieszczęście. Jeżeli nie, to będziemy wiedzieć, że to nie Jego ręka nas dotknęła, a to, co się nam przydarzyło, było przypadkiem.

¹⁰Tak też ci ludzie uczynili. Wzięli dwie karmiące krowy i zaprzęgli je do wozu, a ich cielęta zatrzymali w domu.

¹¹Potem ustawili Arkę PANA na wozie wraz ze skrzynką ze złotymi myszami i podobiznami swoich wrzodów.

¹²Krowy wyruszyły prosto przed siebie drogą do Bet-Szemesz, szły stale główną drogą i ryczały. Nie skręcały jednak ani na prawo, ani na lewo. Książęta filistyńscy zaś szli za nimi aż do granicy Bet-Szemesz.

¹³W Bet-Szemesz, w dolinie, zbierano pszenicę. Gdy ludzie dostrzegli Arkę, uradowali się na jej widok.

¹⁴Wóz zaś wjechał na pole Jozuego z Bet-Szemesz, i tam się zatrzymał. A był tam wielki kamień. Drewniane części wozu porąbano, a krowy złożono jako ofiarę całopalną dla PANA.

¹⁵Lewici zdjęli Arkę PANA i stojącą obok skrzynkę, w której były złote przedmioty i ustawili na tym wielkim kamieniu. W tym dniu mieszkańcy Bet-Szemesz złożyli PANU ofiary całopalne i ofiary krwawe.

¹⁶Gdy pięciu książąt filistyńskich to zobaczyło, tego samego dnia wszyscy powrócili do Ekronu.

¹⁷Filistyni jako ofiarę zadośćuczynienia złożyli PANU następujące podobizny wrzodów: jedną za Aszdod, jedną za Gazę, jedną za Aszkelon, jedną za Gat i jedną za Ekron.

¹⁸Ponadto złote myszy odpowiednio do liczby wszystkich miast filistyńskich, należących do pięciu książąt, zarówno miast warownych, jak i wiejskich osad. Wielki głaz, na którym złożono Arkę PANA, znajduje się do dziś na polu Jozuego z Bet-Szemesz.

¹⁹Bóg poraził jednak mieszkańców Bet-Szemesz, ponieważ zaglądali do Arki PANA. Poraził siedemdziesięciu mężczyzn i pięćdziesiąt tysięcy mężczyzn spośród ludu. Lud więc pogrążył się w żałobie, gdyż PAN zadał mu wielki cios.

²⁰Mówili wówczas ludzie z Bet-Szemesz: Kto może się ostać przed PANEM, przed tym świętym Bogiem? Do kogo On od nas odejdzie?

²¹Następnie wyprawili posłańców do mieszkańców Kiriat-Jearim z wiadomością: Filistyni oddali Arkę PANA. Przyjdźcie i weźcie ją do siebie!