Read Biblia SEPT 2 Crónicas 6 Bible Online

2 Crónicas 6 - Biblia SEPT bible

2 Crónicas 6

¹Entón Salomón dixo: —"O Señor quere habitar nunha densa nube;

²e eu construínche un palacio, un sitio onde vivas para sempre".

³Logo volveuse para botar a bendición a toda a asemblea de Israel, toda a asemblea de Israel estaba en pé,

⁴e dixo: —"Bendito o Señor, Deus de Israel, que coa súa boca fixo unha promesa a meu pai, David, e coa súa man cumpriuna:

⁵Desde o día que saquei do país de Exipto ó meu pobo non elixín ningunha cidade das tribos de Israel para facerme un templo onde residise o meu Nome, e non elixín a ninguén para que fose caudillo do meu pobo, Israel,

⁶senón que elixín a Xerusalén para pór alí o meu nome e elixín a David para que estivese á fronte do meu pobo, Israel.

⁷Meu pai, David, pensou edificar un templo en honra do Señor, Deus de Israel,

⁸e o Señor díxolle: Ese proxecto que tes de construír un templo na miña honra, fas ben en telo;

⁹só que ti non construirás ese templo, senón que un fillo das túas entrañas será quen constrúa ese templo na miña honra.

¹⁰O Señor cumpriu a promesa que fixo; eu sucedín no trono de Israel a meu pai David, como prometeu o Señor, e construín este templo na honra do Señor, Deus de Israel.

¹¹E nel coloquei a arca onde se conserva a alianza que Iavé pactou cos fillos de Israel".

¹²Salomón, de pé diante do altar do Señor, na presenza de toda a asemblea de Israel, estendeu as súas mans.

¹³Salomón fixera un estrado de bronce de dous metros e medio de longo por dous e medio de ancho e un cincuenta de alto, e colocárao no medio do adro; subiu a el, e axeonllouse perante toda a asemblea de Israel, elevou as mans ó ceo

¹⁴e dixo: —"Señor, Deus de Israel. Nin no ceo nin na terra hai deus ningún coma ti, fiel á alianza cos teus vasalos, se proceden de todo corazón de acordo contigo;

¹⁵A meu pai, David, teu servo, mantivécheslle a palabra da túa boca, prometíchelo e coa túa man cumpríchelo hoxe.

¹⁶Agora, pois, Señor, Deus de Israel, mantén en favor do teu servo, meu pai David, a promesa que lle fixeches: Non che faltará na miña presenza un descendente no trono de Israel, a condición de que teus fillos saiban comportarse, camiñando pola miña Lei como camiñaches ti.

¹⁷Agora, pois, Señor, Deus de Israel, confirma a promesa que fixeches ó teu servo David.

¹⁸Aínda que, é posible que Deus habite cos homes na terra? Se non cabes no ceo nin no máis alto do ceo, canto menos neste templo que che construín!

¹⁹Volve o teu rostro á oración e súplica do teu servo, Señor, meu Deus, escoita a oración e o clamor que che dirixe o teu servo.

²⁰Día e noite estean os teus ollos abertos para este templo, sobre o sitio onde quixeches que residise o teu Nome.

²¹Escoita a oración que o teu servo che dirixe neste sitio! Escoita as súplicas do teu servo e do teu pobo Israel, cando recen neste sitio; escoita ti desde a túa morada do ceo, escoita e perdoa.

²²Cando un peque contra outro, se se lle esixe xuramento e vén xurar ante o teu altar neste templo,

²³escoita ti desde o ceo e fai xustiza ós teus servos, condenando ó culpable, volvéndolle o seu merecido e absolvendo ó inocente, pagándolle segundo a súa inocencia.

²⁴Cando o teu pobo, Israel, sexa derrotado polo inimigo por pecar contra ti, se se converten e confesan o seu pecado, e rezan e suplican ante ti neste templo,

²⁵escoita ti desde o ceo e perdoa o pecado do teu pobo, Israel, e fainos volver á terra que lles deches a eles e a seus pais.

²⁶Cando, por teren pecado contra ti, se peche o ceo e non haxa chuvia, se rezan neste lugar, confesan o seu pecado e se arrepinten cando ti os aflixes,

²⁷escoita ti desde o ceo e perdoa o pecado do teu servo, do teu pobo Israel, mostrándolle o bo camiño que deben seguir e manda a chuvia á terra que deches en herdanza ó teu pobo.

²⁸Cando no país haxa fame, peste, seca e alforra, lagostas e pulgóns; cando o inimigo peche o cerco nalgunha das súas cidades; en calquera calamidade ou enfermidade;

²⁹se un calquera, ou todo o teu pobo Israel, ante os remorsos e a dor, estende as mans cara a este templo e che dirixe oracións e súplicas,

³⁰escoita ti desde o ceo onde moras, perdoa e paga a cada un segundo a súa conduta, ti que coñeces o corazón humano;

³¹Así respectarante e marcharán polas túas vereas mentres vivan na terra que lles deches a nosos pais.

³²Pero tamén ó estranxeiro que non pertence ó teu pobo Israel: cando veña dun país apartado, atraído pola túa grande fama, a túa man forte e o teu brazo estendido, cando veña rezar neste templo,

³³escóitao ti desde o ceo, onde moras, fai o que che pida, para que todas as nacións do mundo coñezan a túa fama e te respecten coma o teu pobo Israel e saiban que o teu Nome foi invocado neste templo que construín.

³⁴Cando o teu pobo saia á campaña contra os seus inimigos polo camiño que lle sinales, se che rezan, voltos cara a esta cidade que elixiches e ó templo que construín na túa honra,

³⁵escoita ti desde o ceo a súa oración e súplica e failles xustiza.

³⁶Cando pequen contra ti —porque ninguén está libre de pecado— e ti, irritado con eles, os entregues ó inimigo, e os vencedores os desterren a un país remoto ou próximo;

³⁷se no país onde viven deportados reflexionan e se converten, e no país do seu desterro che suplican dicindo: Pecamos, faltamos, somos culpables; se no país do desterro a onde os deportaron

³⁸se converten a ti con todo o corazón e con toda a alma, e rezan voltos á terra que deches a seus pais, cara á cidade que elixiches e ó templo que construín na túa honra,

³⁹desde o ceo onde moras escoita ti a súa oración e súplica, failles xustiza e perdoa ó teu pobo os pecados cometidos contra ti.

⁴⁰Que os teus ollos, meu Deus , estean abertos e os teus oídos atentos ás súplicas que se fagan neste lugar.

⁴¹E agora, levántate, Señor, Deus, ven á túa mansión, ven coa arca do teu poder; que os teus sacerdotes, Señor Deus, se vistan de gala, que os teus fieis reborden de felicidade.

⁴²Señor Deus, non negues audiencia ó teu unxido; recorda a lealdade de David, o teu servo".