Read Biblia SEPT Xénese 8 Bible Online

Xénese 8 - Biblia SEPT bible

Xénese 8

¹Deus pensou en Noé e nos animais e gandos que estaban con el na arca. Fixo pasar un vento pola terra, e as augas comezaron a minguar.

²Cerráronse as fontes do abismo e as comportas do ceo, e parou de chover.

³Pouco e pouco as augas foron deixando libre a terra, diminuíndo sen parar, despois de cento cincuenta días.

⁴O día dezasete do mes sétimo a arca pousou en riba dos montes de Ararat.

⁵As augas seguiron baixando ata o décimo mes. No día primeiro dese mes víronse os cumes das montañas.

⁶O cabo de corenta días, Noé abriu a bufarra que deixara na arca,

⁷e soltou un corvo, que saíu e foi voando dun lado para outro, ata secaren as augas que cubrían a terra.

⁸Despois soltou unha pomba, para ver se as augas se deran retirado.

⁹Mais a pomba non atopou sitio enxoito onde pousar, porque a auga cubría a terra, e volveu para a arca. Daquela, alongou Noé a man, colleuna e meteuna na arca.

¹⁰Noé agardou sete días, e soltou de novo a pomba fóra da arca.

¹¹O serán volveu entrar cunha folla verde de oliveira no peteiro. Noé decatouse de que a auga baixara un pouco máis.

¹²Agardou outros sete días e soltou novamente a pomba. Esta xa non volveu.

¹³O día un do primeiro mes do ano seiscentos un da vida de Noé secaron as augas que cubrían a terra. Noé retirou a cuberta da arca e viu que a terra estaba enxoita.

¹⁴O día dezasete do segundo mes a terra acabara de secar.

¹⁵Deus díxolle a Noé:

¹⁶—"Sae da arca cos teus fillos, a túa muller e as túas noras,

¹⁷e fai saír tamén os animais que están contigo, os seres vivos de todas as especies, paxaros, gandos, réptiles que se arrastran polo chan, para que se reproduzan e crezan".

¹⁸Saíu, pois, Noé da arca, e con el seus fillos, súa muller e súas noras.

¹⁹E saíron tamén todas as feras, todos os gandos, todos os paxaros, todos os réptiles, segundo as súas especies.

²⁰Noé construíulle un altar ó Señor, colleu gandos puros e aves puras e ofreceunos en sacrificio no altar.

²¹Agradoulle ó Señor o recendo e decidiu: —"Non maldicirei a terra outra vez por mor dos homes, por máis que a súa inclinación tenda cara ó mal desde a súa mocidade. Non ferirei outra vez a todos os seres vivos, como acabo de facer.

²²Namentres a terra dure; sementeira e colleita, frío e calor, verán e inverno, día e noite endexamais non faltarán".