Read Biblia SEPT Xob 14 Bible Online

Xob 14 - Biblia SEPT bible

Xob 14

¹O home, nado de muller, curto de días, farto de inquedanzas,

²Agroma coma a flor e logo murcha, e foxe coma a sombra sen deterse.

³E contra este vixían os teus ollos e chámalo a preitear contigo?

⁴Quen tirará o puro do impuro? —Ninguén!

⁵Se están determinados os seus días, se depende de ti o número dos seus meses e lle puxeches un valado que non ha de pasar,

⁶Aparta del a túa vista, para que acougue! Que, igual có xornaleiro, goce da súa xornada!

⁷Unha árbore ten esperanza: se a cortan, aínda se renova, non cesa de botar pólas.

⁸Se as raíces avellentan na terra, aínda que morra a cana entre os terróns,

⁹ó contacto coa auga torna a agromar e dá ramallos coma unha planta nova.

¹⁰Pero o home, en morrendo, fica inerme; despois de expirar, onde está?

¹¹Retíranse as augas do mar; consómense e secan os regatos,

¹²pero o home que se deitou non rexorde; ata que o ceo desapareza non se ergue, non ha espertar do seu sono.

¹³Quen me dera que me acochases no Xeol, que me escondeses mentres non pase a túa ira e que me deses prazo para de min te lembrares!

¹⁴(Se morre o home, volverá a vivir?). Eu ben esperaría todos os días do meu traballo ata que me chegase a vez.

¹⁵Chamaríasme entón e eu respondería; terías saudade da obra das túas mans,

¹⁶pois se daquela controlases as miñas pegadas non habías ter conta dos meus pecados.

¹⁷Selarías nun saquiño as miñas culpas, ou botarías unha man de cal sobre os meus erros.

¹⁸Abofé que mesmo os montes caen a tombos, e as rochas ceden do seu posto;

¹⁹desgasta a auga os pelouros e alaga a riada os terróns da agra. Así ti perdes a esperanza do home,

²⁰Asobállalo e vaise para sempre; cámbiaslle o rostro e desbótalo.

²¹Se os fillos gañan sona, el non o sabe; e se son uns pobriños, el non se decata.

²²Soamente o seu corpo se doe del; por el só fai pranto o seu espírito".