Read Biblia SEPT Salmos 105 Bible Online

Salmos 105 - Biblia SEPT bible

Salmos 105

¹Loade o Señor, invocade o seu nome, dade a coñecer as súas fazañas entre os pobos,

²Cantádelle, tocádelle, contade as súas marabillas.

³Gloriádevos no seu nome santo e que se alegre o corazón dos que buscan ó Señor.

⁴Preguntade polo Señor e o seu poder, buscade sempre a súa presenza.

⁵Relembrade as marabillas que fixo, os prodixios e as decisións da súa boca.

⁶Liñaxe do seu servo Abraham, fillos de Xacob, os seus elixidos,

⁷o Señor é o noso Deus, o que goberna a terra enteira.

⁸El recorda por sempre a súa alianza, a palabra que deu polas xeracións.

⁹O que pactou con Abraham e xurou a Isaac,

¹⁰confirmouno como lei a Xacob e a Israel como alianza eterna,

¹¹dicindo: —"Dareiche a terra de Canaán por sorte e por herdade".

¹²Sendo eles poucos en número, apoucados, forasteiros,

¹³errando de nación en nación, dun país noutro país,

¹⁴non permitiu que ninguén os oprimise e mesmo reis castigou por eles.

¹⁵Non toquedes os meus unxidos, non fagades mal ós meus profetas.

¹⁶Chamou a fame sobre a terra, cortou o abasto do pan.

¹⁷Mandou diante deles un home, foi vendido Xosé coma escravo.

¹⁸Atáronlle os pés con grillóns, botáronlle cadeas de ferro ó pescozo,

¹⁹Ata que chegou a hora de se cumprir o agoiro, e a palabra do Señor lle devolveu o creto.

²⁰Mandou o rei soltalo, o soberano de pobos abriulle a prisión,

²¹e fíxoo dono da súa casa, administrador da súa facenda,

²²para que ó seu xeito instruíse ós seus ministros e lles ensinase o saber ós anciáns.

²³Entón Israel entrou en Exipto, Xacob foi vivir á terra da Cam.

²⁴Deus fixo fecundo ó seu pobo, máis forte cós seus inimigos.

²⁵A estes viroulles o corazón, e aborreceron o seu pobo, fixeron aleivosías cos seus servos.

²⁶Mandou El ó seu servo Moisés e ó seu elixido Aharón,

²⁷que fixeron sinais á súa vista, prodixios na terra de Cam.

²⁸Mandou tebras e escureceu, mais eles non se pregaron ás súas ordes.

²⁹Converteu as augas en sangue e fixo morrer os peixes.

³⁰Formigou a terra coas ras, ata as alcobas reais.

³¹Mandouno, e viñeron moscas, mosquitos en todos os sitios.

³²Deulles chuvia de pedrazo chamas de lume nas súas terras.

³³Abateu viñedos e figueiras, estragou as árbores nos seus eidos.

³⁴Mandouno, e veu a lagosta, saltóns que non se contaban,

³⁵rillaron a herba dos campos e comeron os froitos dos agros.

³⁶Feriu os primoxénitos en todo o país, as primicias do seu vigor.

³⁷Entón fíxoos saír con prata e ouro, sen unha falta nas súas tribos.

³⁸Alegráronse os exipcios da súa saída, pois caera sobre eles o terror.

³⁹Tendeulles por cuberta unha nube, un lume que os alumaba pola noite.

⁴⁰Pediron, e viñeron paspallás e deulles con fartura pan do ceo.

⁴¹Fendeu unha pena e saíu auga, que corría polo deserto coma un río.

⁴²Abofé, lembrouse da promesa que lle fixera ó seu servo Abraham.

⁴³Sacou o seu pobo con ledicia, con cantos de triunfo os seus elixidos.

⁴⁴Deulles as terras dos xentís e herdaron os froitos dos pobos,

⁴⁵para que gardasen os seus preceptos e observasen a súa lei. Aleluia!