Read Biblia SEPT Salmos 119 Bible Online

Salmos 119 - Biblia SEPT bible

Salmos 119

¹(Álef) Ditosos os de conduta impecable, os que andan coa lei do Señor.

²Ditosos os que observan os seus mandatos e o buscan de todo corazón;

³os que non cometen iniquidade, e van polos seus camiños.

⁴Ti deches os teus preceptos para que se cumpran con esmero.

⁵Que a miña conduta sexa firme en gardar os teus decretos.

⁶Non sufrirei decepción, se me fixo nos teus ditados.

⁷Loareite con recto corazón, ó aprender as túas xustas decisións.

⁸Quero cumprir os teus mandatos, endexamais non me abandones.

⁹(Bet) Como atinará un mozo no camiño? Gardando a túa palabra.

¹⁰Eu búscote de todo corazón, non me deixes desviar dos teus mandatos.

¹¹No meu corazón escondo os teus ditos, para non pecar ante ti.

¹²Bendito es ti, Señor: ensíname a túa vontade.

¹³Cos meus labios eu anuncio toda decisión da túa boca.

¹⁴Na túa revelación teño máis gozo ca en todas as riquezas.

¹⁵Medito os teus decretos e fíxome nos teus vieiros.

¹⁶Atopo consolo na túa lei e non esquezo a túa palabra.

¹⁷(Guimel) Faille ben ó teu servo, para que viva e garde a túa palabra.

¹⁸Abreme os ollos para que vexa as marabillas da túa lei.

¹⁹Eu son na terra un forasteiro: non me escondas os teus mandatos.

²⁰A miña alma esmorece, arelando sempre as túas decisións.

²¹Ti reprendes os soberbios, malditos os que se afasten das túas ordes.

²²Arreda de min aldraxes e desprezos, pois eu gardo as túas revelacións.

²³Aínda que os grandes senten a murmurar de min, o teu servo medita os teus mandatos.

²⁴Os teus preceptos son a miña delicia eles son os meus conselleiros.

²⁵(Dálet) A miña alma está apegada ó po; aléntame ti coa túa palabra.

²⁶Expóñoche os meus camiños, para que ti me respondas e me ensines os teus preceptos.

²⁷Instrúeme nos teus mandatos e meditarei as túas marabillas.

²⁸A miña alma chora entristecida; confórtame ti coa túa palabra.

²⁹Arrédame do camiño enganoso e dáme a graza da túa instrución.

³⁰Eu elixo o camiño da verdade e fago miñas as túas decisións.

³¹Apégame ás túas revelacións; Señor, non me decepciones.

³²Eu corro tras dos teus mandatos, pois ti ensánchasme o corazón.

³³(He) Móstrame, Señor, a vía dos teus mandatos e seguireina ata a fin.

³⁴Dáme entendemento para observar a túa lei, e gardareina de todo corazón.

³⁵Diríxeme polo vieiro dos teus mandamentos, pois teño nel o meu contento.

³⁶Inclina o meu corazón ás túas revelacións e non á miña comenencia.

³⁷Arreda da vaidade os meus ollos e faime vivir no teu camiño.

³⁸Confírmalle ó teu servo a túa promesa, a que leva ó teu temor.

³⁹Tírame do oprobio que temo: os teus xuízos son amables.

⁴⁰Mira como amo os teus mandatos; faime vivir na túa xustiza.

⁴¹(Vau) Veña, Señor, a min o teu amor, o teu socorro, conforme a túa promesa.

⁴²Eu responderei ós que me inxurian que confío na túa palabra.

⁴³Non quites da miña boca a palabra sincera; eu confío nas túas decisións.

⁴⁴Gardarei a túa lei, por sempre, eternamente.

⁴⁵Andarei con folgura, porque busco os teus mandatos.

⁴⁶Falarei ante os reis das túas revelacións e non me avergonzarei.

⁴⁷Fólgome cos teus mandatos e téñolles afecto.

