Read Biblia SEPT Xudit 15 Bible Online

Xudit 15 - Biblia SEPT bible

Xudit 15

¹Cando os que estaban nas tendas souberon o que pasara, enchéronse de estupor.

²Apoderouse deles un gran pavor e tremor, e xa non se contiña ninguén ó lado do compañeiro; senón que todos se esparexeron e fuxiron por todos os camiños dos campos e dos montes.

³Tamén se deron á fuga os que tiñan os seus campamentos arredor de Betulia. Neste mesmo intre, todos os guerreiros de entre os fillos de Israel caeron sobre eles.

⁴E Ozías mandou ir a Betomaszén, a Bebé, Coba e a Cola, e a todos os confíns de Israel, para que lles anunciase o acaecido, para que se botasen todos contra os inimigos e os exterminasen.

⁵Oído isto, todos os israelitas caeron á vez sobre eles e fóronos matando ata Coba. Chegaron tamén os de Xerusalén e de todas as montañas, pois tamén recibiran a noticia de canto lles ocorrera ós inimigos no seu campamento. Os que eran de Galaad e de Galilea tamén lles ocasionaron unha gran ruína, ata que atinxiron Damasco e chegaron ós seus dominios.

⁶Outros dos que vivían en Betulia botáronse sobre o campamento dos asirios e saqueárono, apoderándose de moitas riquezas.

⁷Despois os israelitas que volveron da matanza colleron canto aínda quedaba e tanto os das vilas coma das aldeas esparexidas polas montañas e pola chaira, colleron moitos espolios, pois tratábase dunha cantidade innumerable.

⁸O sumo sacerdote Ioaquim e o Senado dos fillos de Israel que habitaban en Xerusalén foron contemplar as marabillas realizadas polo Señor en favor de Israel, e para veren a Xudit e saudala con verbas de paz.

⁹Chegados á súa presenza, loárona unanimemente e dixeron: —"Ti es a gloria de Israel, ti o xúbilo de Xerusalén, ti a honra da nosa raza.

¹⁰Coa túa man fixeches todo isto, Procuraches a dita a Israel, e Deus foi compracido. Bendita sexas do Señor omnipotente por sempre xamais". E todo o pobo respondeu: —"Amén".

¹¹Todo o pobo estivo saqueando o campamento durante trinta días, e déronlle a Xudit a tenda de Holofernes e toda a vaixela de prata; os seus leitos e as súas armas e todos os seus mobles. Ela recibiu todo isto e cargouno no seu macho; e, preparados os seus carros, colocouno todo encima.

¹²Todas as mulleres de Israel correron a vela e felicitala e, xuntándose en coro, bendicírona. Ela tomou tirsos e distribuínos entre as que a acompañaban.

¹³E teceron coroas de oliveira, e tanto ela coma as que con ela estaban, camiñaron diante do pobo. Xudit presidía o coro das mulleres. Seguían todos os homes de Israel con armas e coroas, cantando himnos.

¹⁴Entón Xudit entoou, no medio de todo Israel, esta cántiga de acción de grazas e todo o pobo repetía os seus loores.