Read Biblia SEPT 1 Reis 17 Bible Online

1 Reis 17 - Biblia SEPT bible

1 Reis 17

¹Elías o texbita, de Tixbé de Galaad, díxolle a Acab: —"Pola vida do Señor, Deus de Israel, a quen sirvo! Non caerá orballo nin chuvia estes anos, se eu non o mando".

²Despois veulle esta palabra do Señor:

³—"Vaite de aquí cara ó nacente e escóndete no torrente Carit, que está do outro lado do Xordán.

⁴Do regato beberás, e eu mandarei corvos que che leven alí de comer".

⁵Elías fixo o que lle mandaba o Señor, o foi vivir onda o torrente Carit, do outro lado do Xordán.

⁶Os corvos levábanlle alí pan pola mañá e carne pola tarde. E bebía do regato.

⁷A volta duns poucos días, o regato secou, porque non chovía na rexión.

⁸O Señor díxolle a Elías:

⁹—"Vai a Sarepta de Sidón e fica alí, pois mandeille a unha viúva do lugar que che dea de comer".

¹⁰Foi el á Sarepta e, ó entrar pola porta da cidade, viu alí unha muller viúva, que estaba xuntando guizos. Elías chamou por ela e díxolle: —"Fai o favor e vaime por unha pouca auga na xerra para beber".

¹¹Mentres ía ela collerlla, Elías chamouna e díxolle: —"Tráeme tamén, se podes, na túa man un anaco de pan".

¹²Ela díxolle: —"Pola vida do Señor, teu Deus, que non teño pan ningún. Quédame só na talla unha presa de fariña e unha pinga de aceite na aceiteira. Ves que estou apañando guizos. Irei preparalo para min e para o meu fillo. Comerémolo e despois teremos que morrer".

¹³Díxolle Elías o texbita: —"Non teñas medo. Anda e fai como dixeches. Pero primeiro prepara un panciño con iso e tráemo a min. Despois xa prepararás para ti e para teu fillo.

¹⁴Pois isto di o Señor, Deus de Israel: a talla de fariña non se acabará e a aceiteira do aceite non minguará, ata o día en que o Señor mande a chuvia á terra".

¹⁵Foi ela facer o que Elías lle dixera. E comeu el, ela e seu fillo, moito tempo,

¹⁶sen que se acabase a fariña da talla nin minguará o aceite na aceiteira, como dixera o Señor por medio de Elías.

¹⁷Algún tempo despois adoeceu o fillo da muller, dona da casa. A doenza foi tan grave, que o neno deixou de alentar.

¹⁸A muller díxolle a Elías: —"Que temos que ver un con outro, home de Deus? Viñeches á miña casa para lembrarme os meus pecados e para matarme o fillo?"

¹⁹Respondeulle Elías: —"Dáme aquí o teu fillo". E coa mesma, colleullo do colo, rubiuno ó cuarto onde el durmía e deitouno na cama.

²⁰E rezoulle ó Señor, dicindo: —"Señor, meu Deus, tamén vas visitar coa desgraza a esta viúva coa que vivo, facendo que morra seu fillo?"

²¹Logo tendeuse riba do neno por tres veces, chamando ó Señor: —"Señor, meu Deus, fai que o alento de vida deste neno entre nel outra vez".

²²O Señor escoitou a oración de Elías, e o neno comezou a alentar e reviviu.

²³Elías colleu o neno, baixouno do seu cuarto e deullo á nai, dicindo: —"Aí tes o teu fillo vivo".

²⁴A muller díxolle a Elías: —"Agora acabo de ver que ti es un home de Deus, e que a palabra do Señor está de verdade na túa boca".