⁴⁸Bendigo os teus amados mandamentos e medito na túa lei.

⁴⁹(Zain) Lembra a túa promesa ó teu servo, na que fixeches que esperase.

⁵⁰Este é o meu conforto na aflición: que a túa palabra me dá vida.

⁵¹Os soberbios búrlanse de min, mais eu non me arredo da túa lei.

⁵²Recordo as túas decisións doutros tempos e consólome, Señor.

⁵³Sinto indignación contra os malvados, que abandonan a túa lei.

⁵⁴Os teus preceptos son o meu cantar no lugar da miña peregrinación.

⁵⁵De noite, Señor, recordo o teu nome e fágolle a garda á túa lei.

⁵⁶Isto é o meu: observar os teus mandatos.

⁵⁷(Jet) A miña sorte é o Señor: eu propoño observar a túa palabra.

⁵⁸De todo corazón busco a túa presenza: apiádate de min, conforme a túa promesa.

⁵⁹Examino os meus camiños e volvo cara á túa revelación os meus pasos.

⁶⁰Dilixente, non demoro cumprir os teus preceptos.

⁶¹Cínguenme os lazos dos malvados, pero eu non esquezo a túa lei.

⁶²Érgome á media noite para loarte polas túas xustas decisións.

⁶³Son amigo dos que te temen e gardan os teus mandatos.

⁶⁴Do teu amor, Señor, está a terra chea: móstrame os teus estatutos.

⁶⁵(Tet) Ti dáslle bens ó teu servo, Señor, conforme a túa palabra.

⁶⁶Dáme bo xuízo e discreción, pois eu teño fe nos teus preceptos.

⁶⁷Antes de coñecer a aflición, eu andaba errado, pero agora observo os teus ditos.

⁶⁸Ti es bo e dás bens: ensíname a túa vontade.

⁶⁹Os soberbios aumentan mentiras contra min, mais eu gardo de corazón os teus preceptos.

⁷⁰O seu corazón é craso coma sebo, para min é delicia a túa lei.

⁷¹Foime boa a aflición, para aprender os teus mandatos.

⁷²A túa vontade é para min mellor ca milleiros de ouro e prata.

⁷³(Yod) As túas mans fixéronme e formáronme: ensíname a coñecer os teus mandatos.

⁷⁴Os que te temen verán e alegraranse de que eu confíe na túa palabra.

⁷⁵Eu sei, Señor, que o teu xuízo é xusto e que tes razón de aflixirme.

⁷⁶Que o teu amor me console, conforme llo prometiches ó teu servo.

⁷⁷Que a túa piedade veña a min e vivirei; a túa lei é a miña alegría.

⁷⁸Que se vexan confusos os soberbios que me aflixen sen razón; eu medito os teus preceptos.

⁷⁹Que volvan onda min os que te temen e os que coñecen a túa revelación.

⁸⁰Que o meu corazón sexa perfecto nas túas normas, para que non sufra decepción.

⁸¹(Kaf) A miña alma eslumece pola túa salvación, eu confío na túa palabra.

⁸²Os meus ollos devecen pola túa promesa e din: Cando me consolarás?

⁸³Aínda que estou coma pelica afumada, non esquezo as túas normas.

⁸⁴Canto contan os días do teu servo? Cando ditarás sentencia contra os meus perseguidores?

⁸⁵Os soberbios cávanme fosas, desprezando a túa lei.

⁸⁶Os teus mandatos son firmes; axúdame, que me abouxan sen razón.

⁸⁷Por pouco non me borran da terra, pero eu non deixo as túas normas.

⁸⁸Polo teu amor, fai que viva e gardarei a revelación da túa boca.

⁸⁹(Lámed) A túa palabra, Señor, é eterna, firme coma o ceo.

⁹⁰A túa verdade mantense polas xeracións, ti fundaches a terra e permanece.

⁹¹A túa decisión todo o sostén ata hoxe, e todo está ó teu servizo.

⁹²Se non tivese as delicias na túa lei, xa tería perecido na miseria.

