Read Biblia SEPT Salmos 106 Bible Online

Salmos 106 - Biblia SEPT bible

Salmos 106

¹Aleluia. Loade o Señor, que é bo e o seu amor é eterno.

²Quen podería contar as proezas do Señor, cumpridamente as súas obras gloriosas?

³Felices os que respectan o dereito e fan sempre a xustiza.

⁴Recórdame, Señor, polo amor ó teu pobo, visítame coa túa salvación,

⁵para que poida ver a felicidade dos teus elixidos, alegrarme coa ledicia do teu pobo, gloriarme coa túa herdanza.

⁶Nós pecamos igual cós nosos pais, cometemos maldade e iniquidade.

⁷Os nosos pais en Exipto non apreciaron os teus prodixios, non lembraron o teu amor, foron rebeldes no mar Rubio.

⁸Por mor do seu nome Deus salvounos, para mostrar o seu poder.

⁹Increpou ó mar Rubio e secou; conduciunos polo mar como se fose o deserto,

¹⁰librounos da man dos adversarios, rescatounos dos inimigos.

¹¹As augas alagaron os perseguidores, sen quedar sequera un.

¹²Creron entón na súa palabra e cantaron as súas glorias.

¹³Esqueceron axiña as súas obras, non creron nos seus proxectos.

¹⁴Déronse no deserto a todos os caprichos, tentaron a Deus na soidade.

¹⁵El deulles o que querían, pero acurtou as súas vidas.

¹⁶Envexaron a Moisés no campamento e a Aharón, consagrado ó Señor.

¹⁷Abriuse a terra e tragou a Datán, pechouse sobre o bando de Abiram.

¹⁸O lume alampou os seus adictos, a chama aburou os malvados.

¹⁹No Horeb fixeron un touro, adoraron un ídolo,

²⁰trocaron a súa gloria pola imaxe dun boi que come herba.

²¹Esqueceron o Deus que os salvara, que fixera portentos en Exipto,

²²prodixios na terra de Cam, escarmentos no mar Rubio.

²³Deus falou de destruílos, se non fose por Moisés, o seu elixido, que se puxo na brecha diante del, para arredalo do seu noxo destrutor.

²⁴Desprezaron a terra cobizable, non creron na súa palabra.

²⁵Murmuraron nas súas tendas, e non obedeceron ó Señor.

²⁶El ergueu a man e xuroulles que os abatería no deserto,

²⁷que espallaría a súa descendencia entre as xentes, que os espallaría entre as nacións.

²⁸Colléronlle devoción a Baal-Peor e comeron as ofrendas dos mortos.

²⁹Provocárono coas súas obras, e pegou neles a peste.

³⁰Levantouse Pinhás para reparar, e a peste cesou.

³¹Foille apuntado na súa conta por todas as xeracións.

³²Irritaron a Deus nas augas de Meribah e por eles pagounas Moisés:

³³Amargáronlle o espírito e el foise da lingua.

³⁴Non destruíron os pobos que o Señor lles mandara.

³⁵Mesturáronse coas xentes, aprenderon os seus costumes.

³⁶Deron culto ós seus ídolos, caeron nas súas trampas.

³⁷Inmolaron para os demos os seus fillos e as súas fillas.

³⁸Verteron sangue inocente —o sangue dos fillos e das fillas sacrificados ós ídolos cananeos— e profanaron a terra con sangue.

³⁹Lixáronse coas súas obras, corrompéronse coas súas accións.

⁴⁰O Señor irritouse co seu pobo e aborreceu a súa herdanza.

⁴¹Entregounos nas mans das xentes e dominaron neles os que os odiaban.

⁴²Os seus inimigos oprimíronos, humilláronos baixo a súa man.

⁴³Moitas veces os librou, pero eles, obstinados na súa teima, afondaban na iniquidade.

⁴⁴Mais El ollaba a súa aflición e escoitaba os seus salaios.

⁴⁵Lembraba a alianza en favor deles e, no seu amor, compadecíase.

⁴⁶Facíalles ter dó deles ós que os levaran cativos.

⁴⁷Sálvanos, Señor, noso Deus, axúntanos de entre as xentes. Loaremos o teu santo nome, a túa loanza será o noso gozo.

⁴⁸Bendito sexa o Señor, Deus de Israel, desde sempre e por sempre. Diga o pobo todo: Amén. Aleluia.