Read Biblia SEPT Xudit 4 Bible Online

Xudit 4 - Biblia SEPT bible

Xudit 4

¹Tan pronto os fillos de Israel que vivían en Xudea oíron todo canto Holofernes, xefe supremo do exército de Nabucodonosor, rei dos asirios, lles fixera ós xentís, e como saqueara e destruíra os seus templos,

²Apoderouse deles un medo grandísimo, temendo pola sorte de Xerusalén e polo templo do Señor, o seu Deus,

³pois aínda acababan de vir da catividade, e había moi pouco que reuniran todo o pobo de Xudea e que consagraran a moblaxe, o altar e o templo, que foran profanados.

⁴Puxeron, pois, alerta a toda a rexión de Samaría coas súas aldeas, a Bethorón, Belmain, Iericó, Ioba, Asora e o val de Salem;

⁵e ocuparon a tempo as cimas dos montes máis elevados e fortificaron os pobos que neles había e xuntaron provisións con miras á guerra, pois aínda eran recentes as colleitas dos campos.

⁶O sumo sacerdote, Ioaquim, que por aqueles días ficaba en Xerusalén escribiu ós habitantes de Betulia e ós de Bet—Omestaim, que está fronte a Esdrelón, á entrada da chaira de onda Dotán,

⁷dicíndolles que se fixesen fortes na subida da montaña, pois por aí estaba o acceso á Xudea, e, como era tan estreito que só podían pasar dous homes á vez, que lles sería fácil cortarlles o paso.

⁸Os fillos de Israel cumpriron as ordes do sumo sacerdote Ioaquim e do Consello dos Anciáns de todo o pobo de Israel, que tiña a súa sede en Xerusalén.

⁹Todos os israelitas clamaron a Deus, insistíndolle moito con gran fervor e humildade;

¹⁰eles, as súas mulleres e os seus fillos, todos os estranxeiros ou xornaleiros, e mesmo os escravos, vestíronse de saco.

¹¹Todos os homes, mulleres e nenos de Israel, que vivían en Xerusalén, prostráronse ante o templo, cubriron de cinsa as súas cabezas e mostraron os seus sacos diante do Señor.

¹²E revestiron con sacos o altar e berraron todos a unha ó Deus de Israel, pedíndolle que non entregase ó saqueo os seus fillos, as súas mulleres á pillaxe, as cidades da súa herdanza á destrución, nin o santuario á profanación e ó oprobio, para burla dos xentís.

¹³O Señor escoitou os seus berros e mirou a súa angustia. O pobo xaxuou moitos días en toda a Xudea e en Xerusalén, ante o santuario do Señor omnipotente.

¹⁴O sumo sacerdote Ioaquim e cantos estaban diante do Señor e o servían, sacerdotes e ministros do Señor, cinguidos de saco, ofrecían o holocausto perpetuo,

¹⁵e, coa tiara cuberta de cinsa, invocaban ó Señor con todas as súas forzas, pedíndolle que velase por toda a casa de Israel.