⁹³Non esquecerei xamais os teus preceptos, pois dásme a vida por eles.

⁹⁴Eu son teu, sálvame ti; eu esculco os teus mandatos.

⁹⁵Os malvados axexan para perderme, mais eu estou atento á túa revelación.

⁹⁶A toda perfección lle atopo un límite, mais o teu mandamento non ten fin.

⁹⁷(Mem) Canto amo eu a túa lei! Medito nela o día enteiro.

⁹⁸Os teus preceptos fanme máis cordo cós inimigos, pois están sempre comigo.

⁹⁹Avantaxo en sabedoría ós meus mestres, porque medito na túa revelación.

¹⁰⁰Son máis asisado cós vellos, porque cumpro os teus preceptos.

¹⁰¹De todo mal camiño arredo os pés, observando a túa palabra.

¹⁰²Non disinto das túas decisións, porque ti es quen me ensina.

¹⁰³Que doce é ó meu padal a túa palabra! Máis doce có mel na miña boca.

¹⁰⁴Os teus mandamentos fanme asisado, por iso aborrezo o vieiro enganoso.

¹⁰⁵(Nun) A túa palabra é o faro dos meus pés, a luz do meu camiño.

¹⁰⁶Xurei e cumprireino: observar as túas xustas decisións.

¹⁰⁷As miñas coitas son moi grandes; dáme vida, Señor, conforme a túa promesa.

¹⁰⁸Acepta, Señor, os meus votos e ensíname as túas decisións.

¹⁰⁹A miña vida está decote exposta, pero eu non esquezo a túa lei.

¹¹⁰Os malvados póñenme trampas, mais eu non me desvío das túas normas.

¹¹¹A túa revelación é a miña herdanza duradeira, o gozo do meu corazón.

¹¹²Poño atención en gardar os teus preceptos, por sempre e cumpridamente.

¹¹³(Sámek) Eu aborrezo os hipócritas e teño afecto á túa lei.

¹¹⁴Ti es o meu refuxio, o meu escudo: eu confío na túa palabra.

¹¹⁵Arredádevos de min, malfeitores, eu quero cumprir as normas do meu Deus.

¹¹⁶Sostenme ti, conforme a túa promesa, e vivirei, non decepciones a miña esperanza.

¹¹⁷Protéxeme e serei salvo; estarei sempre atento ós teus mandatos.

¹¹⁸Ti rexeitas os que abandonan as túas normas; a súa retranca é enganosa.

¹¹⁹Coma lixo remove os malvados, por iso eu amo a túa revelación.

¹²⁰O meu corpo treme ante ti e venero as túas decisións.

¹²¹(Ayin) Eu practico o dereito e a xustiza; non me entregues ós opresores.

¹²²Responde polo teu servo, que non me asoballen os soberbios.

¹²³Os meus ollos devecen pola túa axuda e pola túa palabra xusta.

¹²⁴Trata ó teu servo conforme o teu amor, ensíname os teus mandamentos.

¹²⁵Eu son o teu servo: dáme intelixencia para coñecer a túa revelación.

¹²⁶É hora de que actúes, Señor, pois violan a túa lei.

¹²⁷Eu amo os teus mandamentos, por riba do ouro máis puro.

¹²⁸Guíome polas túas normas e aborrezo o camiño da mentira.

¹²⁹(Pe) A túa revelación é admirable, por iso eu a observo.

¹³⁰A ensinanza da túa palabra reloce, fai sabios ós ignorantes.

¹³¹Eu abro a boca e collo alento, arelando as túas normas.

¹³²Vóltate cara a min e apiádate, como fas cos que aman o teu nome.

¹³³Afirma os meus pasos nos teus ditos e que a iniquidade non me asoballe.

¹³⁴Rescátame da opresión dos homes e gardarei os teus preceptos.

¹³⁵Fai brillar ante o teu servo a túa presenza e ensíname os teus mandatos.

