Read Biblia SEPT 2 Crónicas 32 Bible Online

2 Crónicas 32 - Biblia SEPT bible

2 Crónicas 32

¹Despois destes actos de lealdade, Senaquerib, rei de Asiria, púxose en marcha, chegou a Xudá, cercou as fortalezas e deu orde de conquistalas.

²Ezequías advertiu que Senaquerib viña disposto a atacar Xerusalén.

³Reunido en consello coas autoridades civís e militares, propuxo cegar as fontes de auga que había fóra da cidade e mostráronse de acordo.

⁴Reuniron moita xente e cegaron todas as fontes e o torrente que atravesaba a cidade, dicíndose: —"Só falta que cando veña o rei de Asiria encontre auga en abundancia"

⁵Con gran enerxía reparou toda a muralla derruída, coroouna con torres, edificou unha barbacá, fortificou a zona do terraplén da Cidade de David, e fixo numerosas armas curtas e adargas.

⁶Nomeou xefes militares ó mando da poboación, reuniunos na Praza Maior e arengounos con estas palabras:

⁷—"Animo e valor! Non vos asustedes nin acovardedes ante o rei de Asiria e a multitude que o segue. Nós contamos con algo máis grande ca el.

⁸El conta con forzas humanas, nós co Señor, noso Deus, que nos auxilia e guerrea connosco". O pobo animouse coas palabras de Ezequías, rei de Xudá.

⁹Máis tarde, mentres Senaquerib, rei de Asiria, cercaba Láquix con todas as súas tropas, mandou uns mensaxeiros a Xerusalén para que dixesen a Ezequías, rei de Xudá, e a todos os xudeus que se encontraban en Xerusalén:

¹⁰—"Así di Senaquerib, rei de Asiria: En que confiades para seguir nunha cidade cercada como Xerusalén?

¹¹Non vedes que Ezequías vos está enganando e vos leva a morrer de fame e de sede cando di: O Señor, noso Deus, salvaranos da man do rei de Asiria?

¹²Non foi el quen suprimiu as súas ermidas e os seus altares ordenando a xudeus e xerosolimitanos que se prostren e queimen incenso ante un só altar?

¹³Non sabedes o que fixen eu e o que fixeron os meus antepasados con todos os pobos do mundo? Acaso os deuses deses pobos puideron librar os seus territorios da miña man?

¹⁴Que deus deses pobos que exterminaron os meus antepasados conseguiu librar a súa xente da miña man? E vaivos poder salvar o voso Deus?

¹⁵Non vos deixedes enganar e seducir por Ezequías. Non confiedes nel. Ningún deus de ningunha nación ou reino puido librar o seu pobo da miña man e da dos meus antepasados. E vaivos poder librar o voso Deus!"

¹⁶Os mensaxeiros seguiron falando contra o Señor Deus e contra o seu servo Ezequías.

¹⁷Senaquerib escribira tamén unha mensaxe inxuriando ó Señor, Deus de Israel, e dicindo contra El: —"O mesmo que os deuses nacionais non libraron ós seus pobos da miña man, tampouco o Deus de Ezequías non librará ó seu pobo".

¹⁸Falaban a voces, en hebreo, ó pobo de Xerusalén que se encontraba na muralla, para atemorizalo e amedrentalo a fin de se apoderaren da cidade.

¹⁹Falaron do Deus de Xerusalén coma se tratase dun deus calquera, fabricado por homes.

²⁰O rei Ezequías e o profeta Isaías, fillo de Amós, puxéronse en oración con este motivo e clamaron ó ceo.

²¹Entón o Señor mandou un anxo, que aniquilou a todos os soldados e ós xefes e oficiais do campamento do rei asirio. Este volveu ó seu país derrotado, e unha vez que entrou no templo do seu deus, asasinárono alí seus propios fillos.

²²O Señor salvou a Ezequías e ós habitantes de Xerusalén das mans de Senaquerib, rei de Asiria, e de todos os inimigos, concedéndolles paz nas fronteiras.

²³Moita xente veu a Xerusalén para ofreceren dons ó Señor e presentes a Ezequías de Xudá, que daquela adquiriu gran prestixio en todas as nacións.

²⁴Por entón, Ezequías enfermara de morte. Orou ó Señor, que lle prometeu sandalo e lle concedeu un prodixio.

²⁵Pero Ezequías non correspondeu a este beneficio, ó contrario, envaeceuse e atraeu sobre si, sobre Xudá e sobre Xerusalén a cólera do Señor.

²⁶Pero logo arrepentiuse do seu orgullo xunto con todos os habitantes de Xerusalén, e o Señor non se volveu alporizar contra eles na vida de Ezequías.

²⁷Ezequías tivo gran riqueza e prestixio. Acugulou gran cantidade de prata, ouro, pedras preciosas, perfumes, adargas e obxectos de valor de todas as clases;

²⁸construíu silos para as colleitas de trigo, mosto e aceite, cortes para todo tipo de gando e curros para os rabaños.

²⁹Edificou cidades e reuniu un inmenso rabaño de ovellas e vacas, porque Deus lle concedeu moitísimos bens.

³⁰Foi Ezequías quen cegou a saída superior das augas de Guihón e desviounas por un subterráneo á parte occidental da Cidade de David. Triunfou en todas as súas empresas;

³¹e cando os príncipes de Babilonia lle enviaron mensaxeiros para se informaren do prodixio que sucedera no seu país, se Deus o abandonou foi para pólo á proba e coñecer as súas intencións.

³²Para máis datos sobre Ezequías e sobre as súas obras de piedade, véxanse o libro do profeta Isaías, fillo de Amós, e o libro dos Reis de Xudá e Israel.

³³Cando morreu Ezequías enterrárono na costa das tumbas dos descendentes de David. Os xudeus e a poboación de Xerusalén dedicáronlle un gran funeral. O seu fillo Menaxés sucedeuno no trono.