Read Biblia SEPT Éxodo 15 Bible Online

Éxodo 15 - Biblia SEPT bible

Éxodo 15

¹Entón Moisés e os israelitas cantaron este canto ó Señor: —"Cantarei ó Señor, que se cubriu de gloria, cabalo e cabaleiro alagou no mar.

²O Señor é a miña forza, a razón do meu canto, El é a miña salvación. El é o meu Deus, e loareino, o Deus de meu pai, e enxalzareino.

³O Señor é un guerreiro. O seu nome é Iavé.

⁴Alagou no mar ó faraón cos seus exércitos, a flor dos seus capitáns afogou no Mar Rubio.

⁵Os abismos cubríronos, baixaron ó fondo coma pedras.

⁶A túa destra, Señor, distínguese pola forza, a túa destra, Señor, tronza ós inimigos.

⁷Coa túa aterradora maxestade crebas os teus contrarios, cando soltas o teu noxo, consómeos coma palla.

⁸Co soprido do teu furor amoréanse as augas, érguense en diques as correntes, callan as augas do mar.

⁹Os inimigos dicían: Perseguirei, atraparei, repartirei botín, ata fartar a cobiza; sacarei a miña espada, despoxarei coa miña man.

¹⁰Pero botaches ti un sopro, e cubriunos o mar, afundíronse coma chumbo nas augas embravecidas.

¹¹Quen hai coma ti, Señor, entre os deuses, quen coma ti, excelso en santidade, terrible polas túas obras, facedor de milagres?

¹²Soamente tendiches a destra, e enguliunos a terra.

¹³Ti guiaches con amor o pobo rescatado, coa túa forza leváchelo onda a túa sagrada morada.

¹⁴Oírono os pobos e tremeron, un terror coma de parto agarrou nos filisteos.

¹⁵Arrepiaban os grandes de Edom, tremían os xefes de Moab, derretíase toda a poboación de Canaán.

¹⁶Caeu enriba deles un medo tremente, o poder do teu brazo deixounos coma de pedra, namentres pasaba o teu pobo, Señor, namentres pasaba o pobo que adquiriches.

¹⁷Ti leváchelo e plantáchelo na túa propiedade, no lugar onde fixeches, Señor, a túa morada, no santuario que ti fundaches coas túas mans.

¹⁸O Señor reinará por sempre.

¹⁹A cabalería do faraón, os seus carros e os seus cabaleiros, entraron polo mar, e entón botou o Señor as augas do mar por riba deles.

²⁰Pero os israelitas pasaron polo medio do mar a pé enxoito".

²¹A profetisa Miriam, irmá de Aharón, botou man do pandeiro, e todas as mulleres saíron con pandeiros detrás dela, bailando. Miriam cantaba diante: —"Cantade ó Señor, que se cubriu de gloria, cabalo e cabaleiro alagou no mar".

²²Moisés fixo marchar ós israelitas de onda o mar Rubio, e colleron a dirección do deserto do Sur. Camiñaron tres días polo deserto, sen atoparen auga.

²³Chegaron a Marah. Pero non puideron beber daquela auga, polo seu amargor. Por iso lle puxeron a aquel lugar o nome de Marah.

²⁴O pobo murmuraba contra Moisés e preguntaba: —"Que imos beber?"

²⁵Moisés clamou cara ó Señor, e o Señor mostroulle un madeiro que había botar na auga. A auga volveuse doce. Alí deulles leis e normas, e púxoos á proba.

²⁶Díxolles: —"Se obedecedes ó Señor, o voso Deus, se facedes o que é debido, se cumprides os seus mandamentos e gardades as súas leis, non botarei sobre vós as pragas que botei sobre os exipcios, pois eu son o Señor que cura".

²⁷Chegaron a Elim, onde había doce fontes e setenta palmeiras. E acamparon alí, preto da auga.