¹³⁶Regatos de auga corren dos meus ollos, polos que non gardan a túa lei.

¹³⁷(Sade) Ti es xusto, Señor, e as túas decisións, rectas.

¹³⁸Os teus mandatos son xustos, cumpridamente verdadeiros.

¹³⁹Consómeme o celo, ó ver que o inimigo se esquece dos teus ditos.

¹⁴⁰Os teus ditos son ben probados e o teu servo tenlles afecto.

¹⁴¹Pouca cousa son eu e desprezable, mais dos teus preceptos non me esquezo.

¹⁴²A túa xustiza é eterna, a túa lei verdadeira.

¹⁴³Angustias e coitas dan en min, mais os teus mandatos son a miña alegría.

¹⁴⁴A túa revelación é sempre xusta: ensíname ti e vivirei.

¹⁴⁵(Qof) Chámote de todo corazón; respóndeme, Señor; eu cumprirei as túas normas

¹⁴⁶Chámote a ti; socórreme; eu observarei a túa revelación.

¹⁴⁷Érgome ó abrente pedindo a túa axuda; eu confío na túa palabra.

¹⁴⁸Os meus ollos adiantan as vixilias da noite, para meditar nos teus ditos.

¹⁴⁹Escoita a miña voz, segundo o teu amor, dáme vida, Señor, conforme a túa decisión.

¹⁵⁰Aproxímanse os que me perseguen con maldade, os que se afastan da túa lei.

¹⁵¹Ti estás preto, Señor, e os teus preceptos son firmes.

¹⁵²Hai tempo que coñezo a túa revelación; ti asentáchela por sempre.

¹⁵³(Res) Olla a miña dor e líbrame, pois non me esquezo da túa lei.

¹⁵⁴Defende a miña causa e rescátame, dáme vida, conforme a túa promesa.

¹⁵⁵A salvación está moi lonxe dos malvados que non estudan os teus preceptos.

¹⁵⁶Grande é, Señor, a túa misericordia; dáme vida, conforme a túa decisión.

¹⁵⁷Moitos son os meus perseguidores e opresores, mais da túa revelación non me arredo.

¹⁵⁸Vexo os traidores e sinto noxo de que non teñan en conta os teus ditos.

¹⁵⁹Mira que eu amo os teus decretos; dáme vida, Señor, conforme o teu amor.

¹⁶⁰O principio da túa palabra é a verdade, as túas xustas decisións son eternas.

¹⁶¹(Sin) Os poderosos perséguenme sen causa, pero o meu corazón respecta a túa palabra.

¹⁶²Teño na túa promesa maior ledicia cá do que atopa un grande tesouro.

¹⁶³Aborrezo, detesto a mentira e téñolle afecto á túa lei.

¹⁶⁴Lóuvote sete veces ó día, polas túas xustas decisións.

¹⁶⁵Para os que aman a túa lei é todo paz, non hai para eles tropezo.

¹⁶⁶Eu agardo, Señor, o teu socorro, mentres cumpro os teus mandatos.

¹⁶⁷Observo a túa revelación e téñolle moito afecto.

¹⁶⁸Gardo as túas normas e a túa revelación, todos os meus camiños están diante de ti.

¹⁶⁹(Tau) Chegue ata ti, Señor, a miña queixa, dáme sabedoría conforme a túa palabra.

¹⁷⁰Entre na túa presenza a miña súplica, sálvame segundo a túa promesa.

¹⁷¹Os meus labios publicarán a túa loanza, pois ti ensínasme os teus preceptos.

¹⁷²A miña lingua pregoará a túa palabra, pois os teus decretos son xustos.

¹⁷³Socórreme coa túa man, pois eu escollo as túas normas.

¹⁷⁴Eu arelo, Señor, a túa salvación, a túa lei é a miña delicia.

¹⁷⁵Que eu viva para loarte e que me axuden as túas decisións.

¹⁷⁶Ando errante coma ovella descarreirada: terma ti do teu servo, pois eu non esquezo os teus mandatos.