Read Biblia SEPT Xudit 6 Bible Online

Xudit 6 - Biblia SEPT bible

Xudit 6

¹Tan pronto cesou o tumulto das xentes que rodeaban o consello, dixo Holofernes, xefe supremo do exército de Asiria, a Ahicar diante de todos os pobos estranxeiros e dos moabitas:

²—"Quen es ti, Ahicar, e quen eses mercenarios de Amón, para nos virdes con profecías e aconsellardes que non loitemos contra esa nación israelita, porque a protexe o seu Deus? Que outro deus hai fóra de Nabucodonosor? Este enviará o seu exército e borraraos da face da terra, sen que o seu Deus os poida librar.

³Mais nós, os servos de Nabucodonosor, esmagarémolos como a un só home,

⁴e non poderán resistir o empuxe dos nosos xinetes. Varrerémolos. Os seus montes embebedaranse de sangue e as súas chairas encheranse de cadáveres, e non se poderán manter en pé diante de nós, senón que perecerán a feito, di o rei Nabucodonosor, señor de toda a terra. Falou el e as súas palabras cumpriranse.

⁵E polo que a ti toca, Ahicar, mercenario de Amón, que tales discursos pronunciaches neste día, o día da túa insensatez, non volverás ver o meu rostro mentres eu non dea castigado a esa nación dos fuxidos de Exipto.

⁶Entón, cando eu volva, a espada dos meus soldados e a lanza dos meus oficiais atravesarán o teu costado e caerás onda os seus feridos.

⁷Vante levar agora os meus servidores á montaña e vante deixar nunha das cidades das congostras,

⁸e non perecerás ata que sexas exterminado xuntamente con eles.

⁹E se para os teus adentros pensas que non nos imos apoderar deles, non esteas amoucado. Pero ten por certo que de canto dixen non deixará de cumprirse nin unha soa palabra".

¹⁰Despois ordenou Holofernes ós servos que estaban na tenda que agarrasen a Ahicar e o levasen a Betulia, e que llelo entregasen ós israelitas.

¹¹Os servidores tomárono e sacárono fóra do campamento, á chaira, e desta pasárono á rexión montañosa, ata atinxiren as fontes que hai debaixo de Betulia.

¹²Nada máis velos os da cidade, colleron as armas e saíron ó cume do monte e empezaron a tirarlles pedras, sen os deixar subir.

¹³Eles, entón, acochándose nas fendas do monte, ataron a Ahicar e abandonárono na ladeira e retornaron onda o seu amo.

¹⁴Os israelitas baixaron da cidade, achegáronse, desatárono e levárono a Betulia e presentárono ós xefes da cidade,

¹⁵que por aquel tempo eran Ozías, fillo de Miqueas, da tribo de Simeón, Abrís, fillo de Gotoniel, e Carmís, fillo de Melquiel.

¹⁶Estes mandaron convocar a todos os anciáns da cidade. Xuntáronse tamén na asemblea todos os mozos e as mulleres, e, posto Ahicar no medio do pobo, preguntoulle Ozías sobre o sucedido.

¹⁷Ahicar respondeu contándolles canto ocorrera no consello de Holofernes: canto dixera ante os oficiais asirios e os descaros de Holofernes contra os israelitas.

¹⁸Entón o pobo prostrouse, adorou o seu Deus e berrou:

¹⁹—"Señor, Deus do ceo, olla a fachenda deses e ten piedade de nós, pobo humillado, e mira hoxe ós teus consagrados".

²⁰Deron, despois, ánimos a Ahicar e loárono grandemente.

²¹E, rematada a asemblea, Ozías levouno á súa casa e ofreceu un banquete ós anciáns. Toda aquela noite estiveron invocando a axuda do Deus de Israel.