Read Biblia SEPT Xudit 9 Bible Online

Xudit 9 - Biblia SEPT bible

Xudit 9

¹Xudit prostrouse rostro a terra, botou cinsa na cabeza, descubriu o saco con que se cinguira e, á mesma hora en que se ofrecía o incenso daquela tarde en Xerusalén no templo de Deus, orou ó Señor en voz alta, dicindo:

²—"Señor, Deus de meu pai Simeón, na súa man puxeches unha espada para que se vingase dos estranxeiros que tiveran o atrevemento de desatar a cintura dunha virxe, para a súa deshonra, que espiron a súa cadeira para cometeren unha acción vergoñenta, profanando o seu seo e aldraxándoa. Contra os teus mandamentos obraron eles,

³e por iso entregaches os seus príncipes á morte violenta, e o seu leito, testemuña dos seus enganos, deixáchelo cuberto de sangue. Feriches os príncipes xunto cos escravos e os escravos xunto cos príncipes.

⁴Entregaches as súas mulleres como botín, as súas fillas á catividade, todos os seus espolios para seren repartidos entre os teus fillos ben queridos, que se mostraron cheos de celo por ti, e aborreceron a impureza no seu sangue e que suplicaron a túa axuda. Oh Deus, meu Deus, escóitame tamén na miña viuvez.

⁵Ti, en efecto, es o autor das fazañas pasadas, das de agora e das que virán despois, Ti planeas o presente e o futuro, o que ti queres, faise;

⁶os teus designios preséntanse e din: Aquí estamos. Pois todos os teus camiños foron preparados e todos os teus xuízos encérranse na túa presciencia.

⁷Olla agora para as forzas que multiplicaron os asirios, fachendosos dos seus cabalos e xinetes, fiados dos seus escudos e das súas lanzas, arcos e fondas; e non saben que ti es o Señor, que quebrantas as guerras.

⁸O teu nome é Señor. Desbarata as súas forzas co teu poder; reprime o seu dominio coa túa cólera, pois teñen a intención de profanaren o teu santuario, lixaren o tabernáculo no que repousa a gloria do teu nome, e abateren co ferro os cornos do altar.

⁹Mira o seu orgullo, fai baixar a túa cólera sobre as súas cabezas, e dá forzas á miña man para que poida executar o que cavilo, eu que non son máis ca unha pobre viúva.

¹⁰Fire pola astucia dos meus beizos ó que obedece e ó que manda, ó que goberna e ó que o serve; quebranta a súa fereza pola man dunha muller.

¹¹Pois a túa forza non está na multitude, e o voso poder non depende dos que son poderosos, antes ti es o Deus dos humildes, o socorro dos pequenos, o protector dos que se ven abandonados, o salvador dos que xa non teñen outra esperanza.

¹²Si, si, Deus de meu pai, Deus dese pobo de Israel, que é a túa herdanza, Mestre soberano dos ceos e da terra, Creador das augas, Rei de todas as túas criaturas, escoita a miña pregaria.

¹³Dáme unha linguaxe sedutora para ferir e quebrantar a eses homes que maquinan plans aleivosos contra a túa alianza, contra a casa por ti consagrada, contra a montaña de Sión, e contra a casa que habitan os teus fillos.

¹⁴Fai que todo o teu pobo e todas as tribos saiban que ti es Iavé, o Deus de todo poder e de todo imperio, e que non hai ninguén fóra de ti que protexa a estirpe de Israel".